Muninn - 20.01.1972, Blaðsíða 7

Menntaskólinn á Akureyri, útihús.

Ljósm. G.Þ.
HÆLISBREF
. Miðvikudagurinn 19. jan. .
1. des.
Þær voru nokkrar, stelpu-
gálurnar, sem vildu, að á 1.
des.-hátíðinni góðu yrðu ein-
tóm skemmtiatriði eins og það
var kallað. Var þá átt við, að
sagðir yrðu brandarar og grín
á kennara o. s. frv. „Engin
pólitík", var aðal-krafan. Auð
vitað ljáði enginn svona tung-
um eyra. Kröfur sem þessar
byggjast á svo algjörum for-
dómum og vitleysu, að flestir
sjá í gegn. Eitt sinn var líka
til fóllc, sem sagði, að engin
pólitík mætti birtast í skóla-
blaðinu. Það fólk er algjör-
lega horfið. A. m. k. þessi
skoðun þess. Það eru sífellt
flciri að gera sér grein fyrir
því, að pólitík er í öllu, og að
ástæðulaust sé að bera kinn-
roða fyrir stjórnmálum, því
lífsafkoma oklcar byggist á
pólitískri baráttu.
Enda fór það svo, að við
kusum heldur að helga 1. des.
pólitískri baráttu. Ekki bar-
áttu fyrir neinu sérstöku mál-
efni, heldur almennt fyrir þol-
anlegri heimi, bærilegra lífi.
Framkvæmd dagskrárinnar,
hrafnaþingsins, tókst með áí
gætum að allra dómi. Svo mik
il var ánægjan með hátíðina
í heild, að hún virðist hafin
yfir alla gagnrýni. Þeir sem
mest hömuðust gegn 10
manna nefndinni og þeim
breytingarmönnum hafa nú
keppst við að lýsa ánægju
sinni með fyrirtækið. Hefur
það sýnt sig, að þetta fyrir-
komulag sem upp var tekið
er mjög heppilegt. Er því sjálf
sagt að setja inn í lög Hug-
ins þá tillögu, sem samþykkt
var á Skólafundinum forðum,
um 10 manna nefndina o. fl.
Ég hygg, að enn fleiri nýj-
ungar mætti taka upp í sam-
bandi við framkvæmd hátíð-
arinnar, svo sem að öllum
verði frjálst að starfa í þeim
undir-nefndum, sem þeir hafa
áhuga á, í stað þess að ein-
göngu sé valið í þær, eins og
hefur verið, o. fl. breytingar
mætti gera í þeim anda, sem
markaður var með breyting-
unum nú, þ. e. að gefa opnari
leið öllu áhugafólki til starfa
og áhrifa, í stað þess að loka
öllum dyrum að félagslífinu
með embættismönnum og of-
stjórn að ofan.
Qagnrýni
Ef ég ætti að gagnrýna t. d.
Hrafnaþingið, þá er aðallega
eitt umtalsvert atriði, sem ég
vil nefna. Mér þótti sú ádeila,
sem fram kom, ekki nógu
markviss og ákveðin. jafnvel
engu líkara en að semjendur
efnisins hefðu ekki gert sér
fyllilega grein fyrir, hvaða öfl
það eru, sem stjórna heimin-
um, t. d. eru valdendur að
stríði.
Að vísu var tónverk þeirra
Ella, Harðar og Svenna þar
undanskilið. Það beindist
mjög ákveðið að hernum á
Vellinum, komma-fobíunni og
stríðsrekstri Bandaríkjanna.
Voru margir kaflar í þessu
tónverki mjög góðir að minu
viti, þó tæknilegir gallar
spilltu fyrir.
