Heimilisblaðið - 01.08.1939, Page 31

HEIMILISBLAÐIÐ
163
fagnaðinum va,r lokið og allir gestir brottu,
sat hún þar um stund og hvíldi sig hjá
forstöðukonunni.
Forstöðukonan tók hana nú tali. Varð
það til þess, að þessii armædda kona opn-
aði hjarta sitt og sagði henni alla sína hagi.
Hún. sagði henni frá þessu, hörmunga-
ástandi með ábyrgðina og nauðungasöl-
una og um strok sitt af heimilinu. Nú
myndi enginn lifandi maður vita, hvar hún
væri niður komin, og sjálf hefði hún enga
hugmynd um, hvar hún ætti nú höfði sínu
að halla..
í'orstöðukonan, eða »s.ystirin«, eins og
hún var nefnd, hlustaði með hluttekningu
á frásögn hinnar raunamæddu húsfreyju.
Pegar hún hafði lokið máli sínu, varð syst-
urinni einungis að orði:
»En þér hafið samt ekki minnst á það
versta og hörmulegasta í þessu máli«.
»Pað versta, hvað ætti það svo sem ao
veraV Eins og það sé ekki allt hábölvað?«
mælti húsfreyja.
»AUt er þetta erfitt og átakanlegt«,
mælti systirin, »en verst af öllu er það,
að þér þjáist af voðalegum sjúkdómi«.
»-Ja, nú dámar mér«, mælti húsfreyja,
»ég ætti að vera veik, ég, sem einu sinni
finn ekki minnstu vitund til gigtar«.
»Jú«, mælti systirin, »ég sé, að þér er-
uð alvarlega veik í hnjáliðunum«.
Nú gat húsfreyja ekki stillt sig um aö
skeUihlæja. »Ég ætti að vera stirð í hnjá-
liðunum, ég sem hefi hlaupið 15 kílómetra
í dag«. Og- hún fór að vinda hnjáiiðina af
óðakappi á alla vegu.
»Jæja þá«, mælti systirin, »hvað oft. haf-
ið þér kropið á hnjánum frammi fyrir
Drottni, sem einn getur hjálpað í allri neyð
og beðið þessa bæn: »Drottin,n, hjálpaðu
mér«?«
Húsfreyja Varð niðurlút. Hún hafði aldr-
ei beðist fyrir.
»0g samt segið þér, að þér séuð ekki
stirð í hnjánum«,
Loks varð húsfreyja að játa, að þessl
væri sjúkdómurinn, grunsamlegur stirð-

EFTIR
RUDYARD KIPLING
Ef ráð þú kant, er útsjón aðra þrýtur
og öll sin slys þeir vilja kenna þér.
Ef sjáifstraust átt, og boðorð hinna brýtur,
í bróðurhug þá gegnum efann sér.
Ef biðlund hefir, þolinmæði ei þrjóti.
Ef þú ert rægður, trútt við sannleik hald.
Ef hatri mætir, hata ekki á móti,
en hafóu jafnt á orði og gjörðum vald.
Ef þú ált draum — en draum ei lætur blekkja,
Ef dýrmæt rök — en breytir ei um hug.
Ef Sigurgleði og Sorg þér vilja hnekkja,
á sama hátt skait vísa þeim á bug.
Ef heyrt þú getur sannlelk, er þú sagðir
í sölum þræla gildru fyrir þý.
Ef rifinn sér þann lífsgrunn, er þú lagðir
með lúnum kröftum reist hann við á ný.
Ef eins þú getur aleigunni þinni
I einu teningskasti fleygt á spil,
og byrjað svo að nýju á byrjuninni
með bros á vcr, sem allt þér gangi 1 vll.
Ef vaknar hjarta og vöðvar tauga kreptir
til verks með þrotið fjör og elli-halt
og starfs á ný, þótt ekkert sýnist eftil',
utan sá vilji er býður: »Fram þú skalt!«
Ef mælt þú getur máli þess, sem leiðir
og minnst við kóng: haf traust á sjálfum þér.
Ef hvorki vin né óvin átt, sem meiöir
og alla metu.r rétt, sem vera ber.
Ef vinnur, meðan vlsir tlmans bærist,
hver vinnu&tund þér mesta gleði ljær.
Er jörðin þín, og allt sem er og hrærist.
Pú ert þá líka maður, sonur kær.
»Lögberg«. S. E. Björnsson.
leiki í hnjáliðunum. Endirinn varð sá, að
þær krupu báðar þarna í salnum. Systir-
in leiðbeindi húsfreyju í bæninni.
Og- Drottinn hjálpaði svo, aði betur rætt-
ist úr, en á horfðist, Það gerir það ætíð,
þegar hann er beðinn, En bezt. af öllu var
þaði, að húsfreyju batnaði stirðleikinn i
hnjáliöunum. Nú gerðist hún heimakomin
við náðarstólinn hjá Jesú, fyrst og fremst
til þess, að fá úrbót Og lækning andlegra
meina, og beygja kné sin fyrir augliti
Drottíns,
(Or sænsku),
Amtsbókasafnið á Akureyri
1 llll III I
08 013 647