Muninn - 01.03.1991, Blaðsíða 41
-Haldið þið mörg blót á
hverju ári?
-Sérstakur helgidagur okkar er
sumardagurinn fyrstí þá höldum
við gjaman veglega hátíð, en
annars em blótín fjögur; um
sólstöðumar, 21. desember og
21. júní, og svo um jafiidægur,
21. mars og 21. september.
Svo höldum við gjaman blót um
hásumariö, í byijun ágúst eða
þar um bil.
-Hvernig fara blótin fram?
-Við komum saman, minnumst
guða og landvætta og flytjum
nokkur kvæði. Svo bara ræðum
við saman yfir mat og drykk.
GoÖinn tottar pípu
um mjög fljótlega og töluðum
við Dóms- og kirkjumálaráð-
herra og sóttum um réttindi sem
trúfélag.
-Gerið þið eitthvað til að auka
hróður Ásatrúarinnar?
-Ja, ákaflega hóflega. Ég er
ekki spenntur fyrir að þetta
verði mjög fjölmennt, menn hafi
tíma tíl að átta sig á þessu og
félagið byggist nú þannig upp
að það yrði aðgengilegt fyrir
fólk að sækja þangað.
-Dreymir ykkur um að þetta
verði einhvem tíma þjóðtrú?
-Nei, við höfum ekki áhuga á
því, við viljum bara hafa þetta
fijáls samtök.
-Hvað finnst þér um þær
víkingamyndir sem hafa verið
gerðar?
-Það sem ég hef séð af þeim
finnst mér ósköp kjánalegt og
ég sé ekkert menningarlegt í
þeim. Auðvitað var mikil
grimmd þama eins og alls stað-
ar þar sem verið er að beijast,
en það var ekki aðaltilgangurinn
í lífinu.
-Haldið þið jól?
-Við höldum ekki uppá jólin
sem slík en um jólaleytið var
haldin mikil hátíð til að fagna
hækkandi sól.
-Nú eiga mörg ykkar kristnar
fjölskyldur, kemur það ekki
að sök?
-Nei, við reynum að taka þátt í
jólahaldi með fjölskyldum
okkar, en lengra nær það nú
ekki.
-Hver er munurinn á Ása-
trúnni í dag og á dögum
víkinga?
-Við vitum ekki greinilega
hvemig hún var, og svo er allt
breytt þannig að það er svo
margt sem ekki þýðir að taka
upp núna eins og blóöfómir og
slíkt, við höfum ekki áhuga
fyrir því.
-Hvert er þitt viöhorf til krist-
innar trúar?
-Það er nú frekar vinsamlegt, ég
vil ekki láta kristnina ráða yfir
mér en mér finnst hún alveg
mega vera.
-Hvernig heldur þú að málin
muni þróast frá deginum í
dag?
-Það er nú svo mikill áhugi um
allan heim fyrir því að vemda
jörðina, þá sérstaklega fyrir
manninum. Maðurinn er í raun-
inni það eina sem er hættulegt
jörðinni. Maðurinn verður
eiginlega að vemda sjálfan sig
fyrir sjálfum sér, vemda jörðin
því annars getur hann ekki lifað
áfram.
Hmandi
nýtt
-njóttu þess
MUNINN
41