Að öðru leyti en þessu er
ég í erfiðri aðstöðu til að
gagnrýna hátíðina, og geri það
ekki frekar. Hins vegar hvet
ég til þess að hún verði óspart
gagnrýnd. Ekki má fyrirkomu
lagið staðna í þessu formi, þó
að vel hafi tekizt til. Alltaf
má gera betur. ,
Félagslif
Það sem af er vetri var fé-
lagslíf almennast og mest við
sköpun 1. des;-hátíðarinnar.
Nú liefur leikfélagið hafið æf-
ingar og í byrjun febrúar hefst
starf við Feita-Muninn. I sam
bandi við þetta þrennt er fé-
lagslífið í skólanum mest. Því
það lcalla ég raunverulegt fé-
lagslíf, þegar stór hópur
manna hefur samvinnu og
samskipti um sköpun ein-
hvers, t. d. blaðs, leikflutn-
ings o. þ. h. Gallinn við störf
undirdeildanna er sá, að þar
er yfirleitt mjög fámennur
hópur (stjórnarlimir deild-
anna), sem framleiða handa
fjöldanum, sem einungis eru
þiggjendur.
B/oð/ð
Svipaða sögu er að segja
um Litla-Muninn, því af
tæknilegum ástæðum geta
varla fleiri en 5 —8 menn unn
ið hvert blað. Til að gefa sem
flestum kost á því félagslífi,
sem Litli-Muninn býður upp
á, höfum við reynt að leyfa
sem mest nýjum mönnum að
spreyta sig við hvert tölublað.
Er meiningin að gera þetta í
enn ríkara mæli í næstu blöð-
um. Er einstaklingum og/eða
klíkum bent á að hafa sam-
band við ritstjórn, ef þeir
hefðu áhuga á blaðaútgáfu.
Kemur einnig sterklega til
greina að ritstjóri Litla verði
annar en einhver úr ritnefnd,
eins og hingað til hefur verið.
Taugatitringur i
M.T. og
í/M-Jb/ng/ð
Ein af skemmtilegri uppá-
komum í skammdeginu var
heimsókn goðorðs-manna úr
MT. En eins og menn rekur
minni til líkaði þeim MT-ing-
um ekki allskostar efni 4. tbl.
Litla-Munins. Ekki er nema
allt gott um það að segja að
þeir skyldu reiðast skömmun-
um — þeim er þá ekki alls
varnað. En það, hvernig þeir
brugðust við, er stórfurðulegt
og skemmtilegt í senn. Þó allt
illt megi segja um þá MT-inga
og þeirra endemis íhaldspóli-
tík, þá verður ekki af þeim
skafið, að kímnigáfa er þeim
í blóð borin. Þeirra ráð var
nefnilega það, að senda Gunn
laug nokkurn Stefánsson við
annan mann hingað norður að
rótum meinsins. Skyldu þeir
leiðrétta þann ótætis „mis-
skilning“, sem grasseraði svo
mjög í Litla-Munin (LÍM-
blaðinu). Að vísu var ferð
þessi engin frægðarför né ár-
angursrík, en samt ánægjulegt
að fá svona gesti í heimsókn.
Eitt var þó á þessu að
græða. Nú veit þorri manna,
hvursu fáránlegar forsendur
voru fyrir brotthlaupi íhalds-
fulltrúanna af LÍM-þinginu
forðuin. Eins og allir vita, var
það tillaga um stuðningsyfir-
lýsingu við 1. des. hátíðahöld
stúdenta, sem olli öllu fjaðra-
fokinu. — íhaldsfulltrúarnir
sögðu tillöguna flokkspóli-
tískt mál og hlupu af þingi!!
Gunnlaugur þessi Stefáns-
son (einn af brotthlaupsmönn
unum), var meðal annars
spurður að því, hvernig þeir
brotthlaupsmenn skilgreindu
flokkspólitísk mál. Svaraði
hann því til, að það væru þau
mál, sem stjórnmálaflokkarnir
hefðu á stefnuskrá sinni og
hefðu ályktað um.
