Heimilisblaðið - 01.10.1928, Blaðsíða 12

122
HEIMILISBLAÐIÐ
komið ár sinni vel fyrir borð, og sloppið með svo
hægu móti úr klóm Símonar. Debóra greiddi honum
kaupið, sem hún liafði heitið honum og fór síðan til
Naómi með þá kærkomnu fregn, að Marcellus hefði
tekið við bréfinu og lesið það. Naómi varð léttara í
skapi við þetta. Auðvitað tók hana sárt, að hafa
orðið að veita honum afsvar um burtför úr borg-
inni, en hún var efins um, að hann hefði búist í al-
vöru við cðru svari, og iðraðist þess því ekki, sem
hún hafði gert.
Naómi flýtti sér nú á fund móður sinnar til að
helga henni að vanda allan tíma sinn, hjúkra henni
og hughreysta hana á alla vegu; hafði móður henn-
ar þá þyngt svo, að Naómi þakkaði Guði, að hún
skyldi eigi hafa lengur verið fjarverandi, og fyrir
það, að hún hafði eigi látið freistast til að yfirgefa
hana nú, er henni var svo brýn þörf á aðhlynningu
hennar. Naómi gleymdi hörmum sínum við það að
hugga móður sína, og hún hlaut sín laun fyrir það,
því móðir hennar varð æ kærara að heyra frásögur
hennar frá Jesú. Bað hún þess heitt og innilega, að
trú móður hennar yrði staðföst og frelsandi. Til
þess að svo mætti verða, vildi hún leggja jarðneska
hamingju sína í sölurnar og bíða himneskra launa,
þar sem allur harmur hennar væri á enda, og hún
hitti hann, sem hér átti allan kærleika hennar.
Salóme stóð mikill geigiu1 af áhlaupi Rómverja og
forlögum dóttur sinar ástkærrar, er Rómverjar væru
til valda komnir í borginni; fanst henni, sem hún
mundi deyja með meiri rósemi, ef hún vissi dóttur
sína undir ástúðlegri vernd.
Naómi las nú bréf Kládíu fyrir móður sína og
Salóme hlýddi á með innilegri samúð; töluðu þær
síðan lengi um þessa fjarlægu vini sína; talaði Na-
ómi mest um þann frið, sem trúin á Krist veitir
særðu hjarta, svo að vinir hans geta verið glaðir í
hörmum og rósamir mitt í hættunni.
Salóme andvarpaði: ,,Þú talar um frið; en síðan
eg fór að hlusta á oið þín um Jesú frá Nazaret, þá
er hjarta mitt orðið friðvana. Áður var hjarta mitt
rótt í trú ísraels og von; eg rækti eftir megni allar
reglur lögmálsins og eg huggaði mig við, að hinar
helgu fórnir mundu bæta fyrir alla galla rnína. En
nú er haggað trú minni, eg finn, að blóð kálfa og
hafra getur ekki friðþægt fyrir syndir mínar; því
er sál mín full efa og ótta. Eg get ekki treyst hin-
Kristileg hringsjá.
»Evangelisk-Iúth. sambandsþingið«
þýska var haldið 11).—-25. ágúst. Voru
þá liðin 60 ár í'rá stofnun þessa satn-
bands. Var haldin minningarhátíð um
það. Forseti og formaður framkvæmd-
arnefndarinnar er biskup D. Ludvig
rPhinels. — 60 ára afmælisins var
minst hátíðlega með því að halda
Lúthers-viku 19.—25. ágúst. Og mark-
miðið mikla, sem að er stefnt í um-
ræðunum, er: Eining lúthersku kirkj-
unnar.
Iíandbók um lútherskar kirkjur er
þriggja manna nefnd kosin til að
vinna að. í nefndinni eru Dr. Alfred
Jörgensen frá Kaupm.höfn, Dr. Fleisch
frá Ilannóver og Wentz prófessor frá
Ameríku. Markmiöið er, að sú bók
lýsi lífi og starfi allra lútherskra safir
aða um heim allan.
Heimssamband kirkjulegs friðar-
starfs hélt alheimsþing sitt i l’rag
24.—60. ágúst. Aöalumræðuefni þings-
ins var: »afvopnun«. Þar liéldu marg-
ir frábærir kirkjunnar menn ræður.
Þar á meðal ríkisforseti Dr. Walther
Simons og ríkiskanzlari Dr. H. Lut-
her. Frá Noregi mættu biskuparnir
Hognestad og Stöylen, og prestarnir
Fr. Klaveness og Egil Brekke.
Meðlimum lúth. kirkjunnar í Banda-
ríkjunum hefir fjölgað á síðastliðnu
ári (1927) um 68,000. Alls eru nærri
27-> miljón fermdra manna í lúth.
söfnuðunum í Bandaríkjunum. Söfn-
uðirnir eru 15,447 að tölu, og prestar
10,727.
Hagskýrslur kristniboðsfél. norska
fyrir 1927 eru nú komnar frá öllum
kristniboðsstöðvuin. — Yfirleitt hefir