Heimilisblaðið - 01.09.1945, Blaðsíða 5

165
Krajtaverk heilags Markúsar.
]a . a ekki sinn líka í véröldinni í því live
VllHnn ^lann er að útvega sér verkefni. Ef
a5 111 ^111118 og forráðamönnum tekst ekki
stójJ1 ^ ^lann til einhvers verks, sem á boð-
b'ani*1) vr’ ^ætur hann sjálfur það ekki fara
tij v■Ju ser5 lieldur er fyrr en varir tekinn
e5a r ‘la®’ ýmist með því að niðurbjóða það,
me3feera |)a^ ókeypis, stundum heimtar hann
úrlau'ga ^1’ a® bonum sé fengið verkefnið til
°S melln beygja sig fyrir per-
Ööfuðko311" '
*J°8t fraui -
vujj til 11 llst bans og varð lionum stund-
til a 8 1 augum listdómendanna en oftar
fa8tar reisnar- Hann liikaði ekki við að brjóta
ef ]j afgildar reglur málaralistarinnar,
Hanu 1111111 þótti líf verksins krefjast þess.
aUtta ^1 ser aó raska jafnvægi mynd-
Uieð ]°^ of JHaða vissa liluta þeirra, ef liann
iögn mÓtl gat fenglð nýtt líf, nýja stemn-
ingllu U tuyudfletinum, eða aukið á lireyf-
að a 1 myudinni. Hann átti það líka til
°§ sk-ik1 | lu£niyudaflugið að einræðisherra
ijósum ^ ->VÍ tram 8eSu formfjötrum og aug-
nmgöllum verksins. Keppinautar
'•ostur lians var dirfskan. Hún kom
lians á sviði listarinnar fengu líka að kenna
á dirfsku hans. Alkunn er sagan sú, þegar
San Rocco bræðrareglan lét fara frarn sam-
keppni um skreytingu á loftinu í húsi regl-
unnar Scuola di San Rocco. Fjórir þekkt-
ustu og mest metnu málararnir í Feneyjum
tóku þátt í henni: Zucchero, Salirati, Vero-
nese og Tintoretto. Reglan liafði tilsett ákveð-
inn tíma, þegar listamennirnir skyldu mæta
ásamt forustumönnum reglurmar og leggja
fram uppdrætti sína að væntanlegri skreyt-
ingu. Það var tilskilið, að sá, sem bezta upp-
drætti sýndi að dómi reglubræðranna, lion-
um skyldi falið verkið. En rneðan liinir lista-
mennirnir gerðu allar mögulegar ráðstafanir
til undirbúnings uppdráttanna, gerði Tinto-
retto sér lítið fyrir og niældi nákvæmlega
út stærð flatarins, þar sem myndin átti að
konia, fékk sér jafn stóran striga, málaði sína
mynd alveg út án þess að ræða urn það við
neinn, og að verkinu loknu kom hann lienni
fyrir á þeim stað, sem lienni var ætlaður,
svo sem honum hefði þegar verið falið verk-
ið endanlega og nú væri því lokið.
Himi ákveðni dagur rann upp, og bræðra-