Muninn - 01.05.2003, Blaðsíða 58

tek svona tímabil þar sem
ég hlusta á eitt lag á repeat
í tvo daga, eins og Riders of
the Storm. Þá þarf maður
ekkert að hlusta á það aftur,
þá er maður bara búinn með
kvóta n n.
Hlustaðiru ekkert á Geir-
mund þegar þú varst yngri?
Eiginlega ekki, ég á samt
áritaða plötu með honum
sem ég held mikið upp á.
„nú er ég léttur, og orðinn
nokkuð þéttur, er í svaka
stuði, og býð þér með mér
heim". Þetta þykir mér mikil
speki.
Lestu mikið?
Mér finnst það miður að ég
hef bara tíma til að lesa
Moggann. Síðasta bók sem
ég las heitir Letters from a
nutter og getur ekki flokk-
ast með heimsbókmenntun-
um, þó hún hafi verið
skemmtileg. Vinir mínir hafa
verið að lesa sögu Tommy
Lee og félaga í Mötley Crue.
Viðhorf þeirra til þess sem
er „eðlilegt" hafa breyst
mikið og siðferðismörkin hafa
færst aðeins. Ég las fyrstu
fimm síðurnar og þetta er
ekki beint falleg saga.
Maður kemst nú samt ekki
hjá því að hugsa hvernig þér
dettur allt sem þú segir í
hug. Þú gerir mikið grín af
FM-mönnum.
Nei nei, FM-hnakkar eru líka
fólk skal ég segja þér. Ég
þekki þá eiginlega alla og
þeir pæla ekki í neinu. Eru
bara alltaf hressir. Ég segi
bara það sama og þeir. Þeir
eru sérstakur þjóðfélagshóp-
ur og það má nú ekki hafa
fordóma út í þá.
Hvaða þjóðfélagshópi telur
þú þig tilheyra?
Ég? Ég er bara venjulegur
maður.
En hvernig sérðu sjálfan þig
eftir svona 15 ár?
Bara, lokaðan inni á geð-
veikrahæli?
Sérðu ekkert hvíta girðingu,
hús, konu og börn?
Ég sé aðallega hvítt her-
bergi, konu í hvítum fötum,
hvíta fjötra. Líklega spenni-
treyj u.
Heilsuhælið í Hveragerði
kannski.
Ég fer örugglega yfir um á
ofstressi einn daginn.
En svona ef ég hugsa um
það þá væri ég virkilega til í
að búa í Bergen í Noregi.
Það er fallegt þar, með öll
tréin og fjöllin. Ég er kom-
inn með svo mikið ógeð á
París að ég get ekki hugsað
mér að vera þar.
(Tileinkað Baldvini og Elfu)

\

58