Muninn - 01.03.1972, Qupperneq 1

LITLI-MUNIMM
10. tbl. 44. árg. 1972
Ritnefnd: F. Haukur Hallsson (að
alritstj.), Eiríkur Baldursson, Þór-
ólfur Matthíasson, Sumarliði Is-
ieifsson, Björn Garðarsson. Ábm.
Einar Kjartansson.
KOSNINGABLAÐ
Hægri menn
Á nýafstöðnum aðalfundi
Hugins höfðu hægri menn sig
nokkuð í frammi og reyndu
meðal annars að hindra stofn-
un Þjóðmáladeildar og að
kippa fjárhagsgrundvellinum
undan skólablaðinu.
Þetta kom ekki með öllu á
óvart. Undanfarin tvö ár hef-
ur aldrei mátt gera nokkurn
hlut vel hér í félagslífinu, svo
íhaldið væri ekki komið á stúf
ana í mynd Steindórs, Sigur-
geirs, „56“ o. s. frv., eða alls
þessa. Oftast hefur atburða-
rásin verið sú, að Steindór
hefur gefið rásmerkið en síð-
an hefur öll hersingin fylgt á
eftir.
Þessi ,,taktík“ íhaldsins sá
fyrst dagsins ljós skömmu eft-
ir stofnun Þjóðmáladeildar,
þegar sýnt var, að hún ætlaði
ekki að láta standa við orðin
tóm og dreifði blaði, þar sem
ýmis „skelfileg" áform — í
augum íhaldsins — voru birt.
Það átti að reyna að efna til
virkrar þjóðmálaumræðu í
skólanum, og það var fitjað
upp á ýmsum nýjungum í
starfsháttum, svo sem um-
ræðuhópum og meiri dreif-
ingu valds en áður hafði tíðk-
Fréttatilkynning
bráðabyrgðabyltingar*
nefndarinnar
í býtið 25. febrúar var dreift í Menntaskól-
anum á Akureyri Skólablaðinu „Minnsta-
munin“, þar sem settar voru fram helztu
kröfur nemenda um úrbætur í skólamálum.
Kl. hálf níu fóru svo allir nemendur úr
kennslustund og héldu fund, þar sem kröf-
urnar voru ræddar og skólamál almennt.
Þátt tóku í umræðum skólameistari, kenn-
arar og nemendur.
Borin var upp eftirfarandi tillaga og sam-
þykkt með yfirgnæfandi meirihluta:
„Fjölmennur fundur nemenda og kenn-
ara í MA lýsir megnri andúð sinni á þeim
seinagangi, sem orðið hefur á framkvæmd
rgelugerðarinnar.
Fundurinn vill leggja sérstaka áherzlu á
eftirtaldar greinar reglugerðarinnar, sem
hann telur að hafi verið freklega hundsað-
ar: 14.-18. grein og 72. grein, sem fjalla um
skyldur skólans við nemendur og rétt nem-
enda.
Fundurinn vill einnig leggja sérstaka á-
herzlu á að raunverulegu lýðræði verði kom
ið á í stjórnun skólans og einræðisaðstaða
yfirvalda þar með afnumin.
Fundurinn vill einnig minna á grundvall
aratriði eins og þau, að nám sé vinna og
skólinn sé vegna nemenda. Vill fundurinn
að grundvallaratriði þessi verði viðurkennd
af skólayfirvöldum í raun.
Fundurinn vill ennfremur ítreka þær kröf
ur vistarbúa, að vistarmál verði tekin til
gagngerrar athugunar með hliðsjón af kröf
unum.“
Verkfall þetta stóð fram yfir hádegi.
í félagslífi
ast. Eftir að Steindór hafði
ráðist á stjórn deildarinnar á
sal, lögðu hægri menn með
Sigurgeir í broddi fylkingar
allt kapp á að eyðileggja deild
ina og svifust einskis í því
efni.
Ég ætla ekki að rekja þá
sögu nánar, enda hefur það
verið gert mjög vel af Þresti
Ásmundssyni í blaði, sem
deildin gaf út.
