Heimilisblaðið - 01.11.1928, Blaðsíða 22
HEIMILISBLAÐIÐ
146
Uti fyrir kastalanum börðust Zelótar og menn
Símonar, voru þeir að verja Zelótum aðgöngu að
fangelsimí. Engum kom til hugar að slökkva eða
bjarga; milli járnslánna, sem voru orðnar glóandi,
skein í náföl andlit fanganna, því að birtunni sló á
þá. Þeir æptu neyðaróp eða báðu brjóstumkennan-
lega, en hermennirnir blótuðu úti fyrir og formæltu;
blandaðist það við snarkið í logunum og brakið, er
bjálkar og steinar hrundu. Þessi ægilega sjón var
ein myndin af því, sem gerðist í Jórsölum þessa
daga.
En Javan nam ekki staðar til að litast um; hann
tók upp lykil og opnaði leynidyr í múrnum, og þeir
feðgar hlupu inn í fangelsið. Á móti þeim sló svælu
og logum, en Javan hörfaði ekki til baka, og bar
brátt að dyrum á klefa Þeófílusar; Javan hafði líka
lykil að honum; hurðinni þungu var hrundið upp og
þeir sáu fangann allan kafinn í hlekkjum, krjúpandi
við gluggann, auðsjáanlega bíðandi dauða síns. Jav-
an þreif hann á arma sér og bar hann gegnum log-
ana út á götuna. Zadók kom á eftir eins og til hálfs
í draumi; en ekki þekti hann bróðurson sinn fyr en
þeir voru komnir spölkorn frá harkinu og ringulreið-
inni; því að Þeófílus var orðinn svo magur og kinn-
fiskasoginn. Þeim tókst að ná af honum hlekkjun-
um, þótt illa gengi; hrestist Þeófílus fljótt, er hann
kom undir bert loft og studdu þeir Javan hann heim
til Zadóks; gekk ferðin seint og gafst þá Javan tóm
til að segja föður sínum með hverjum hætti Þeófíl-
us hefði komist undan.
Það var heitasta ósk Javans, er dauðadómurinn
var kveðinn upp yfir Þeófílusi, að takast mætti að
snúa honurn aftur til gyðingdómsins. Hann fór
þess því á leit við fangavörðinn, er honum var trúr
og handgenginn, að hann léti annan dauðadæmdan
fanga skifta klefa og klæðnað við Þeófílus og láta
taka hann af lífi í stað frænda síns. Þetta kænsku-
bragð hepnaðist og enginn fékk minsta grun um, að
Þeófílus væri á lífi. Javan hafði engum sagt frá
þessu nema Naómí og Salóme, gegn hátíðlegu þagn-
arheiti af þeirra halfu. í fyrstu sat Javan tímum
saman hjá frænda sínum og beitti allri sinni skarp-
skygni og mælsku til að sannfæra hann um villu
hans; en hann varð brátt þreyttur á þessari við-
leitni sinni, og meðfram af því, að stríðið og föður-
landið voru annarsvegar, svo að honum gafst varla
nokkurt tóm til heimsókna; vaknaði nú brennheit ósk
sínir gætu borgað 10,000 dollara.
Hann var nú vikum saman með ræn-
ingjunum, þó nauðugt væri, og varð
að taka þátt í öllum hættum og svaðil-
förum með þeim. Pá liafði annar ræn-
ingjaflokkur lieyrt getið um þennan
fémæta bandingja, og létu sér í hug
koma að ræna honum; en þá vildi
svo heppilega til fyrir dr. Howard,
að þeim lenti fyrst í höggi við deild
reglulegra hermanna, og loks komst
hann at'tur til háskóla síns nær dauóa
en lííi.
• —- -------
Heimilisráð.
Sé tannholdi hætt við að blæða,
ætti að skola það og bursta hægt með
vatni nokkrum sinnum á dag; í vatn-
ið ætti að láta lítið eitt af salti og
láta það alveg bráðna. Þetta gerir
tannholdið smárn sainan hæfara til
mótstöðu.
ÖJl ný éldhúsgögn úr tré, svo sem
trésleifar, kökukefli, kjötbamra o. 11.
skyldi ávalt sjóða af heilbrigðisástæð-
um, áður en það sé notað til mat-
reiðslu eða bökunar.
Braki í skósólum, skal sinyrja þá
vaudlega úr línolíu, og láta ]iá svo
standa til þerris í einn eða tvo daga,
áður en skórnir séu settir upp aftur.
Hreinsa skal hluti úr leðri á [iessa
leið: Mjúk tuska sé vætt í sjóðandi
mjólk og leðrið núið alveg hreint.
Síðán sé það þerrað með flúnels-dulu
vel þurri. Síðan er leðrið núið með
mjúkri tusku, sem lítið eitt af vaxi
er borið á, og loks er það gljáfægt
með mjúkum tuskum.
1 sumarhita geymist mjólk betur,
ef fatið eða kannan, sem hún er geyrnd