Heimilisblaðið - 01.10.1939, Side 19

HEIMILISBLAÐIÐ
183
Færist hei,öi og hnjúkar nær
og hlíðin fagurbrýnda.
Fjærst í vestri fágar blær
fellið snævi krýnda.*)
Hestar lýjast, ijnnir brag,
löng er orðin vaka.
Lofa ég Guð fyrir liðinn dag,
langar hvíldir taka.
Frá »Landbrotum«.
I »Landbrotum« ég greiða naut og góórar
Ég held þar rúmt sé hjarta inni, [hvíldar.
Jró húsa- nokkuð Ioröng sé -kynni.
Skógarströnd.
Skoðað hef ég Skógarströnd,
skerin, sundin, eyjalönd,
Breiðafjörð með búsæld nóg'a,
bjarkarijman, holt og móa,
fjöll í móðu fagurblá,
fjarðarspegil, slétta lá.
II.
Búist til lieimferðar.
Nú skal, halda heim á leið,
heim til starfs og vina kærra.
I leik og önn um æfiskei.ð,
æ sé markið: Hærra, hærra!
Langt er ei á leitið næsta,
leið er brött á tindinn hæsta.
Skil við Sigurbjö-rnr)
Sundur leiðir liggja hljóta,
lífið heimtar starfsins pund,
geld ég' Jrökk, mér gafst að njóta
gleði með þér litla stund.
*) Snæfellsjökull.
:;s) Séra Sigurbjörn Einarss,on á Breiðabólsstað.
Bráðum leiti ber á milli,
bráðum hverfurðu’ augum mín,
Jrér Guðs og manna gefist hyili,
gæfan vermi sporin þín.
Ástarkveðju af alúð sendi,
þér alls góðs bi.ður hugur minn,
blessuo Drottins breiði hendi,
blessun yfir hópinn þinn.
Á Rauðamelsheiði.
Rauðamels á heiði hátt,
horfi’ ég móti sólarátt,
ain hér á flúðum fellur,
foss í Irröngu gljúfri, svellur.
Ö, hve mikils manns er smæð,
ef miðast skal vi,ð sólarhæð.
Hallar suður heiðinni,
hér er margt á leiðinni,
sem er vert að sjá og' skoða:
Sólarris, og aftanroða,
lækir, tindar, lautin fríð,
lindin, »Kúlan«, fögur hjíð.
Frá »Rauðamel«.
Ríð ég nú frá Rauðamel,
risnu hjóna gladdur vel,
alúð þar ég alla fann,
eins og kæmi í bróður-rann.
Fylgd mér veitti’ um fjaljagöng,
fannst þá ekki, stundin löng,
greiðvikni og gamanmál
gladdi hug og vermdi sál.
1 Lundarreykjadal.
Fætur troða foldar heið,
fet eru ekki talin,
móti haija liggur leið
Lundarreykjadalinn.
Sól og blærinn signir fjöll
sumarmöttli fríðum.
Hér er á með fossaföll
og' fjöldi bæja í hlíðum.
Markið ei.tt. og' óskin hæst:
Andi Krists að megi ríkja
í því, sem er einnig smæst,
ei frá réttu skulum víkja.
Hann er fegurst fyrirmyndin,
frelsisgjöfin, kraftalindin.