Heimilisblaðið - 01.04.1945, Blaðsíða 35

93
HEIMILISBLAÐIÐ
Jónas Hallgrímsson
Frh; af bls. 71.
SS? því hann hefði ekki kallað á neinn
þa3 \hjálpar’ 6agði hann’ að ser hefði þótt
ina f'a,rf\ að gera neinnm ónæði um nótt-
], ’ 3 t>_ví llann vissi, livort sem væri, að
8i 11 gætl ekkl lifað. Því næst lét hann flytja
ráð'1 priðrikssPltala» en ritaði fyrst til elaz-
ábyS a nnS Magnnssonai-, til að fá hann til
ar t\g armanns um borgun til spítalans. Þeg-
Va _\as yar kominn þangað og lagður í sæng,
en .°tllrinn skoðaður og stóðu út úr beinin;
UQiainieðan Þvi var komið í lag og bundið
eQ ’> \ ilann grafkyrr, og var að lesa í bók.
i ra sér alls ekki. Þar lá bann fjóra*)
en f ■ -V?1 niálhress °g lífvænlegur yfirlitum;
i*inn° ui daginn að kvoldi, þegar yfirlækn-
stoð- gCkk Um stofurnar’ sagÓi hann við að-
rú drmenn 81na’ ilegar kann var genginn frá
juáii* onasar: „Tækin verða að bíta í fyrra-
Vlð þurfum að taka af lim“. Hafði
ei1 hiriÖn 8é.3, að drep var komið 1 fótinn,
ast ei18 ^3^3.1 hann ekki, að það mundi dreif-
Varð ' Sj filptt Uln allan líkamann og raun
8er um J?nfs hað’ að ÍJ08 væri látið loga hjá
°g v«r n?ttlna' Síðan vakti hann alla þa nótt,
Jacob f683 skemmtunar-sögu, sem lieitir
að na/trl!8’ eftir enskan mann, Marryat
ín°r,ril ni’ J)ailga3 til að aflíðandi miðjum
fékk !' Þa bað hann um te, og drakk það,
ion. Það^1 ratt,rett á eftir, og var þegar lið-
Uns oa ]Var kér Um hli j°fnu káðu miðmorg-
átti af 1agmala’ báifri stundu áður en taka
inn 2fi UOnUm fotinn“- Þetta var mánudag-
latinn mai Jónas Hallgrímsson var
’ runilega 37% árs að aldri.
*> Pi
“nm daga mun réttara.
giað
- K.I'f3/131111 allt 1 einu °g svipmiki
Ur’ sem , ,UrÍnn er gUdið, sagði Þorval
Marr - hugsanir Magnúsar.
ÖannU8f VClfa3r klutnum °g kinkaði kol
^yrður tann’ 33 hann hafði verið óœ
E N DIR.
Hinn 31. maí fór fram jarðarför skálds-
ins. Konráð segir svo frá í eftirmælununi í
Fjölni: „Allir þeir Islendingar, sem þá voru
hér í Kaupmannaliöfn og nokkuð þekktu
hann til muna, fylgdu honum og báru kist-
una frá líkvagninum til grafarinnar. Hörm-
uðu þeir forlög hans og tjón ættjarðar sinn-
ar, liver sá mest, sem honum var kunnugast-
ur, °g bezt vissi, hvað í hann var varið“.
★
ið hundrað ár í Assistentskirkjugarðinum í
Kaupmannahöfn.
Langt frá Jiinna feðru fold,
fóstru þinna ljóða,
ertu nú lagður lágt í mold
listaskáldið góða.
Hitt er hverju orði sannara, sem Halldór
K. Laxness segir á einhverjum stað, að í
hundrað ár liafa allir Islendingar þegið af
Jónasi Hallgrímssyni nokkrar dýrmætustu og
óbrotgjörnustu eignir sínar. „Ljóð hans halda
áfram að óma í brjóstum okkar frá hinum
sælu dögum bernskunnar allt til deyjanda
dags, hvað sem annars kann í að skerast á
braut þeirri, sem þar liggur á milli. Hann
er velgerðarmaður heilla kynslóða“.
ALLT EINS OG I GAMLA DAGA.
Gamall einbættismaður kom inn í stúdentabústuð og
skoðaði herbergið, sem hann hafði sjálfur búið í á
stúdentsárum sínum. Pilturinn, sem þar var nú, sýndi
honum allt, sem inni var, og gamli maðurinn athug-
aði það vandlega og sagði: „Hér er flest eins og
það var þegar ég var hér. Sama gamla gólfábreiðau,
sama gamla borðið, sömu gömlu stólarnir, sömu gömlu
gluggatjoldm og sami gainli fataskápurinn“. En um
Idð °S hann opnaði skápinn, stökk ung stúlka blóð-
rjóð og feimin út úr honum. Það kom vandræðasvip-
ur a studentinn og hann stamaði í mesta fáti:
„Þe-þetta e-er fræ-ænka mín, sem er að heimsækja
mig i frístundum sínum“. — Gamli maðurinn brosti
við °ð 8agði: „Og sama gamla afsökunin". Siðan
kvaddi hann ungu hjúin og bað þau að fyrirgefa sér
ónæðið, sem hann hafði gert þeim.