Muninn - 21.04.1972, Blaðsíða 5

Vibtql við Jón -
Framhald af bls. 6.
hópstarfi. Fyrst og fremst
höfðu menn fundið getu sína
til að yfirstíga þessa almennu
feimni, sem að margir fundu
fyrir. Hópstarfið hefur hjá
mörgum aukið sjálfstraust í
félagslegum samskiptum, —
mannlegum samskiptum. Einn
ig var 'auðvitað árangur af
þessari kennslu sem við veitt-
um í fyrirlestrunum, þar sem
menn lærðu að skilja hugtök
með því að reyna að skynja
þau hjá sjálfum sér. I loka-
ritgerðunum kemur fram, að
margir hafa öðlast réttan skiln
ing á ýmsum grundvallarhiig-
tökum í sálfræði. Og ekki nóg
með það, það er ekki einvörð-
ungu skilningur á hugtökun-
um, heldur höfðu margir byrj
að að skilja betur sína félags-
legu stöðu, t. d. samskipti við
fjölskylduna. Það voru marg-
ir, sem sáu samskipti sín við
fjölskylduna í nýju ljósi. Einn
ig samskipti við skólafélaga og
vini. Einnig fengum við út úr
þessu hópstarfi viðurkenningu
manna á sjálfum sér og til-
finningum sínum. Margir
gerðu upp við sig tilfinninga-
lega tjáningu sína. Ot frá
þessu uppgjöri á tilfinningum
höfðu margir öðlast innsýn í
hvernig og hvers vegna þeir
tjáðu ekki vissar tilfinningar.
Sem dæmi má nefna tilfinn-
inguna sorg, sem er tjáð í
gráti, það voru margir sem
settu það í þjóðfélagslegt sam
hengi: þetta vissa gildismat,
sem veldur því að mönnum er
innrætt að þeir eigi ekki að tjá
sorg, sérstaklega gagnvart öðr
um, sem sagt í félagsskap.,
LM: Voru ritgerðirnar eina
árangursprófunin á kennsl-
unni yfir veturinn?
JÁS: Nei, við höfðum líka
jólapróf, sem var að hluta til
krossapróf, og að hluta skiln-
ingskönnun á sálfræðihugtök
um, og að hluta sjálfstj áning
á sálrænu ástandi, á því
augnabliki sem prófið var tek
ið. Og þar kom fram, að
meirihluti nemenda var í ein-
hvers konar spennu, kvíðni,
vegna prófsins sjálfs. Við töld
um það slæmt, svo við ákváð-
um að hafa lokaprófið ritgerð,
sem menn unnu heima hjá
sér.
LM: Hver var útkoman úr
þessum prófum, einkunnar-
lega séð?
JÁS: Á jólaprófinu gáfum
við þrjár einkunni, 6.0, 7.5 og
9.0. Langflestir fengu níu,
meðal annars vegna þess að
við höfðum eitt uppbótarpróf,
þar sem menn gátu unnið úr
vissu verkefni, og bætt upp
þá einkunn, sem þeir höfðu
fengið á jólaprófinu. Jólapróf
ið í heild, með þessum þrem
einkunnum, 6,0, 7.5 og 9.0,
var metið til helmings við
lokaverkefnið. Lokaverkefnið

■ • • ■ I f I » " M 11" . I

:
í?::?íí‘:í
,.......................... . .............................................................. ' • - ‘ ■
... ■ • "... ...........
.............1. 111................

