Muninn - 01.11.1996, Blaðsíða 39
Hönnuðir hussins
Það var a' föstudegi í byrjun október, sumarið ekki enn búið
og bærinn nývaknaður, að blaðamenn Hunins tóku hús a'
þeim félögum Gísla Kristinssyni og Pa'li Tómassyni í
arkitektastofu þeirra í Grófargili. Það voru þeir sem hönnuðu
hið nýja hús MA, Hóla. Það er mikil vinna að teikna og hanna
svona hús og ekki a' hvers manns færi og því fannst okkur vert
að forvitnast aðeins hvernig þeir Gísli og Pa'll stóðu að
ma'lunum.
Hvernig byrjaði þetta allt saman, hvað kom til að þið
teiknuðu nýja hiísið við MA?
Páll: Þetta byrjaði allt á lokaðri samkeppni sem var haldin
1991 þar sem okkur var boðið að vera með. Tillaga okkar
var ein þriggja og bar hún sigur úr býtum.
Hver var munurinn á ykkar tillögu og hinna?
Gísli: Stærsti munurinn á okkar tillögu og annarra þáttakenda
í undankeppninni var sá að í okkar tillögu var öll byggingin
einungis milli Gamla-skóla og Höðruvalla. engin viðbygging í
vestur eða norður frá Möðruvöllum. Bókasafnið var reyndar
sér hluti sem stóð inn í Stefánslund. Þegar við svo byrjuðum á
verkinu þá var það skilyrði og ófrávíkjanleg krafa af hendi
skólanefndar að húsið yrði fært þannig að Fjósið fengi að
standa áfram. Það er ástæðan fyrir því að nýbyggingin er allt
öðruvísi heldur en samkeppnistillagan. Við tókum ofan á húsið
í samkeppnistillögunni. lyftum því upp og spegluðum það yfir.
kipptum svolítið í það og toguðum það til norðurs, þess vegna
er tengigangurinn svona boginn.
Eruð þið gamlir stiídentar tír MA?
Páll: Nei hvorugur okkar.
Teljið þið að það hafi haft áhrif á teikningar ykkar?
Páll: Það má segja að það hafi verið einskonar hindrun fyrir
hina þáttakendurna að þeir höfðu verið í MA að vissu leyti
vegna þess að þeir létu gamla húsið vera alveg ósnert þar sem
það er og maður heyrði það mjög fljótt að það þótti nánast
glæpsamlegt það sem við höfðum gert. I fyrsta lagi að valta
yfir íþróttahúsið og í öðru lagi að þora að taka á því að snerta
gamla húsið en við viljum meina það núna að okkur hafi
tekist að gera það með það mikilli varfærni því gamla húsið
bæði stendur í fullu gildi og er fullkominn þátttakandi í
skólastarfinu en hefði hugsanlega orðið einhverskonar
útvörður elli. Það kom mjög greinilega fram þegar farið var
að skoða tillögurnar að við vorum taldir vera dálítið grófir í
byrjun og ákveðnir fulltrúar í skólanefnd voru ekkert allt of
hrifnir af því. En hinsvegar. eins og Tryggvi skólameistari hefur
oft sagt. að fyrst þegar hann sá hugmyndina okkar í
samkeppninni þá sagði hann: „Nei þessi kemur ekki til greina"
En svo fór hann að skoða hana og gildi þess að fá allt
skólaumhverfið undir eitt þak. þannig að það er sama hvar þú
ert staddur í húsunum núna þú ert bara í MA.
Nú eru nokkur atriði sem okkur langar að fá að vita um
hönnunina á húsinu. Til dæmis er súlan á sviðinu t' miðjum
gangveginum, hefði ekki verið hægt að útfæra hana
öðruvísi?
Páll: Ef þið skoðið teikningarnar grannt þá er þetta kerfi sem
er þannig að við erum með súlur og bita sem mynda hér
burðarramma, síðan tökum við grunnplanið og skekkjum það
undir því til að mynda ákveðna spennu inni í rýminu. Það að
veggirnir fylgja ekki stefnu bitanna og súlanna myndar
ákveðna spennu sem er þægileg upplifun. Þetta er ekki
eitthvað sem þú getur kannski endilega þreifað á en þú
upplifir það og þó að þessi súla hérna lendi hér í miðjum
gangvegi þá er hún svo eðlilegur þáttur af þessu burðarkerfi
að hún er ekkert öðruvísi en aðrar súlur. hún að vísu minnir
heldur kröftugar á sig heldur en aðrar súlur.
Hvernig er þetta með anddyrið, af hverju eru dyrnar svona
mjóar inn í skógeymsluna?
Gísli: Þetta var reyndar hugsað svolítið öðruvísi í upphafi, það
var ekki Ijóst fyrr en seint að það ætti að vera skógeymsla.
Þetta rými var í raun teiknað utan um skápa en ástæðan fyrir
því að þetta var gert svona var m.a. að skáparnir voru dýrir og
menn vildu nýta plássið í meira en bara skápa.
Þó að húsið sé stórt þá ber í raun og veru mjög lítið á því,
það virðist falla vel inn i' umhverfið.
Gísli: Já. það situr mjög vel með Gamla-skóla og þegar við
byrjuðum á verkinu upp á nýtt þá ákváðum við að leggja enn
meira á okkur af því að þá var húsið ekki lengur falið á milli
Möðruvalla og Gamla-skóla. Það kom út á milli þeirra og það
þurfti að leysa það vandamál að það yrði ekki of áberandi á
svæðinu. Þess vegna felldum við það ofan í landið og reyndum
að halda eftir þessum garði sem var þarna fyrir.
Var þetta erfitt verkefni?
Páll: Þetta var ekki beint erfitt verkefni. þetta var mjög
frjósamt og skemmtilegt verkefni. Þá verða erfiðleikarnir svo
litlir.
Gísli: Já og mjög krefjandi þess vegna var það skemmtilegt.
Páll: Við fengum stífa gagnrýni allan vinnuferilinn af hálfu
skólameistara. kennara og nemenda líka. þetta var krefjandi
en mikil upplifun og þá kannski heitir það ekki erfitt lengur.
Páll Þórsson og Þórhallur Ingi Jóhannsson
C39] MUNINN HAUST 1996