Muninn - 01.11.1996, Blaðsíða 33

Þú vaknar eins og aldrei áður og stekkur niður á gólf. Á leiðinni niður á gólfið gerir þú þér grein fyrir
að þú ert í Smugunni meðal hugrökkustu sona landsins, kominn til að meika milljón.
Hleyp fram til að borða. Eins gott að Ijúka því bara af og fara að skapa útflutningstekjur fyrir
föðurlandið. Búinn að vera 30 daga og verð líklega 20 í viðbót, hvílík hetja, aldrei orðið sjóveikur og
hef farið í yfir tuttugu Ijósatíma. ( landi ætla ég að hrynja í það. Ömurlegt að ná ekki heim, ekkert
radio-samband. Ætli Valrún sé kominn með gæja? Geri ekki annað en að horfa á video, leggja kapal,
spá í hvenær við förum heim, tala við sama fólkið, góni út á sjóinn.
í landi ætla ég að kaupa 10 diska.
Nú hefst mikil veiði og okkar maður er að niðurlotum kominn andlega og
likamlega og greinir nú hvorki nótt eða dag.
Ég hata Smuguna. Ég hata helvítis Smuguna, hata fisk og hata allt. Búið að öskra á mig og
niðurlægja í allt of langan tíma. Súkkulaðisnúðar ( þ.e. nýliðar) taka ekki endalaust við svona rugli.
Hata þetta. Vil ekki sjá krónu meira, þetta er ómannlegt ástand. Heyrði í talstöðinni að einhver hefði
hengt sig. í fyrra var mér sagt að einn hefði truflast á geði og reynt að fara út um kýraugað. Hugsa
sér þetta. f landi ætla ég í útilegu og sofa út. Vonandi hverfur fiskurinn bara í nokkra daga, það er
ekki arða af orku í mér. Áhöfnin er farin að ókyrrast og kokkurinn segist ætla að hætta þegar við
komum í land. Skil hann fullkomlega. Maður er óendanlega innilokaður hérna, sjórinn er það eina
sem þú sérð og þú sleppur ekki af þessu skipi. Valrún er án efa komin með annan gæja. (landi ætla
ég að borða það sem ég kýs.
Tíminn líður og veiði detturalveg niður. Aðgerðaleysið fer að naga áhöfnina.
Nú fer ég og drekk úr klósettskálinni! Ég er að tryllast, það heyrist ekkert um það hvenær við förum
heim. Svo vita tilgangslaust að hanga hér og láta fólk verða veikt á sinninu. Ég er farinn að þekkja
spilin í stokknum á lyktinni og er farinn að horfa á video með eyrunum. Þetta er mjög leiðinlegt.
Daginn eftir kemur skeyti um að við eigum að koma heim.
Ó já! Ó já! Ó já! Við erum á leiðinni heim! Allir hafa tekið miklum skiptum og ég þykist finna mikla ást
og gleði um borð. Nú fara leiðindin að dofna þar sem hver hugsun er um heimkomu. Svakalega
verður sjúklega gaman að koma heim. Ég ætla að kyssa jörðina!
Fimm tfmum fyrir heimkomu.
LAND! Ótrúlega er gott að sjá land, loksins einhver breyting á umhverfi. Það eru allir komnir f fínu
fötin og vel til hafðir. Skipið tandur hreint, líka búið að þrífa allt heimstýmið.
Komið að höfn.
Bara að binda skipið og þá er ég kominn í land. Þarna er Valrún, ætli hún
sé stolt að sjá mig binda? Nú er ég hetja hafsins. Algjör jaxl.
Eftir að komið er á tand.
Þetta var nú upplifun í meira lagi. Hefur varanleg áhrif. Mig langar aftur, pældu í því!
Djöfulsins græðgi, tapaði tveimur mánuðum af sumrinu til að þjást í þessu víti.
Viðbjóður. En samt...
Ólafur Magnússon
[33] MUNINN HAUST 1996