- - BLAÐIÐ
í fyrravetur var einnig farið
inn á nýjar leiðir í útgáfu
skólablaðsins. Steindór gerði
sér þegar grein fyrir því, að
þarna var ,,hætta“ á ferðum
og réðist á ritnefnd blaðsins
með rakalausum svívirðingum
á sal og líkti henni meðal ann
ars við 5. herdeild nazista. Að
sjálfsögðu fylgdu hægri menn
úr hópi nemenda á eftir og
höfðu meðal annars við orð
að láta ritnefnd borga blaðið.
Ekki var gerð alvarleg til-
raun til þess að framkvæma
þetta þá, en hægri menn
sýndu hug sinn til blaðsins
með því að styðja til embættis
ritstjóra mann, sem að vísu
var ekki pólitískur skoðana-
bróðir þeirra, en hafði annan
miklu stærri kost í þeirra aug
um, sem sé, það var vitað, að
hann var alls ekki reiðubúinn
að leggja á sig það mikla starf
sem fylgir ritstjóraembættinu.
Það kom því sannarlega
ekki á óvart, að hægri menn
sættu sig eklci við þá grósku,
sem verið hefur í blaðaútgáfu
hér í vetur. Þegar Steindór
síðan gaf þeim rásmerkið —
nú ekki á sal, heldur á kenn-
arafundi og í Vísi, þar sem
hann kallaði aðstandendur
blaðsins rógbera, — var geng
ið beint til verks.'
Það kom fremur á óvart, að
þeir skyldu vanmeta nemend-
ur svo ferlega að leggja fram
á aðalfundi Hugins aðra eins
endemis dellu og tillögu
Hjartar Gíslasonar og Sig-
björns Gunnarssonar. Að vísu
Framhald á bls. 4.
Við atkvæðagreiðslu á tillögunni hér til vinstri á síðunni.
Ljósmynd Sig. Jóh.
Ávarp Björns Garðarssonar
/ verkfallinu
Kæru skólasystkin.
Nú í dag er stund mótmæl-
anna. Við erum að mótmæla,
mótmæla því, hve kröfur okk
ar hafa verið troðnar í svað-
ið. Mótmæla stöðnuðu
menntakerfi, mótmæla stöðn-
un í stjórn skólamála.
Við höfum talað, skrifað í
blöð og haldið þing, sem
nefnd hafa verið Landsþing
íslenzkra menntaskólanema.
Alltaf settum við fram kröf-
ur, alltaf hafa þær verið snið
gengnar.
Á landsþingi því, er síðast
var haldið, hélt menntamála-
ráðherra. Magnús T. Ólafs-
son, ræðu, þar sem hann lýsti
þeirri skoðun sinni, að hann
teldi að menntaskólanemar í
dag stæðu fyllilega jafnfætis
háskólastúdentum fyrir 10 til
20 árum hvað andlegan
þroska snerti. Ég er mjög
sammála þessari skoðun ráð-
herra, að því þó undanskyldu
að ég tel eklci að svo sé, held-
ur er sannfærður um það. —
Meðal menntamanna um all-
an heim hefur orðið sú breyt-
ing á síðustu árum, að þeir
hafa gert sér betur og betur
grein fyrir stöðu sinni innan
þjóðfélagsins og þess réttar,
■sem þeir þar eiga. Þeir hafa
séð, að ef lýðræði ætti að
ríkja í einhverri mynd í skól-
um, yrðu þeir að fá aukin
völd í stjórnun þeirra. Mennta
menn halda uppi víðtækri
þjóðfélagslegri gagnrýni, því
þeir gera sér grein fyrir þeirri
staðreynd, að skólinn er að-
eins hluti af þjóðfélaginu, og
ef um verulegar breytingar
verði að ræða í menntamál-
um, verður þjóðfélágið einnig
að breytast til muna.
Nú er komið að okkur. Nú
eru það við, sem höfum sett
.fram kröfur til stjórnvalda og
erum í dag að gera ítrekaðar
tilraunir til að vekja á þeim
verðskuldaða athygli. Að vísu
hafa stjórnvöld sýnt viðleitni.
Sú viðleitni birtist í formi fal-
legrar reglugerðar og fallegra
laga, gerð fyrir menntaskóla.
Staðreyndin er hins vegar sú,
að falleg reglug. og falleg lög
duga skammt sé um jafn slæ-
Framhald a* bls. 4.