mmmMM

Embættis-
mannaskipti
Slátrararnir
Það er víðar slcipt um emb-
ætti en innan skólafélagsins.
Steindór Steindórsson frá
Hlöðum er að hætta og nýr
meistari verður tekinn við
næsta haust. Þó ekki sé það
fallegt, að láta í ljós gagnrýni
á gömlum mönnum, er ekki
hægt að hlaupa fram hjá því,
að núverandi meistari hefur
ekki verið góður stjórnandi.
Einkunnir eru ætíð lágar fyrir
lélega frammistöðu.
Nemendur hafa aldrei feng
ið að vera með í ráðum við
val meistara, en nú er komið
að því. Við skulum ekki kalla
yfir okkur lélega stjórnendur.
Því er það skylda oklcar að
hafa áhrif á val næsta meist-
ara. Steindór hættir seinni
partinn í sumar (12. ágúst).
Nokkru áður en það gerist,
verður han nað vera búinn að
segja upp stöðunni. Þó verður
það ekki svo fljótt, að um-
sólcnir verði komnar fram áð-
ur en skóla lýkur. Það er því
ljóst, að álit frá nemendum
verður að koma fram í sum-
ar.
Meðlimir Hagsmunaróðs og
yfirstjórnar, ásamt einhverj-
var svo „Minn eiginn persónu
leiki“, og samkvæmt áliti
nemenda var talið mjög erfitt
að meta persónuleika hvers
og eins, svo að áður en rit-
gerðunum var skilað, var á-
kveðið, að allir þeir sem skil-
uðu ritgerð, fengju einkunn-
ina níu, og þeir sem ekki skil-
uðu ritgerð fengju þrjá. Loka
verkefnum skiluðu allir nem-
endur, áttatíu og einn að tölu.
LM: Gaf þetta sem sagt svo
góða raun, að áframhald xerð
ur á sálfræðikennslu í
MT?
JÁS: Já, á fundi með sál-
fræðinemum gaf rektor þá yf-
irlýsingu, að sálfræði yrði
kennd aftur næsta vetur
vegna eindreginna óska
þeirra.
um úr Þjóðmáladeild verða í
grennd við Akureyri í sumar
og eiga þeir því auðvelt með
að ná sambandi hver við ann-
an. Ég tel rnjög eðlilegl, að
þessi hópur komi saman eftir
að umsóknir hafa litið dags-
ins ljós. Þeir fari síðan fram á
að fá öll gögn varðandi um-
sækjendur og taki afstöðu, þ.
e. a. s. mæli með einum á-
kveðnum sem næsta meistara.
S. R. í.
V/ð
/yökkum
ánægjuleg
skipti
við
MAnemendur
i vetur
Prentstofa
VARÐAR
Miklir lukkunnar pamfílar
erum við þriðju bekkingar.
Við höfum meðal vor ein-
hverja mestu slátrara skól-
ans. Allir oldcar áhrifamestu
menn hafa unnið kappsam-
lega að því að koma allri
okkar félagsstarfsemi á kné,
hvað allvel hefur tekizt. Ekki
skorti stór orð og fögur, þegar
þessir menn ræddu sl. haust
um allt, sem átti að gera. —
Efndirnar eru svo slælegar, að
hver þingmaður gæti verið
hreykinn af. Skulu hér /akin
nokkur hreystiverk þessara
manna.
Fyrst ber þar að telja morð-
ið á Óðni, sem Einar Stein-
grímsson yfirslátrari á heiður-
inn af. Með þrúgandi mælsku
hefur honum tekizt að sálga
þessu ágæta félagi, án þess að
jafnvel meðstjórnendur hans
tækju eftir því. Sem dæmi um
vinnubrögð hans má nefna
síðasta ,,málfund“. Fyrst var
hann auglýstur, svo sem lög
gera ráð fyrir, en síðan frest-
að sama dag og hann átti að
vera, án þess þó að annar
frummælenda væri látinn
vita. Mætti hann svo þetta
kvöld og varð heldur bilt við,
er hann sá afgreiðslu mála og
þótti hlut sínum heldur hall-
að. Síðar var þessi fundur aug
lýstur og nú átti að halda
hann föstudaginn fyrir páska-
frí, sem er augljóslega mjög ó-
hentugur tími, enda mættu
innan við tíu manns til leiks,
svo Iítt varð af fundarsetu í
það skiptið. Sem minnisvarða
um þessa stjórnartíð sína, hef-
ur Einar ritað lagábálk mik-
inn fyrir félagið, og er hann
svo langdreginn og fagurlega
orðaður, að með fádæmum er.
Lengi lifi yfirslátrari þriðja
bekkjar.
Haraldur Ingi Haraldsson
sómdi sér vel í slátrarastöðu
no. 2. Með mikilli elju og ein-
stæðum dugnaði tókst honum
að gera bekkjarkvöld okkar
svo fá, að slíks munu vart
dæmi nú í seinni tíð. Lof og
dýrð sé hinum fráfarandi
bekkjarstjóra, en óneitanlega
verður það tilbreyting ef Ein-
ar Pálsson dugar betur.
I slátrarastöðu no. 3 var
bekkjarráðið sáluga dyggðug-
ur fylgisveinn . Haddús. —
Blesuð sé minning þess. —
Það, ásamt honum, ber ábyrgð
á því, að ekki hefur verið gerð
tilraun til að koma út blaði.
Á málfundi fyrir jól var lítil-
lega minnzt á þetta, og þá lof-
aði Haddú að taka það til
meðferðar í bekkjarráði. Sjálf
ur kvaðst hann þessu mjög
fylgjandi.
Síðan hefur ekkert verið
gert. Það virðist ekki þurfa
stjórnskipaðar nefndir til þess
að svæfa mál, heldur hefur
sannazt að nemendur eru þar
engu síðri. Vonandi mun hið
nýkjörna bekkjarráð, undir
stjórn Einsa, sofa aðeins laus-
ar á verðinum, annars er
fyllsta þörf á vekjaraldukku.
Síðast ber frægan að telja
Björn Garðarsson. Hann hef-
ur gætt þess vandlega að þegja
yfir öllum þessum hryðjuverk
um, en hefði þó verið í lófa
lagið, sökum áhrifa og stöðu
sinnar, að vekja máls á þessu,
enda margsannað að maður-
inn er alls ófeiminn. Einnig
hefði hann að skaðlausu mátt
hvetja bekkjarsystkini sín að-
eins betur til dáða á ritvell-
inum, og þá e. t. v. hugsa að-
eins minna um lands- og
heimsmál, þótt vissulega sé
það góðra gjalda vert. En oft
leita menn langt yfir skammt,
hvað* verkefni snertir, og því
skora ég á þig, Bjössi, að fara
nú að athuga, hvort ekki væri
hægt að beita áhrifunum til
þess að lífga aðeins upp á fé-
lagslíf þriðja bekkjar.
Að endingu vil ég hvetja
alla þriðju bekkinga til þess
að yrkja löng og fögur lof-
kvæði um afreksverk slátrar-
anna fjögurra, svo sem tíðk-
aðist í fornöld. Hver veit
nema betra félagslíf fáist að
launum.
1401-5825.
LITLI-MUNINN - 5