Heimilisblaðið - 01.10.1939, Side 18
182
HElMILISBLAÐIÐ
Hestarnir hvíld sér taka
hvarnmi grösugum i,
sjálfur þó vil ég vaka,
vornótt er björt og' hlý.
Hvalfja rðarströnd.
Skammt er millj fjöru’ og fjalls,
feikna hárra tinda,
skýr eru merki, skriðufalls
og skarpra hvirfilvinda.
Þarna sé ég Þyril-tind
þungan yfir bránum
endurskín hans ógna mynd
út í lygnum sjánum.
Vi,ð Geirshöim myndin geymist sterk
um gæfutjónið sona,
og eitt hið mesta afreksverk,
sem unnið hefir kona.* )
Hjá Ferstiklu og Saurbæ.
Þarna lifði og ljóðin, söng
lands vors æðsti prestur,
þó kytran væri köld og þröng,
kvefdin stundum dimm og löng,
lífsins sá er leifturvi,tinn beztur.
1 Skorradal.
Brattir hálsar, brautin hörð,
beizla- þreyta -vaþnn.
Eygló skín á skógarbörð
og Skorra- fagran -dalinn.
Hvammar, bæiy, björkin fín,
brekkur og tindar fjallsins.
I vatnsfleti endurskín
auður óg’ fegurð dalsins.
Hvanneyri.
Hvanneyri með hallir glæstar, héraðsprýði.
Hraustir sveinar, svásar hrundir,
sækja þangað kennslustundir.
Þar er kennt og þar eru numin þarfleg
þar skal efla þrótt til þarfa, [fræði,
og þrek til rnestu heillastarfa.
Hér eru mörg og blómleg býli á báðar
Hvítá vökvar enn þá engi,n, [hendur,
afl,a gefur sumum fenginn.
Horfi’ ég yfir breiða byggð og blómgar
blikar sól á Borgarfjörðinn, [grundir,
björt á svip er fósturjörðin.
Hvitárbrú.
Mikla, brú, á bogum háum,
byggð úr malarkornum smáum.
Kraftinn ha,nda og hugvits merki
hér má sjá í unnu verki,
Þannig tengist sveit við sveit,
sameining hvern prýði reit.
Borg á Mýrum.
Hér bar forðum lík að landi,
letrar þar um fræða-blað.
Mun ei Kveldúlfs enn þá andi,
yfir svífa þessum stað.
Heyri’ ég sagna hljóminn sterka.
og hetjusöng um Mýra-torg.
Ekki sljór til vígs né verka
var sá, fyrst er reisti Borg.
Skallagríms ei, skáli lengur
skín við sól í þessum reit;
margur hefir djarfur drengur
dáðir unnið hér um sveit.
Enn þá Egils lifa ljóðin,
lifir þjóðarsálin sterk.
Enn vér eigum sagnasjóðinn,
sígild lifa afreksverk.
Vestur Mýrar.
Fákar renna beipa braut
um brak og stararflóa,
bjarkarhöllin, blómga laut,
belti, kletta, móa.
Ár og lækir liðast. hér,
liprum undir brúnum,
báðum megin braut við er
bær með sfegnum túnum.
*) Sjá Harðar sögu og Hólmverja.