Muninn - 15.11.1971, Side 1

Ritncfnd skólablaðs MA, Munins
i « F. HauUur Hallsson (aðalritstj.)
Eiríkur Baldursson
Þórðlfur Matthíasson
Sumarliði R. ísleifsson
Björn Garðarsson.
Sérlegir blaðamenn LITLA-
MUNINS og aðalmáttarstólpar
þessa blaðs voru þeir: Þórólfnr
Matthíasson og Þröstur Ás-
mundsson.
Ábyrgðarmenn: Hermann Ösk-
arsson og Haukur Halisson.
Fimmta þing Landssambands íslenzkra mennta-
skólanema var sett klukkan hálf þrjú föstudaginn
12. nóv. 1971. Gunnlaugur Stefánsson setti þingið
og gerði nokkra grein fyrir störfum stjórnar. Síðan
gerði hann í örfáum orðum grein fyrir ..hugmynda-
fræðilegum“ grundvelli LÍM. En sá grundvöllur er,
eftir því sem Gunnlaugur sagði, að landssambandið
er vettvangur þar sem fulltrúar nemenda geta komið
fram gagnvart stjórnvöldum og túlkað sjónarmið
nemenda. Það er rétt að reyna að gera sér nokkra
grein fvrir hversu vel landssambandið er hæft til
að sinna þessu verkefni sínu. Öll mótun á starlsemi
landssambandsins fer fram á þingum þess. Það eru
því þeir fulltrúar sem kosnir eru á þingið sem ráða
hver eru sjónarmið nemenda. Það er því iágmarks
krafa að þessir fulltrúar að minnsta kosti viíi hver
eru hagsmunamál nemenda og bezt er auðvitað að
þeir komi upp úr samstarfshópum, sem lagt hafa
niður fyrir sér hvers ber að krefjast og jafiiframt
hvers vegna. Ég álít þetta atriði raunar nauðsynlegt,
þar eð það hlýtur að krefjast nokkurs undirbúnings
að taka ákvarðanir, sem snerta alla nemendur í
menntaskólum landsins. Ennfremur er það nauð-
synlegt að fulltrúar séu undirbúnir til þess að þing-
haldið sjálft fari elcki út í karp og vitleysu Hingað
til hafa umræður á landsþingi verið nokkurs konar
fyrsta stigs umræður, því þau málefni, sem tekin
hafa verið fyrir, hafa sáraíltið verið rædd í skólun-
um hverjum fvrir sig. Þessu verður að breyta, ef
einhver grundvöllur á að vera fyrir starfsemi LlM.
Umræður, sem fram fara á landsþingi, eiga að
vera samræming þegar framkominna skoðana, en
ekki tilbúningur þeirra. I MA störfuðu starfshópar
um málefni þingsins. Þessir hópar komu saman sex
sinnum og var kjörgengi miðað við að viðkomandi
frambjóðandi hefði mætt á að minnsta kosti fjóra
fundi. Þetta fvrirkomulag tel ég að hafi gefið mjög
góða raun. Það varð til þess að þeir, sem kjörnir
voru. höfðu fensið þó nokkra nasasjón af því sem
þeir síðan fjölluðu um á þinginu. Ég vil beina því
tli næstu síjó>-nar LÍM. að hún geri sitt til þess að
þetta fyrirkomulag komist á íhinum skólunum og
jafnframt að lensja starfstíma þessara starfshópa
þannig að þeir hafi starfað í að minnsta kosti tvo
mánuði fvrir binshald. En áfram með smjörið.
Það var óneitanlega anzi gaman að heyra sjálfan
menntamálaráðherra gera að sínum orðum gamla
fullyrðingu forvígismanna í réttindabaráttu okkar
nemenda. Þar á ég við þau ummæli hans, að nem-
endur fvndu bezt hvar skórinn kreppir að í skóla-
kerfinu. Þessi ummæli ættu að gefa okkur aukinn
þrótt, ekki sízt vegna þess að síðar í ræðu sinni
Iofaði menntamálaráðherra að tillögum okkar yrði
Framhald á bls. 2.
Aðfaraorð
Þessi „Litli-Muninn“ er helgaður landsþingi
menntaskólanema, sem fram fór nú fyrir
skömmu. Ákveðið hefur verið að landssam-
bandið greiði % hluta kostnaðarins við blað-
ið, þar sem dreifa á því í alla menntaskóla
landsins, og því er ætlað að birta flest það, sem
markverðast kóm fram á þinginu.
I upphafi var ráðgert, að blaðið kæmi út
mun fyrr, en vegna alls konar vandræða í sam-
bandi við prentun, bæði fyrir norðan og sunn-
an, seinkaði útkomunni. En engu að síður
vonumst við til þess, að blaðið komi nemend-
um að einhverju gagni, — fræði þá um störf
þingsins og verði aflvaki frjórra umræðna um
það, sem þar gerðist.
