Heimilisblaðið - 01.10.1928, Blaðsíða 5

HEMILISBLAÐIÐ
115
lnöu- Biðjið liann að vægja ykkur á hinum
mikla komudegi sínum. Gangið stöðuglega í
llús Hrottins og syngið honum heilaga loL
söngva. En umfram alt, stundið bænræknina
í helgun hjartans, svo að [rngar hann kemur,
liann ]>á viðurkenni yður trúlynd börn
síns himneska föður«.
Grð [æssi voru töluð af svo mikilli mildi,
aö eg grét sem barn, er eg heyrði þau. Og
lller þótti röddin blessa mig og [)á, sem á petta
'dýddu, með óumræðilega fögrum orðum, er
e8' get ekki lýst. En eg vaknaði grátandi.
Guðrún Sturludóttir.
-----■•> <-£> ---
Bjarni Melsteð,
bóndi að Framnesi á Skeiðum.
^ddur G. sept. 1854. Dáinn 5. ágúst 1!)2S.
Kveðja frá 15 ára stúlku, sem er
þar á heimilinu..
Nú kveð eg þig, Bjarni, í síðasta sinn,
°8 «akna pín, vinur, í hijóði.
I il hteða pór fylgir hugur minn
í heilögu bænarljóði.
Bér heimvon er- góð í himininn,
lil hans, sem er faðirinh góði.
F yrir sönginn1) eg pakka pér,
mér pótti hann undrafagur. —
1 honum lyfti sál pín sér,
°o sveif yfir bjartur dagur. —
Dg sögurnar, er pú sagðir mér,
sunginn var út pinn bragur.
lúi sast í myrkri hin síðstu ár,
oi' svift er nú frá þeim skýjum.
Dg aftur pér himinn opnast blár
11100 cilífðardegi nýjum.
^11 perrað er sérhvert prautatár,
°8 pú ert í bústað hlýjum.
f. P. Ljarni var góður söngmaður, hafði mikla og
ah!a iödd, eins og ýmsir j ætt hans.
Nú opnast pér fögur sólarsýn,
pví sálin er leyst úr böndum.
Og aftur pér ljósið ijúfa skín
á lausnarans friðarströndum.
Brosandi fagna pér börnin pín,•
sem búa í æðri löndum.
Nú ertu livítum hulinn lijúp
og hljóm ber til eyrna minna.
Saknandi biður sál mín gljúp,
að sælu pú megir finna.
Góða ferð yfir dauðans djúp
til dánu vinanna pinna.
Hann gaf Guði dýrðina.
Baróninn Ehrenfried Giinther von Rune-
feld, sá er stýröi flugvélinni »Bremen«, sem
í síðastliðnum apríl fór fyrstu tlugferðina yfir
Atlantshafið frá austri vestur um — heyrir
til lúthersku kirkjunni í Bremen. Fyrir skemstu
hélt hann ræðu í lúth. St. Pálskirkjunni í
New York; lýsti pá bæði liann og fé[agar
lians, majer James Fritsmaurice og kapteinn
Herman Köhl, pví yfir, að það hefði verið
skilyrðisiaust traust á almætti Guðs, sem hefði
borið pá ólmlta gegnum alla örðugleika, par
sem engin mannleg hjálp dugði. Peir báðu
Guð allir einum huga, áður en þeir fóru, aö
veita sér kraft til að inna pessa för aí hendi.
Og allir báðu peir samhuga pakkarbæn, er
vélin var ósködduð koinin til Greenly-eyjar í
Ameríku.
I viðtali við prestinn dr. Samuel Trexler í
New York, sagði baróninn enn fremur:
»Eg hefi veitt viðtöku heillaóskum púsund-
um saman, frá gömlum og nýjuin vinum um
heim allan. En mestar mætur hefi eg á sím-
skeyti frá gainla sálusorgara mínum, Rein-
hard Grosscurth í Bremen. Paö var svo
hljóðandi:
»Eg er pakklátur fyrir pað, aö [>ér liaíið
borið hugrekki til að gefa Guði dýrðina«.