Heimilisblaðið - 01.06.1945, Blaðsíða 14

114
HEIMILISBLAÐIÐ
undan áhrifum óbærilegra hugsana. En hann veitti því
samt athygli, að það var meir til málamynda, að hún
sat hér við horðið; hún snerti varla matinn og átti ákaf-
lega hágt með að koma niöur þeim fáu bitum, sem hún
lct upp í sig. En licnni tókst samt aðdáanlega að dylja
geðshræringu sína þarna við borðið. Jafnvel Tucker
verkfræðingur, hinn ákafi aðdáandi, varð ekki neins
var, þótt hann liti varla af henni augunum.
Alan var sá eini við borðið, sem tók eftir því, hvern-
ig henni leið. Hún stillti sig eins og hún framast gat,
en hún fann, að hver taug var þanin til liins ýtrasta.
Þegar hún reis á fætur, ýtti Alan stól sínum líka frá
horðinu og stóð upp. t sama bili tók hann eftir því,
að Rossland reis á fætur liinum megin í salnum. Stvilk-
an fór fyrsl út um dyrnar, þá RossTand fáeinum skref-
um á eftir henni og Alan þar á eftir með Tucker á hæl-
um sér. Honum fannst þella -allt saman ofurlílið kát-
broslegt, og það vottaði fyrir brosvipru við munnvik
hans.
Þegar Mary Standish kom að flosklæddiun stigarium,
sem lá upp á háþiljumar, nam liún allt í einu staðar
og sneri sér hvatlega að Rossland. Hún hvessti augun
andartak á hanri, en sneri sér síðan að Alan og sagði
rólega og blátt áfram.
— Yið eruin bráðum komin til Skagway, licrra Holt.
Viljið þér ekki vera svo góður að ganga með mér liérna
um þilfarið og segja mér eittlivað um staðinn?
Uinboðsmaður Grahams liafði stanzað við stigann og
var nú að reyna að kveikja sér í vindlingi.
Áður en Alan gæti sv.arað, hafði stúlkan stungið liend-
inni undir handlegg hans. Hann sá, að roðinn, sem
snöggvast hafði hlaupið fram í kinnar hennar, var nú
að dofna. Hún var róleg og faldi eldinn vandlega undir
ísbrynjn. Alan sá, að Rossland starði á þau með hálf-
opinn munnirin. Þetta vakti ævintýraþrána í Alan, og
hann brosti hjart og glaðlega, en sagði ekki orð. Stúlk-
an hló lágt, og þrýsti arm hans ofurlítið. Þau gengu
fram hjá Rossbuul, og Alan fann ofurlítinn titring fara
um sig, þegar hann sá, hvernig stúikan leit á liann.
Er þau komu upp á þilfarið, hallaði lnin liöfðinu
ofurlítið að honum og hvíslaði: — Þér eruð dásamleg-
ur. Þakka yð’ur kærlega fyrir, lierra Holt.
Honum fannst liin blíðlegu orð hennar og mjúklegt
lnmdtakið um arm sinn vera eins og köld vatnsgusa,
sem er skvett framan í liann. Rossland gat ekki séð þau
lengur, nema liann liefði veitt þeim eftirför. Alan fannst
hann standa uppi eins og heimskingi, en sú hugsun
skamms tíma, cins og svo fjölmörgum
nýjungum öðrum, cr hernaðarþýðingu
hafa.
Það voru vísindamenn í þjónustu
hrczka hersins, scm fundu upp þessa
aðferð, og hafði Churchill sjálfur fcng-
ið þcim þetta viðfángsefni að glíma við.
En það er kunnara en frá þurfi að segja,
hvílíkum örðuglcikum það er bundið
fyrir flugmenn að lenda flugvélum síu-
um í þoku, cnda var tjón bandamanna
á flugvclum, er fórust í lendingu orðið
mjög verulegt í lok ársins 1942. Árið
eftir var svo farið að nota hina nýfundnu
aðferð alinennt, og rcyndist hún ágœt-
lega.
Aðferð þessi er í senn cinföld og
áhrifarík: Mörguin olíudælum er kom-
ið fyrir í röð h.áðuin megin flugvallanna.
Úr þeim er dælt logandi bcnzíngufu
allt að 50 m. upp í loftið. Benzíngufan
þurrkar loflið og cyðir þá að sjálfsögðu
þokunni jafnfraint. Þetta kostar að vísu
allverulega benzíneyðslu, en það cr þ°
ekki talið jafuast á við það mikla gagu,
sem af henni sé. Meðal annars er fra
því 6kýrt, að aðferð þcssi hafi reynzt
herjum bandamanna mjög þýðingarniik-
il, cr Rundstedt hóf sókn sína í Ard-
ennaflcyguum svo nefnda á s. 1. vetri.
Þá voru stöðugar þokur, og mundi
baudamönnum hafa reynzt torvelt að
liafa verulcg not Ioftflota síns, ef þess-
ari aðferð hefði ekki verið lil að dreifa-
Sitt af hverju.
A Ilið rnikla ameríska flugfélag, P811
Ámerican Airways, hefur í undirhúning1
farþegaflug umliverfis jörðina, scnt
hefja á strax og aðstæður leyfa. Ráðgert
er að flugið taki 88 klst. Hclztu við-
koinustaðir vcrða þessir: Ncw York,
Lissabon, Marseille, Róm, Aþena, Ba6ra,
Karacki, Kalkutta, Rangok, Kanton,
Tokio, Paraniuschir, Alaeka, Scattle, San
Francisco, New York.
A Amerískt orustuskip getur 'farið
frá vesturströnd Bandaríkjanna til stið-
vesturhluta Kyrrahafsins og sömu lcið
til haka aftur án þess að taka eldsncyt1-
Á þessari siglingu eyðir skipið 750.000
gallónum af brennsluolíu — en það v®n
nóg til að bita upp meðalheimili í hálfa
öld.