Muninn - 01.03.1972, Blaðsíða 1

UTU-MUNINN
10. tbS. 44. árg. 1972
Ritnefnd: F. Ilaukur Hallsson (að
alritstj.), Eiríkur Baldursson, Þ6r-
ólfur Matthíasson, Surnarliði Is-
leifsson, Björn Garðarsson. Ábm.
Einar Kjartansson.
KOSNINGABLAÐ
Hægri menn í félagslífi
Á nýafstöðnum aðalfundi
Hugins höfðu hægri menn sig
nokkuð í frammi og reyndu
meðal annars að hindra stofn-
un Þjóðmáladeildar og að
kippa fjárhagsgrundvellinum
undan skólablaðinu.
Þetta kom ekki með öllu á
óvart. Undanfarin tvö ár hef-
ur aldrei mátt gera nokkurn
hlut vel hér í félagslífinu, svo
íhaldið væri ékki komið á stúf
ana í mynd Steindórs, Sigur-
geirs, „56" o. s. frv., eða alls
þessa. Oftast hefur atburða-
rásin verið sú, að Steindór
hefur gefið rásmerkið en síð-
an hefur öll hersingin fylgt á
eftir.
Þessi „taktík" íhaldsins sá
fyrst dagsins ljós skömmu eft-
ir stofnun Þjóðmáladeildar,
þegar sýnt var, að hún ætlaði
ekki að láta standa við orðin
tóm og dreifði blaði, þar sem
ýmis „skelfileg" áform — í
augum íhaldsins — voru birt.
Það átti að reyna að efna til
virkrar þjóðmálaumræðu í
skólanum, og það var fitjað
upp á ýmsum nýjungum í
starfsháttum, svo sem um-
ræðuhópum og meiri dreif-
ingu valds en áður hafði tíðk-
Fréttatilkynning
bráðabyrgðabyltingar*
nefndarinnar
í býtið 25. febrúar var dreift í Menntaskól-
anum á Akureyri Skólablaðinu „Minnsta-
munin", þar sem settar voru fram helztu
kröfur nemenda um úrbætur í skólamálum.
Kl. hálf níu fóru svo allir nemendur úr
kennslustund og héldu fund, þar sem kröf-
urnar voru ræddar og skólamál almennt.
Þátt tóku í umræðum skólameistari, kenn-
arar og nemendur.
Borin var upp eftirfarandi tillaga og sam-
þykkt með yfirgnæfandi meirihluta:
„Fjölmennur fundur nemenda og kenn-
ara í MA lýsir megnri andúð sinni á þeim
seinagangi, sem orðið hefur á framkvæmd
rgelugerðarinnar.
Fundurinn vill leggja sérstaka áherzlu á
eftirtaldar greinar reglugerðarinnar, sem
hann telur að hafi verið freklega hundsað-
ar: 14.-18. grein og 72. grein, sem fjalla um
skyldur skólans við nerhendur og rétt nem-
enda.
Fundurinn vill einnig leggja sérstaka á-
herzlu á að raunverulegu lýðræði verði kom
ið á í stjórnun skólans og einræðisaðstaða
yfirvalda þar með afnumin.
Fundurinn vill einnig minna á grundvall
aratriði eins og þau, að nám sé vinna og
skólinn sé vegna nemenda. Vill fundurinn
að grundvallaratriði þessi verði viðurkennd
af skólayfirvöldum í raun.
Fundurinn vill ennfremur ítreka þær kröf
ur vistarbúa, að vistarmál verði tekin til
gagngerrar athugunar með hliðsjón af kröf
unum."
Verkfall þetta stóð fram yfir hádegi.
ast. Eftir að Steindór hafði
ráðist á stjórn deildarinnar á
sal, lögðu hægri menn með~
Sigurgeir í broddi fylkingar
allt kapp á að eyðileggja deild
ina og svifust einskis í því
efni.
Ég ætla ekki að rekja þá
sögu riánar, enda hefur það
verið gert mjög vel af Þresti
Ásmundssyni í blaði, sem
deildin gaf út.
