Heimilisblaðið - 01.06.1928, Blaðsíða 12

74
HEIMILISBLAÐIÐ
„Það á vel við, Naómí, að þú biðjir griða þeim
manni, sem gengið hefir á trúnni, því hin sama villu-
kenning, sem hann hefir gert á svívirðing þjóðar
sinnar hefir líka svívirt þig sjálfa. Naómí, eg þekki
afbrot þitt, hversu þú leikur á foreldra þína, og nú
kæri eg þig í áheyrn þeirra fyrir það, að þú ert
Nazarei. Nei, til mín skalt þú ekki leita griða, þú
þarft ekki að líta bænaraugum á mig; eg ætla ekki
að draga þig fyrir lög og dóm, hversu grimman, sem
þú ætlar mig vera; eg vil hlífa þér vegna foreldra
okkar. Hver veit líka nema Drottinn rétti út hönd
sína og reki frá þér þann illa anda, sem þú er hald-
in af; alt til þeirrar stundar vil eg ekki við þig kann-
ast. Og eg særi föður minn, hinn guðrækna og rétt-
láta mann, við Guð, að taka til þeirra ráða, er geti
sem bráðast þvegið þennan smánarblett af æti;
vorri“.
Javan leit áhyggjufullur til foreldra sinna, og
furðaði mjög á, að hann skyldi ekki sjá nema blæ
kyrlátrar hjartasorgar á yfirbragði þeirra.
Naómí ætlaði að fai*a að svara bróður sínum, en
þá greip' faðir hennar fram í og tók til máls:
,,Javan“, sagði hann með spekt og valdi, „við for-
eldrar þínir höfum lengi vitað, að systir þín er fall-
in í þessa villu; það hefir bakað okkur þunga sorg
og rnarga bænina höfum við beðið um það, að hún
mætti frelsast frá þeirri vijlu. En Guð hefir ekki enn
heyrt þær bænir og enn gengur hún í myrkrinu. En
hví hefðurn við átt, sonur minn, að draga þig inn í
þá sorg og hneysu með okkur? Okkur var kunnugt
hið brennandi vandlæti þitt Drottins vegna og við
vissum, hve þungt þér mundi falla, ef þú yrðir þess
vís, að Naómí, einkasystir þín, hefði verið tæld af
vegi sannleikans og heilagleikans. Þess vegna höfum
við haldið þessari ógæfu leyndri fyrir þér og heirn-
inum. Og nú skipa eg þér af föðurlegu valdi mínu
að halda þessu leyndu, svo að berist engum óvið-
komandi til eyrna. Eg vil ekki horfa á, að dóttir mín
sé lítilsvirt, og ekki vildi eg- fyrir alla fjársjóðu
heimsins sjá hana falla í hendur harðvítugra og
vandlætingasamra bræðra minna. Hún er bannið
mitt, elskuö dóttir mín, og þó að hjarta mitt fyrir-
dæmi hana, þá skal hún mega halla sér að því og
eiga þar örugt hæli; og alt veldi jarðar og undir-
heima skal eigi megna að slíta hana úr faðmi mín-
um“.
Naómí hlustaði með undrun, blandaðri þakkláts-
Lundúnaborgar. I stuttu máli: hún
g-jörði alt, sem liún gat, til þess að
þröngva stjórninni til að taka til ör-
þrifaráða. Og hún berst enn fyrir
frelsi og réttindum enskra kvenna, þó
að hún beiti friðsamlegri ráðum. Karl-
menn hafa þar atkvæðisrétt er þeir
eru 21 árs að aldri, en konur verða
að bíða til þess er þær eru þrítugar.
En að einhverju leyti er frú Pank-
hurst þó íhaldssöm; hún hefir ekki
látið skella af sér liárið né gengur í
pilsuin, er varla nái niður að hnjám.
Ilún fylgist hara með tímanum í
landsmálunum, en farðalitar hvorki
vari né andlitið alt. —
Nafnkunnur ind-
verskur vísinda-
maður, Jagadis
Chandra Bose, hef-
ir fundið með
rannsóknum, að
jurtir liafa hjarta og geta orðið ölv-
aðar, eins og menn og dýr. Hann
gjörði hinu konunglega læknisfræða-
félagi í Lundúnum sína grein fyrir
þessu. Það var kynjajurt sú, er m i-
m ó s a lieitir, sem hann liafði til
þeirra tilrauna. Hún var sett inn í
eitthvert undursamlegt áhald, sem er
svo gjört, að það getur aukið hreyf-
inguna svo mjög, að brekkusnígill
sýnist fara 8 sinnum hraðara en
byssukúla. Nú stakk liann nál í mi-
mósuna og sýndi þá um leið, hve
»hjartaslögin« urðu æ veikari, uns
jurtinni blæddi til ólífis. Með þessu
virðist þá vera sannað, að jurtir, sem
menn til þessa hafa lialdið vera til-
finningalausar, sem geta greint utan
að komandi áhrif, bæði það, er særir
þær eða hvetur. — Á gulrótinni
sýndi hann áhrif áfengis.
Sven Heden hefir gefið út bók um
»Ragdad, Babýlon og Ninive«, og