Alþýðublaðið - 26.04.1923, Blaðsíða 3

ALg>¥ÐUBLAÐÍÐ
3
1« II! cl f»
1. maí ár hvert gánga verka-
raenn eiiendis kröfugöngu með
íáonna og áiet uðum spjöMum.
1. maí er ekki eingöngu íiídag-
ur verkámanna; hann er liðs-
kcnnunardagur þeirra. Þá bera
þeir fraas kröíur stnar.
2. Aiheimsbándalag jafoaðar-
n)annaflokkanna(2.Int8rnationale,
írb. internassjónale) ákvað sð
beita sér fyrir því, að verk’-
menn legðu niður vinnu 1. maí
til þess að iáta ánðvaldið og
fylgiflska þess verða vara við
breyfinguna f ölium löndum og
krefjast 8 stunda vinnudags.
Áiið 1890 var 1. maí haidinu
heilagur í fyrsta sinni. Þá sktif-
aði Iriedrich Engels, sem ásamt
Karl Marx mótaði jáfnáðarstefn-
una og kom henni í hinn svo
nefnda >vísindalega< búning:
>í dag, er ég rita þessar línur,
kannar alþýðan í Evrópu og
Ameríku liðsafla sinn í fyrsta
sinni, sem nú stendur sem einn
her undir vopnum með sama
fáná í fararbrodd't og sama eigin-
lega taknmrki, því takmarki, sem
ákveðið var á verkamannaþing-
unum 1866 í Genf og 1889 í
París, sem sé í fyrsta lagi að
krefjast lögboðins 8 tíma með-
alvinncdags. Það, sem fram !er
Litta Buðia
(heiut á nsáfci |jóðl»ankaiium).
Nýkomið;
Yiiídlar, niargar tegundir,
trá 15 aura pr. stk.
$%arettur, 30 tsgundir,
Ueyktóbak,
MRnntóbak,
líeftóhak.
Enn fremur Töbler-súkkulaði,
margar tegundir.
Koufekt, Karamellur og fleira.
Litia Búðin
(við kliðina á pósthúsinu).
H ÁÆTLUNARFERÐIR Í
B fri E
||t[ Nýju bifreiðastfiðinni ^
H Lækjavtorgi 2. m
H Keflavík og €iarð 3 var í W
viku, mánud., miðvd., Igd. j]3
jS Hafnarfjiirð aHandaginn. m
m Yííiisstaðir sunnudögum. m
Sæti 1 kr. ki. 1 it/2 og z* 1}^. m
Sími Haínarfirði 52. ®
— Reykjavík 929. E
SbbbbbbbbbbI!
Ókeypis í neíið.
í dag, mun opna augu >kapi-
talistanna< og stóreignamanu-
anna í öllum löndum fyrir því,
að í dag stendur alþýðan í öli-
um löndum sameinuð, sem einn
maður væri. Ég vildi nú að eins
óska, að Marx x) stæði hér við
hlið mér og sæi með eigin aug-
um viðburðina.<
1. maí hefir verið haldinn há-
tíðlegur síðan aiis staðar þar,
sem alþýðan hefir viljað rétta
htut sinn, þó með misjöfnum
hætti væri. 1 sumum löndum, t.
X) Hann var þá dáinn fyrir nokkr-
um árum.
Tii þess að allir geti gengið
úr skugga um, hvar neftóbak
sé bezt í borginni, tá menn
ókeypis í nefið í dag í
Litlu Búðinni.
d. í Englandi og skandinavisku
löndunum, hefir a't farið fram
með friði og spekt, en t. d. í
Frakklandi hefir auðvaldið sjaid-
an getað horft á kröfugöngu
verkamanna án þess að áreita
þá á einhvern hátt, og hafa
jaínvei stundum orðið blóðugar
Bdgar Rice JBurroughs: Dýp Tarzans.
Hann lagði sieinhnífinn á eldinn, og er hann
hituabi mjög, tók hann hann úr eldinum og vætti
eggina. Er vætan kom vib heitan steininn, sprungu
flísalög hans og duttu burtu.
Þannig heppnabist apamanninum smátt og smátt
ab gera egg á hnífiDn.
Hann reyndi ekki ab hvetja alla eggina í einu,
heldur lót sér nægja egg á nokkurn hluta hans.
Meb hanni tegldi hann sér boga, skaft á hnífinn,
margar örfar og kylfu.
í stóiu tré nálægt læk gerbi hann sér pall og
Jaufþak yfir.
Þegar þessu öllu var lokib, var farib ab skyggja,
og Tarzan langaði í mat.
Hann hafði veitt því athygli, ið skamt upp
með læknum var vatnsból, þar sem ýmis dýr
drukku og gnægb þeirra. Þangað hólt hinn hungrabl
apamaður.
Hann sveiflaði sér tié af tié liðlegu og tígulega
eins og api. Hefðu sorgirnar ekki þjakað huga hans,
hefði. hann nú verið farsæll eins og í æsku.
Þrátt fyrir sorgitnar kunni hann samt vel við
þessa æfi og tók brátt upp venjur sínar frá æsku-
árunum, sem honum votu raunar miklu eðlilegri
en þeir siðir, sem hann hafði vanist með siðuðum
mönDum þau þrjú ár, er hann hafðu þekt þá.
Ef samþingmenn hans í Englandi hefði séð hann,
mundu þeir hafa fórnað höndum aí skelfingu.
Hann hnipraði sig þögull saman á grein er slútti
yfit dýragötuna. Ilann starði inn í skóginn, því
þaðan vissi ltann að kvöldvetður sinn mundi
koma.
Hann þiufti heldur ekki lengi að bíða.
Yarla hafði hann hagiætt sót, dregið undir sig
sterka fæturua, eins og pardursdýrið býr sig
til stökks, þegar Bara, rádýrið kom eítir göt-
unni.
En það var ekki eit.t. Á eftir hirt.inum kom
annað dýr, sem bann gat hvorki séð né þefab uppi,
en Tarzan sá til þess vegna þess, að hann sat svo
hátt uppi.
Hann vat ekki enn þá vís um. hvaða dýr lædd-
ist svo þjófalega á eftir hirtinum, en hanu var vís
um, að það var eitfhveit stórt rándýr í veiðthani.
Annaðhvort var þab Númi eða Líta.
Tarzan gat að minnsta kosti búist við því aö
i