Að lokum viljum við þakka þeim, sem hafa
lagt hér hönd að verki. Viljum við sérstak-
lega þakka aðalvélriturum blaðsins, Sigrúnu
Einarsdóttur og Alla Rúnari, fyrir frábæran
dugnað við vélritunina. Og ekki má heldur láta
ógetið góðra manna í „Andríki", þeirra í
M. T., sérstaklega ljósmyndaranum Björgvin,
en þeir auðvelduðu okkur allt starf fyrir sunn-
an eins og þeir máttu.
Þar með sláum við botninn í þetta, og megi
flestum vel líka. — Þeir, sem að öðru leyti
unnu þetta blað, voru auk okkar Tóta: Hauk-
ur, Eiki, Summi, Stebbi og Hreinn og hinir
tæknimennirnir. — Þ. Á. og Þ. M.
Sérályktanir L.I.IM.
Landsþing lýsir yfir eindregnum stuðningi við 1.
des. nefnd, að 1. des. verði helgaður baráttunni fyr-
ir brottflutningi bandaríska hersins.
Landsþing íslenzkra menntaskólanema vítir þá
skólastjóra, sem hafa misnotað ákvæði í regiugerð
um tafarlausan brottrekstur nemenda og aðstöðu
sína til pólitísks áróðurs og ofsókna.
Landsþing samþykkir að LÍM sæki um aðild að
Æskulýðssambandi Islands, til eins árs til revnslu.
Síðan muni næsta landsþing taka endanlega afstöðu
um inngöngu í ÆSÍ í Ijósi þeirrar reynslu, sem þá
liggur fyrir.
Leiðari
Sá ótrúlegi atburður gerðist undir lok lands-
þings menntaskólanema, að þingið leystist upp í
skrílslæti og fíflaskap, þegar nokkrir fulltrúar
gengu af fundi, er þeir sáu fram á ósigur sinn í
atkvæðagreiðslu um eitt af „aukamálum“ þings-
ins. Hér var um að ræða ályktun, þar sem lýst
var stuðningi við hátíðahöld stúdenta 1. des.,
sem helguð verða kröfunni um brottflutning
Bandaríkjahers frá íslandi.
Einnig,, sáu sig tilneydda“ forseti og gjatdkeri
stjórnar LÍM að segja af sér, þar sem þingið væri
orðið vettvangur „flokkspólitískrar togstreitu'1 og
þeir „hefðu ekkert umboð" til starfa lengur í
slíkum félagsskap.
Höfuðröksemd þessara útgöngumanna er sú,
að þingið eigi ekki að fást við annað en hags-
munamál nemenda samkvæmt þeirra skilgrein-
ingu á því, hvað séu hagsmunamál nemenda.
Þeir vildu sem sagt ekki sætta sig við skilgrein-
ingu meirihlutans á þessu hugtaki. En í henni
fólst sú skoðun, að brottfluíningur Bandaríkja-
hers væri ekki síður hagsmunamál menntaskóla-
nema en annarra landsmanna. Ber það auðvitað
vott um félagslegan vanþroska að sætta sig ekki
við vilja meirihlutans og hlaupa af fundi eins
og smákrakkar. (Varðandi þá staðhæfingu hinna
fýldu útgöngumanna, að ályktunin væri „flokks-
pólitísks" eðlis, vísast til hláturkirtla óhlutdrægra
aðila).
Annars má láta þess getið, að kvenfélög austur
á landi (en þau eiga sjálfsagt að berjast fyrir
hagsmunum kvenna) láta sér sæma að lýsa yfir
stuðningi við stefnu ríkisstjórnarinnar í landhelg-
ismálinu. Hvers vegna? Vegna þess að þetta er
skynsamt fólk og ábyrgir þjóðfélagsþegnar. Þess
vegna finnst fólki það undarlegt, að mennta-
skólanemar, sem flestir telja sig nú menn með
mönnum, séu hræddir við að láta í sér heyra um
almenn mál samfélagsins.
Niðurstaðan hlýtur að vera sú, að frumhlaup
hinna þröngsýnu útgöngumanna muni skaða álit
menntaskólanema út á við. Jafnframt hlýtur það
að örva þá nemendur til dáða, sem hafa barizt
og munu berjast gegn þeirri E*NANGRUNAR-
PÓLITÍK, sem lýsir sér í hinu vítaverða athæfi
útgöngumanna.
Ekki skal hér fjölyrða meir um hörmulegan
endi fimmta landsþingsins, en bera fram bá ósk,
að höfuðbaráttumál menntaskólanéma. sem lands
þingið var oftast nær einhuga um. fáí viðunandi
afgreiðslu hjá valdamönnum þjóðarínnar — og
að menntaskólanemar beri gæfu til að standa sam
an í þeirri baráftu.
Þ. Ásm.