Heimilisblaðið - 01.03.1928, Blaðsíða 3
Hver elskaði Jesú fremst og fyrst
og fagnaði af á'st og lyst
og barnsins trausti boðskap hans
og bar hann svo til náungans?
Seg mér, hvort [>að varst pú.
Hv.er gekk í fótspor græðarans
og glaður söng um miskunn hans,
og gleðja vildi og græða pá,
er götu sinni hitti’ liann á?
Seg mér, hvort pað varst pú.
llver elskaði heimsins glys og glaum
og gjálífsins barst með straum
frá föðurauga og móðurmund
og inintist ekki Guðs pá stund?
®eg mér, hvort pað varst pú.
Hver sneri heim frá syndasið
og sá hver veitti líf og frið,
og leitaði til lausnarans
að laugast hreinn af blóði hans?
Seg mér, hvort pað varst pú!
B. J.
-----»>«><«-----
»Leyfið börnunum að koma til mín og
bannið peim pað ekki, pví að slíkra er
guðsríkið. (Mark. 10, 14.).
Á umbrotatímum, eins og peim, er vér lif-
um á, eru flest undirstöðuatriði mannlífsins
og pjóðfélagsins tekin til endurskoðunar og
umræðu. IJað ereins og að kynslóðin vilji ganga
úr skugga um pað, áður en hún heldur áfram
að byggja hið mikla mannfélags-musteri, hvort
hinar gömlu undirstöður pess inuni vera nægi-
lega öflugar, til að bera pessa sívaxandi bygg-
ingu, og pá að styrkja pær, ef ptirfa pykir,
helzt pannig, að byggingin verði á bjargi reist.
Eitt pessara undirstöðuatriða, sem tekið er
til sérlega nákvæmrar athugunar, er barna-
uppeldið.
Og pað, sem mest einkennir skilning vorra
tfma á pessu atriði, er pað, að við uppeldi
barnsins beri að taka meira tillit til hæfileika
pess, en áður hefir verið gert, — að uppeldi
og öll tilsögn sé í sem nánustu samræmi við
eiginleika barnsins og fullnægi betur sönnum
pörfum pess.
Petta er í sjálfu sér mikil framför, og árang-
urinn er pegar farinn að koma í ljós á ýms-
um sviðum.
En pað er pó eitt mikilvægt atriði í and-
legu fari barnsins, sem vorir tímar virðast
ekki athuga sem skyldi né taka hæfilegt til-
lit til pess, pegar um uppeldi barna er að
ræða, en pað er trúarpörf barnsins.
Meiri er hún og djúptækari en nokkur önii-
ur pörf, mikilvægari en nokkur annar hæfi-
leiki og atgjörvi, pessi andlega pörf, sem
mannssálinni er ásköpuð, pörfin sú, að fá að