Muninn - 01.05.1991, Blaðsíða 43

Ýmsar aðrar áhugaverðar fræðigreinar
fylgja svo með, t.d. eðlisfræði, svo að-
eins ein þeirra sé nefnd. En til þess að
koma í veg fyrir að menn ani út í eitt-
hvert vitleysuflan, þá skal það fram
tekið að ágætt er að hafa sæmilegt
stærðfræðivit og að vera „fræðilega
sinnaður“(Þórir Sig. ’90) ef stefnan er
sett á náttúrufræðideild. Einnig er
ágætt að geta séð hlutina ffá sjónarhóli
vísindanna og gleyma þá ekki að
framgangur þeirra skiptir meira máli
en ffami einstaklingsins. Þess ber þó
að geta hér að nám á náttúrufræðibraut
getur haft krónísk áhrif á skeptískan
hugsunarhátt sem leitt getur af sér
stereóspesifíska fústrerun og geómetr-
ískan horror.
Ef valið stendur milli náttúrufræði-
og eðlisffæðibrautar er valið einfalt
nema að viljir hafa nóg að gera síðustu
önnina í 4.bekk. Ef gera á upp á milli
hinna brautanna og náttúrufræðideild-
ar þá þarftu að spurja sjálfan þig, hvort
þú ert tilbúin(n) að leggja það á þig að
kryfja ánamaðk, anda að þér ammon-
íaki, hrista af þér föll og ferla og taka
þátt í Litlu Ólympíuleikunum. Ef þú
hefur andlegt jafnvægi til að svara
þessum spumingum játandi þá er nið-
urstaðan skýr.
Arnaldur Skúli
og Stebbi 4. U
Eðlisfræðibraut.
Það hefur löngum verið talið að eftir-
farandi jafna gilti almennt:
eðlisfræðibraut
=snarruglaður lýður,
sem best er að hafa sem
minnst samskipti við
+ erfitt og krefjandi nám.
Því er ekki að neita að oft hafa fremur
sérlundaðir persónuleikar valið að
nema á eðlisfræðibraut en í flestum til-
fellum hefur verið um að ræða fremur
meinlaus grey sem hafa ekki viljað
neitt illt með háttalagi sínu og er und-
arlegt hegðunarmynstur ekki skilyrði
fýrir inngöngu á eðlisfræðibraut.
Hinsvegar er nokkuð til í því að nám-
ið er krefjandi. Það er þó ekki erfitt, ef
viðkomandi hefur áhuga á stærðffæði
og eðlisfræði á annað borð, en að hafa
áhuga á raunvísindum verður að teljast
skilyrði fýrir því að vera á eðlisfræði-
braut.
Námið einskorðast að mestu leyti við
stærðfræði og eðlisfræði auk áfanga í
efnafræði, líffræði, tölvuffæði og
stjömufræði. Fyrir utan það em áfang-
ar í tungumálum og sögu sem sumir, og
þá helst fjórðubekkingar, hafa fundið
ástæðu til agnúast út í. Námið er
þroskandi og reynir mjög á rökrétta
hugsun.
Valfrelsi er fremur lítið, oftast stend-
ur á valblaðinu: ‘ ‘ Veljið A‘ ‘. Þetta er þó
ekki einstakt fýrir eðlifræðibraut. Á
flestum brautum em valáfangar fáir.
Það stendur þó til bóta samkvæmt
áreiðanlegum heimildum.
Ekki er hægt, með góðri samvisku,
að segja að námið nýtist mjög vel í dag-
legu lífi. Það er fremur sérhæfður und-
irbúningur fýrir háskólanám í raun-
greinum og er mjög æskilegt að við-
komandi viti hvað hann ætlar sér að
gera í framhaldi af stúdentsprófi.
Hinsvegar er engum leiðum lokað í
sjálfu sér. Fjölmargir möguleikar em á
framhaldsnámi. Fyrir utan nám í verk-
ffæði, stærðfræði, eðlisfræði eða efna-
fræði svo nokkuð sé nefnt, þá er vel
hugsanlegt að fara í læknisffæði eða
annað því tengt, einnig í mannfræði
eða íslensku eða hvað sem viðkomandi
dettur í hug.
Bækur og kennsla em upp og ofan
eins og gengur og gerist en þó ffemur í
betri kantinum. Helst hefur verið kvar-
tað yfir leiðinlegum bókum í eðlisffæði
og margoft hefur verið stungið upp á
því við deildarstjóra að taka ffemur
upp námsefni á ensku ef ekki finnst
skárra efni á íslensku (og er gert hér
enn einu sinni).
Eins og gefur að skilja geta kennslu-
stundir verið þyrrkingslegar og ekki
tilefni mikilla umræðna. Fólk lætur
það þó ekki hindra sig að þurfa að fara
út fýrir efnið (e.t.v. dálítið allhressi-
lega) ef um mikil þjóðfélagsleg hitamál
er að ræða.
Algjör óþarfi er að láta hræðilegar og
oft á tíðum ýktar sögur skelfa sig held-
ur láta verða af því fara í X-ið ef hugur-
inn stefnir um ómælisvíddir stærð-
fræðinnar.
Erlendur Smári 4. X
MUNINN - 43