Muninn - 01.11.1996, Blaðsíða 54

Orri MöLler Cinaróócn
Fœddur 13. maí ig^6
Dáinn 17. cktcber igg6
Vinur minn og skólafélagi Orri Möller Einarsson lést á gjörgæsludeild Landsspítalans þann 17. október síðastliðinn, rúmu ári
eftir að hann veiktist fyrst af krabbameini. Hann var bjartsýnn og staðráðinn í að láta engan bilbug á sér finna. Það dugði honum til
sigurs í fyrstu lotu því um áramót var ljóst að náðst hafði fyrir það sem þá hafði fundist. í mars veiktist Orri svo aftur. Þó góður
árangur í fyrstu lotu gæfi ástæðu til bjartsýni var þetta áfall. Ég heimsótti Orra á Landsspitalann helgina fyrir vorprófin og þá var stutt
í spaugið eins og alltaf þó hann væri nýkominn af gjörgæsludeildinni. Þá hafði dauðinn hafnað honum. Hann hélt áfram að berjast af
hugrekki og stöku æðruleysi en gerði sér jafnframt grein fyrir því að brugðið gat til beggja vona.
Orri var mjög kraftmikill ungur maður og gaf sig allann í það sem hann gerð.i Hann hafði gaman af að rökræða hlutina. Við
vorum ekki alltaf sammála en það kom ekki að sök. Við gátum alltaf rætt málin. Það var oft glatt á hjalla í Hrísalundinum enda
vinahópurinn stór og gestgjafinn þá yfirleitt hrókur alls fagnaðar. Orri var vinur vina sinna. Hann var til staðar þegar ég þurfti á
honum að halda og fyrir það mun ég virða hann alla tíð. Blessuð sé minning hans.
Guð gefi mér æðruleysi
til að sætta mig við það
sem ég fæ ekki breytt,
kjark til að breyta því
sem ég get breytt,
og vit til að greina
þar á milli.
Lýður Ólafsson