- - BLAÐIÐ
, I fyrravetur var einnig farið
inn á nýjar leiðir í útgáfu
skólablaðsins. Steindór gerði
sér þegar grein fyrir því, að
þarna var „hætta" á ferðum
og réðist á ritnefnd blaðsins
með rakalausum svívirðingum
á sal og líkti henni meðal ann
ars við 5. herdeild nazista. Að
sjálfsögðu fylgdu hægri menn
úr hópi nemenda á eftir og
höfðu meðal annars við orð
að láta ritnefnd borga blaðið.
Ekki var gerð alvarleg til-
raun til þess að framkvæma
þetta þá, en hægri menn
sýndu hug sinn til blaðsins
með því að styðja til embættis
ritstjóra mann, sem að vísu
var ekki pólitískur skoðana-
bróðir þeirra, en hafði annan
miklu stærri kost í þeirra aug
um, sem sé, það var vitað, að
hann var alls ekki reiðubúinn
að leggja á sig það mikla starf
cem fylgir ritstj°raembættinu.
Það kom því sannarlega
ekki á óvart, að hægri menn
sæítu sig ekki við þá grósku,
sem verið hefur í blaðaútgáfu
hér í vetur. Þegar Steindór
síðan gaf þeim rásmerkið —
nú ekki á sal, heldur á kenn-
arafundi og í Vísi, þar sem
hann kallaði aðstandendur
blaðsins rógbera, — var geng
ið beint til verks.'
Það kom fremur á óvart, að
þeir skyldu vanmeta nemend-
ur svo ferlega að leggja fram
á aðalfundi Hugins aðra eins
endemis dellu og tillögu
Hjartar Gíslasonar og Sig-
björns Gunnarssonar. Að vísu
Framhald á bls. 4.
Við atkvæðagreiðslu á tillögunni hér til vinstri á síðunni.
Ljósmynd Sig. Jóh.
Ávarp Björns Garðarssonar
í verkfallinu
Kæru skólasystkin.
Nú í dag er stund mótmæl-
anna. Við erum að mótmæla,
mótmæla því, hve kröfur okk
ar hafa verið troðnar í svað-
ið. Mótmæla stöðnuðu
menntakerfi, mótmæla stöðn-
un í stjórn skólamála.
Við höfum talað, skrifað í
blöð og haldið þing, sem
nefnd hafa verið Landsþing
íslenzkra menntaskólanema.
Alltaf settum við fram kröf-
ur, alltaf hafa þær verið snið
gengnar.
Á landsþingi því, er síðast
var haldið, hélt menntamála-
ráðherra. Magnús T. Ólafs-
son, ræðu, þar sem hann lýsti
þeirri skoðun sinni, að hann
teldi að menntaskólanemar í
dag stæðu fyllilega jafnfætis
háskólastúdentum fyrir 10 til
20 árum hvað andlegan
þroska snerti. Ég er mjög
sammála þessari skoðun ráð-
herra, að því þó undanskyldu
að ég tel ekki að svo sé, held-
ur er sannfærður um það. —
Meðal menntamanna um all-
an heim hefur orðið sú breyt-
ing á síðustu árum, að þeir
hafa gert sér betur og betur
grein fyrir stöðu sinni innan
þjóðfélagsins og þess réttar,
sem þeir þar eiga. Þeir hafa
séð, að ef lýðræði ætti að
ríkja í einhverri mynd í skól-
um, yrðu þeir að fá aukin
völd í stjórnun þeirra. Mennta
menn halda uppi víðtækri
þjóðfélagsiegri gagnrýni, því
þeir gera sér grein fyrir þeirri
staðreynd, að skólinn er að-
eins hluti af þjóðfélaginu, og
ef um verulegar breytingar
verði að ræða í menntamál-
um, verður þjóðfélágið einnig
að breytast til muna.
Nú er komið að okkur. Nú
eru það við, sem höfum sett
Jram kröfur til stjórnvalda og
erum í dag að gera ítrekaðar
tilraunir til að vekja á þeim
verðskuldaða athygli. Að vísu
hafa stjórnvöld sýnt viðleitni.
Sú viðleitni birtist í formi fal-
legrar reglugerðar og fallegra
laga, gerð fyrir menntaskóla.
Staðreyndin er hins vegar sú,
að falleg reglug. og falleg lög
duga skammt sé um jafn slæ-
Framhald ai bls. 4.