Muninn - 01.11.1996, Blaðsíða 12
88 ár í skugga
gamall maður sést oft á gangi um garða
Menntaskólans. Hann er jafnan kátur og tekur
hlýlega í kveðjur kennara og nemenda um leið
og hann virðir fyrir sér þær miklu breytingar sem hann
hefur orðið vitni að. Maðurinn er Garðar
Ólafsson, 88 ára gamall Akureyringur
sem hefur eytt allri sinni ævi í næsta
nágrenni skólans og séð hann taka
miklum stakkaskiptum. Okkur Iék hugur
á að fræðast meira um manninn og var
vel tekið er við bönkuðum upp á heimili
hans að Eyrarlandsvegi 27. Þetta
virðulega hús byggðu foreldrar hans á
árunum 1927-1928 og hefur Garðar búið
þar síðan. Garðar segir að það sé vart
hægt að hugsa sér betri nágranna en
þetta forna menntasetur og það hafi verið styrkjandi að
njóta leiðsagnar þessara þykku veggja á árum sínum til
vits og þroska. Aðstaðan hefur breyst mikið frá því
Garðar sat hér á skólabekk á árunum 1924-1926 en þá
var kennt á gagnfræðastigi og eini húsakosturinn gamli
skóli, leikfimishúsið og fjósið, þar sem mjólkað var
ofan í vistarbúa. Allir bjuggu í gamla skólahúsinu, jafnt
nemendur sem meistari, ráðsmaður, vinnufólk og
fjölskyldur. Því var oft þröngt á þingi en fólk lét sig
þetta litlu varða enda tíðarandinn annar og þægindi
nútímans fjarri hugarskotum fólks. Kennarar voru
auðþekkjanlegir á kúluhöttunum og var
nemendum skylt að hneigja sig fyrir
þeim. í þá daga voru nemendur reknir
út í frímínútur og sáu inspectorarnir um
það, sem oft leiddi til stympinga í
portinu vestan við skólann.
Garðar fylgdist með skólanum
stækka og þótti sérstaklega vandað til
nafngifta Möðruvalla og Hóla. Hvað
Hóla varðar telur Garðar að þeir séu
nauðsynlegt skref til framfara og finnst
staðsetningin smekkleg og á engan hátt
skyggja á gamla skólann sinn, þar sem hjarta
skólalífsins mun koma til með að slá um ókomna tíð.
Hér á eftir fer útdráttur sem Garðar setti
saman í þeim tilgangi að auðvelda okkur störfin og
kunnum við honum bestu þakkir fyrir ánægjulega
samverustund.
"Kennarar voru
auðþekkjanlegir
á kúluhöttunum
og var nemendum
skylt að hneigja sig
fyrir þeim."
[12] MUNINN HAUST 1996