Heimilisblaðið - 01.10.1928, Blaðsíða 4

114
HEIMILISBLAÐIÐ
inn í'Guðs ríki (Mark. 10, 15), og sá, sem
litillækkaði sig eins og liarn, yrði mikill í
himnaríki (Matt. 18, 4).
»Gott er að vera barn á jólum«, segir gám-
all málsháttur, því að við verðum að vera
eins og börn, til pess að taka á inóti barn-
inu, sem okkur er geíið.
En hve pað veitist erfitt, hvorttveggja í
senn: að lifa í iieiminum og varðveita hið
barnslega í okkur sjálfum. En hve þeir eru
rnargir, sem sækjast eftir að deyða Iiað í
oss, sem barnslegt er.
Gættu barnsins, sem pér er gefið, og hins
barnsléga í sjálfum pér! Bið þú Guð að hjálpa
pér til pess, til pess að enginn taki frá pér
kórónu pína.
Yitrun.
Draum pennan dreymdi mig nóttina milli
hins 18. og 19. jan. árið 1926.
Eg hafði verið veik um vikutíma, en var
nú farið að batna. — Eg var að lesa spá-
dómsbók Daníels, og eg var hrygg í huga
mínum og bað til Drottins. Og er eg sofnaði
út frá bæn minni, dreymdi mig, að eg pótt-
ist vera stödd á einhverju stóru, ókunnu
svæði, og mér pótti vera nótt og dimt yfir
öllu. En alt í einu ])ótti rnér birta í kringum
mig, og eg póttist sitja á hesti, og ókunn-
ugur maður fyrir framan mig, bjartur ásýnd-
um. Mér varð litið í kringum mig, og sá pá
að petta var undir stóru fjalli, líkt og hér,
en undjrlendið miklu stærra fyrir neðan.
Alt í einu greip sá, er á hestinum sat, yfir
um mig og hélt mér i'astri, og sagði: »Pað
verður jarðskjálfti. -Yertu hughraust, Drott-
inn er með okkur!« Alt í eiriu fanst mér eins
og jörð og sjór gengi í bylgjum, og eg fann
titringinn, par sem eg sat á hestinum. Eg fól
mig Drotni, og vissi svo ekki um mig fram-
ar, par til eg raknaði við aö nýju, á sama
hestinum, og maðurinn hélt enn utan um
mig. Pá varð mér litið í kringum mig, og eg
fann að við og heSturinn"vorum alheilbrigð.
Og eg sá nýja jörð, og var liún lík postulíni,
hvít að lit. Blóm og jurtir uxu par, og péirri
fegurð, er eg sá, get eg ekki með orðum
lýst. Undursamleg birta var yfir öllu pessu,
og eg stóð við og undraðist fegurð pessa, og
eg lofaði skaparann fyrir alt petta og aðrar
dásemdir. Pá heyrði eg rödd, mjög skæra og
blíða, og eg hrökk við og lá við að detta,
en pá studdi förunautur minn mig. Eg leit
upp til fjallsins, og sá að pað var eins og
jörðin sem við stóðum á. En í fjallinu sá eg
poku, og í gegnum hana skein mikil birta,
og úr birtu pessari kom röddin, sem til mín
talaði: »Pú, Guðrún, ert valin til að aðvara
fólk J)að, er pú býrð á meðal, fyrir villum
peim, er nú korna fram í heiminum. Og pú ert
valin til að kunngera pau orð, er nú verða
til pín töluð. Pau munu verða til góðs peiin,
er vilja hlýða og breyta eftir peim«.
Röddin talaði pannig:
»Heyrið pér, pjóðir jarðarinnar! Atleggið
allskonar óhreinleika andans. Lofið og veg-
samið konung og Drottin Drottnanna, hann,
sem skapað hefir himin og jörð, og alla hluti,
og sem viðheldur öllu, smáu og stóru. Af'
leggið lestur hinna óhollu skáldsagna og æfin-
týra, en lesið og stundið orð hinnar helg'1
bókar, sem Drottinn dýrðarinnar gaf í önd-
verðu fyrir munn sinna heilögu spámanna,
alt að fæðingu hins heilaga, krossfesta Jesú
Krists, hins heilagasta allra inanna, og sonar
hins algóða, dýrðlega Drottins.
Trúið pví staðfastlega, að hann kom í heim
pennan til að gera synduga, iðrandi menn
sáluhólpna. Athugið alt hans líf, hversu hann
læknaði og líknaði, hversu hann kendi og
hjáipaði á svo dásamlegan hátt, liversu hann
leið og dó, og hvernig hann sigraði dauðann
með upprisu sinni. Athugið himnaför hans, og
sendingu hins heilaga anda.
Afleggið lygar og hatur og liíið Drotni,
peim Drotni, er sendi ykkur pessa mikln
náðargjöf. l’rédikið Guðs orð hver fyrir öðr
um í heimahúsum. Fallið fram kvöld og
morgna og ákallið konung dýrðarinnar, soin
í himninum býr, með lieilagri og djúpri lotn-