Heimilisblaðið - 01.01.1940, Blaðsíða 37

HEIMILISBLAÐIÐ
35
8KRÍTLUR
Þrír stúdentar sáu virðulegan
öldung með hvitt skegg niður á
bringu. koma í áttina til sln.
Það voru í þeim æskuærsl og
þeir komu sér íljótt saman um
að slá upp á glens við gamla
manninn. »Góðan daginn, faðir
Abraham*, sagði einn. »Góðan
daginn, faðir lsak«, sagði ann-
ar. »Komið þér sælir, faðir Ja,-
kob«, sagði sá þriðji og rétti hon-
um höndinai
Öldungurinn hopaði undan,
lagði herdurnar aftur fyrir ba.k-
ið og svaraði: »Ykkur skjátlast,
herrar mínir, ég er hvorki Abra-
ham, Isak né Jakob, en ég er
Sál, sonur Kfes, er var sendur
af stað að leita að ösnum föður
síns, og sjá! ég hefi fundið þær«.
★
Einu sinni voru margir rið-
andi menn á ferð i sveit. Þegar
farið var að dimma, komu þeir
að bæ og var bóndi úti á hlaði.
Riðu þeir hver á eftir öðrum
heim mjóa götu, er lá heim að
bænum. Heilsuðu þeir bónda
hver á eftir öðrum og héldu svo
áfram. Þegar þeir fyrstu komu
út fyrir bæinn, beygðu þeir við
og fóru bak við hann og náðu
saman við þá, sem siðastir fóru.
Komu þeir nú aftur og heilsuðu
karli sem nýir menn. Þannig
hélzt hringurinn óslitinn og
þótti bónda hér vera fjölmenni
á ferð. Seinast stóð hann kóf-
sveittur og hissa á hlaðinu, tók
kveðjum manna. í sífellu og
sagði: »Blessi þig, blessi þig,
blessi þig, blessi þig, blessi þig,
blessi þig. Skárri er það bann-
sett runank
★
A (hrifinn): »Ekkert er eins
gott og gæsasteikk
B: »Nú segir þú ekki satt.
Gæsasteik er svei mér betri en
»ekkert««.
Brúðarmærin (heldur uppi
brúðarslörinu): »Giftis.t ég nú
Dodda líka.?«
★
Dómari: »Þér segið, að nábúi
yðar hafi stolið fuglum frá yð-
ur. Hvernig þekkið þér fuglana?«
Kærandi: »0, ég held að ég
þekki þá, þeir eru allir svart-
flekkóttir«.
Dómari: »Það er léleg sönnun.
Ég á líka svartflekkótta fugla«.
Kærandi: »Því get ég vel trú-
að. Ég hefi svo sem tapað fugl-
um fyrri«.
SAGAN DM VEIÐINA M I K L U.
eitthvað um það, að vip gætum snúið við
og orðið þeim samferða. En þá tók ég upp
hjá mér hring drottningarinnar af Saba,
sem ég hafði haft með mér eins og jartein
frá Múr. Eg hélt honum á lofti fyrir aug-
unum á honum og sagði:
»Reyndu bara ekki að hlýða, og þá verð-
ur þú að gera henni reikningsskap, sem
sendi þig. Því að þó að við fjórir svo> ætt-
um að deyja« — og ég leit. á hann íbyggi-
lega, »þá skaltu ekki halda, að þú getir
leynt þessu máli. Hér eru of margir vott-
ar til þess«.
Shadrach beygði sig fyrir hinum heilaga.
hring, án þess að segja eitt. orð til og við
snerum allir til Zeu-hólma. Frh.
Amtsbókasafnið á Akureyri
II lllll III II
08 013 649