Heimilisblaðið - 01.10.1939, Síða 6

foringi hersins í nýrri baráttu. Engu skal
spáð um lok þeirrar baráttu, en Smigly
veit, að Pólland á sína Maginotlínu.
Hún er ekki gerð af steypu né stáli.
Það er náttúrufar landsins, sem hana
befir gert. Haustið í Póllandi er viður-
kent fyrir fegurð. En því lýkur í október
byrjun. Þá verða skjót umskipti. Allt
landið verður ófært yfirferðar vegna leðju.
Þeir, sem enn hafa síðustu styrjöld í
minni, muna, hvernig Austuriíkismenn
reyndu árangurslaust að brjótast áfram
gegnum Austur-Galizíu í okt. 1914. En
menn og skepnur, vagnar og farangur
allt sat fast í leðjunni.
Stríðið í Póllandi getur orðið langvinnt
ef Þjóðverjum tekst ekki að brjóta land-
ið undir sig fyrir septemberlok.
Úrslitin á þessu sviði liggja í höndum
þýzka hershöfðingans Walther von Brau-
chitsch, aðalforingja þýská hersins,
Sá maður er af gamalli hermannaætt,
sem hefir veitt Þýzkalandi heilan hóp
framúrskarandi hermanna. Faðir hans,
sem var hershöfðingi, kom drengnum í
franska skólann í Berlín, með þeim ár-
angri að Waltlier talar frönsku, eins og
innfæddur rnaður og elur mikla aðdáun
í brjósti gagnvart franska hernum, ekki
sízt frönskum liðsforingjum.
Von Brauchitsch er því gagnstætt Smig-
ly fæddur til þess að verða hermaður.
Hin pólitíska þróun Þýzkalands hefir
það líka í för með sér, að hann stendur
jafnfætis hinum pólska starfshróður sín-
um, minnsta kosti á einu þýðingarmiklu
sviði.
Hann liefir haft mikil ítök í þýzkum
stjórnmálum yfir höfuð að tala. Hann
má heita jafn hermálaráðgjafa að metorð-
um. Von Brancliitsch tekur þátt í öllum
þýzkum ráðkerrafuudum og hefir sama
atkvæðisrétt og aðrir ráðherrar, einnig
viðkomandi þeim málum, sem liggja utan
vettvangs hermálanna. Hið nýja þýzka
ríki byggir þetta óvenjulega fyrirkomulag
á því, að í algeru liernaðarríki liggi ekk-
ert svið þjóðmálanna þannig, að verndar-
vald hersins snerti það ekki heint eða
óbeint. Það er sérkenni von Brauchitsch,
hve vel honum tekst að rækja þessa hlið
verkefna sinna. Hann er raunar sannur
hermaður í anda hinnar gömlu, prúss-
nesku hermanna, en hann hefir vakandi
áhuga fyrir öllu nýju, hámenntaður, ótrú-
lega lesinn, og það er ekki undarlegt,
þegar þess er gætt, að hann er vísindalega
menntaður þjóðhagfræðingur og viður-
kennt stórmenni í utanríkismálum og
stjórnmálasögu. Til þess að heyja stríð,
þarf auðvitað ýmislegt annað, sérstaklega
þekkingu á hernaðartækninni. Hvað það
snertir hefir von Brauchitsch ekki feng-
ið tækifæri til að sýna hæfileikana. Raun-
ar hefir hann tekið þátt í heimsstyrjöld-
inni, en ekki eins og Smigly, stjórnað
her á þýðingarmiklum úrslitastundum.
En þó er hernaðarþekking lians svo full-
komin, sem þýzk hernaðartækni er við-
urkennd að vera. Eftir nokkurra ára dvöl
í franska skólanum gekk hann sömu
braut og allir þýzkir liðsforingar: gegn-
um hermanna eða liðþjálfaskólann í
Berlín. Úr þessum skóla fór hann beint
í herþjónustu árið 1900.
Hann var þá 19 ára og er því 48 ára
gamall. Fimm árum eldri en Smigly. Það
eru því tiltölulega ungir hershöfðingjar,
sem nú standa hver andspænis öðrum.
Hinn ungi hermaður jók menntun sína
á fleiri sviðum hernaðartækninnar, og var
sendur í þjónustu liins mikla herforingja-
ráðs, mörgum árum fyrir heimstyrjöld-
ina.
Hann lagði þó aftur stund á verklega
herþjónustu og hafði sérstakan áhugafyrir
stórskotaliðsútbúnaði og stærðfræðilegri
hernaðarstjórn yfirhöfuð.
Þegar heimstyrjöldiu brauzt út 1914
var von Brauchitsch settur í Metz-kastala
og bráðlega sýndi hann svo framúrskar-
andi hæfileika, að hann var tekinn í
herforingjaráðið.
í allri styrjöldinni vann hann sem liðs-