Má öllum ljóst vera, að
flokkarnir kappkosta að hafa
öll mál og málaflokka á
stefnuskrám sínum. M. a.
hafa þeir allir ákveðna stefnu
í skólamálum og málefnum
menntaskólanna.
Þannig er allt LlM-þingið
á flokkspólitísku sviði, og þó
sérstaklegá ályktanir í líkingu
við námslaun, sem er rriikið
grundvallaratriði í þjóðfélags-
uppbyggingunni og umdeilt
meðal stjórnmálaflokkanna.
Málflutningur útgöngu-
manna byggist á furðulegri
notkun ýmissa hugtaka, svo
sem: hagsmunapólitík, sérhags
munapólitik, flokkapólitík o.
s. frv. En þeir skilgreindu
aldrei þessi hugtök. Þess
vegna komu blekkingarnar í
sambandi við hugtökin ekki
nógu berlega í ljós.
Sá munur, sem er á þessum
hugtökum, er sáralítill. Póli-
tík er í öllu. Hér er aðeins um
ýmis blæbrigði að ræða, sem
getur verið gott að hafa í
handraðanum, þegar það á
við. Fráleitt er að hafna viss-
um málum á þeim forsendum,
að þau séu flokkspólitísk og
því ekki á sviði þingsins. Þetta
er beinlínis hlálegt, enda sting
andi mótsögn, eins og bent
var á að framan. Auk þess
sem þessi tillaga um 1. des.
var sennilega ein af fáum, sem
enginn stjórnmálaflokkur hef
ur ályktað beint um. Það ger-
ir brotthlaupið enn fáránlegra.
Vil ég skora á brotthlaups-
menn og áhangendur þeirra
að setjast niður og skilgreina
LÍM-þingið og stöðu þess. Skil
greina þau hugtök um pólitík,
sem þeir hafa hvað mest not-
að og ég gat um hér að fram-
an.
Ábyrgbarleysi
Það er mín skoðun, að þing
ið eigi að álykta um öll þau
mál, þar sem nemendur hafa
einhvern boðskap að flytja.
Enda útilokað að draga ein-
hverja markalínu milli hags-
muna nemenda annars vegar
og hagsmuna þjóðarheildarinn
ar hins vegar. Auk þess sem
það er algjört ábyrgðarleysi
gagnvart heildinni að neita að
fjalla um þjóðfélagið á breið-
um grundvelli.
Framkoma brotthlaups-
manna er þjónkun við valda-
stétt þjóðfélagsins, því þeir
sem neita að gagnrýna heildar
þjóðfélagsstrúktúrinn stuðla
að „status qou“ í þjóðfélag-
inu. Þessir menn vilja aðeins
berjast fyrir forréttindum sér
og sínum til handa. Þetta er
ábyrgðarleysi, sem. ber skil-
yrðislaust að víta. Auk þess
er það sérstakt ábyrgðarleysi
af brotthlaupsmönnum að
hlaupa af þingi, því þar með
skópu þeir óeiningu og stuðl-
uðu að klofnun Landssamb.
íslenzkra menntaskólanema.
Eða var það beinlínis ætlan
þeirra, að koma með þessum
hætti í veg fyrir fleiri vinstri-
sinnuð þing?
Naubsyn almennra
umræðna
Um það leyti, er skólinn
var að byrja í haust, setti ég
á pappír hugmynd um röð af
einhvers konar hringborðsum
ræðum með þátttöku kennara
og nemenda. Ég hafði hugsað
þessar umræður fyrst og
fremst um skólann, en auð-
vitað er ekki hægt að slíta
skólakerfið úr samhengi við
þjóðfélagið. Því yrði þjóðfé-
lagskerfið einnig til umræðu.
Eftir að LÍM-starfshóparn-
ir voru búnir að starfa saman
af kappi, bjóst ég við, að hægt
yrði að koma þessum Umræð-
um af stað. Ekki varð úr því
Framhald á bls. 10.
7 - LITLI-MUNINN