Heimilisblaðið - 01.09.1945, Page 18
178
þá í eyrun. Hann gekk til þeirra, og honum fannst
þilfarið vagga undir fótum sér. Allt í kringum hanu
stóð fólk en hann sá aðeins þessi tvö.
— Var það karlmaður eða kona? spurði hann.
Honum fannst það vera ókunnug rödd, sem mælti
þessi orð. Hinn maðurinn, sem stóð grafkyrr og hall-
aði höfði konunnar upp að öxl sinni, leit á liann, en
enginn dráttur hreyfðist í andliti hans.
— Kona, svaraði liann, — þetta er konan mín. Við
sátum héma á þilfarinu, þegar hún kleif upp á borð-
stokkinn og steypti sér útbyrðis. Konan mín æpti af
skelfingu, þegar hún sá það.
Konan reisti höfuðið, en engin tár sáust í augum
hennar, aðeins skelfing. Hendur hennar vom kreppt-
ar um handlegg manns hennar. Hún reyndi að tala,
en kom engu orði upp. Maður hennar laut að henni.
Allt í einu stóð Rifle skipstjóri fast hjá þeim. And-
lit lians var diart og augun hvöss, og Alan fékk fulla
vissu um leið og liann leit á lian'n.
— Hver var það? hreytti hann út úr sér.
— Þessi frú heldur, að það hafi verið ungfrú Standish.
Alan hreyfði sig ekki og mælti ekki orð. Það var
eins og hann væri ekki fullkomlega með sjálfum sér,
og allt hringsnerist fyrir augum hans. En brátt kom
hann fullkomlega til sjálfs sín, en andlit hans var
náfölt.
— Já, stúlkan, sem sat við boðið hjá yður. Mjög fal-
leg stúlka. Ég sá liana greinilega, þegar — þegar--------.
Konan talaði sundurlaust og með ekka. Skipstjór-
inn tók þegar til máls, er hún þagnaði, og var sem
hann sypi hveljur:
— En yður getur hafa missýnzt, frú. Ég get ekki
trúað, að Mary Standish hafi gert það. Við sjáum nú
hvað setur. Tveir bátar eru þegar farnir, og sá þriðji
er að leggja frá. Hann hraðaði sér burt og sagði síð-
ustu orðin um öxl sér.
Alan bjóst ekki til að fylgja honum. Það var sem
færðist yfir hann einhver sljóleiki. — Þér emð alveg
vissar um, að það hafi verið stúlkan, sem sat við borð-
ið mitt, heyrði hann sjálfan sig segja. — Getur verið,
að yður liafi missýnzt?
— Nei, svaraði konan. — Hún var svo hæglát og fal-
leg, að ég veitti henni nána athygli. Og ég sá hana greini-
lega þarna í tunglsljósinu. Og hún sá mig rétt áður
en liún stökk útbyrðis. Ég sá, að liún brosti til mín,
°g ég ætlaði að fara að tala til hennar. En þá var hún
allt í einu liorfin.
HEIMILISBLAÐI®
*
sérstaklega þó þegar það er notað uie
6ulfadiazini.
Dr. Valy Meulin (Duke University)
hefur fundið köfnunarefnissamhand, set*1
hann nefnir pyrexin. Það er unnið ur
vefjum, þar sem hólga hefur myndazt-
Hefur þetta komið greinilega í ljuS 1
sambandi við brjósthimnubólgu og í ser
umi, sem inniheldur henioglohin úr m®
urbrotnum rauðum blóðkornum. I'-r
exin er talið ágætt meðal við ýnis11111
truflunum, sem taugakerfið verður Ö’r
ir vegna syfilis.
Súrefnisgeymir.
Sá sjálfvirki súrefnisgeymir, seni uot
aður var í hernum, var kallaður
I hvert skipti, sem flugvél neyddist
að fljúga óþægilega hátt, hvort sel11
það var vegna slæmra veðurskilyr 8
éða orustu, þá var súrefnisgeymirl111'
látinn taka til starfa. Nú er því ekkcrt
til fyrirstöðu, að flugvél geti farið y |r
hæstu fjöll án nokkurra óþæginda f)r,r
farþegana. Þessi sjálfvirku súrefnisgey111
ar vega aðeins 9 ounces (1 0^2 t0 j
Geymirinn er ekki stærri en u,e
kvenmannshönd og nægir fyrir 15 iuallllS
Hann getur starfað með söm11 11
ingu og jafnlengi, hvort sem um cl
ræða heimskauta- eða hitabeltis-loft9
A-ll var búið til og rannsakað 8
raunastofnuninni „American Gas ÁsS
ciation“ í Ohio. Stjórn tilraunanna 11111
aðist W. R. Lovelace, Lieut. ^°k» e
hann hafði yfirumsjón með öllum 1®
isfræðilegum tilraunum, í þágu 8111
ríska lofthersins. * ,
Áður en þessi merkilegi, sjálfvirk1 s^
efnisgeymir var fundinn upp, vlStl
smæstu súrefnisgeymar 2 kg., °»
þeim stjórnað með handafli.
Mannaklak?
Konuegg frjóvgað
tilraunaglasi■
Hér að franian er drepið á þann un
verða sigur, er tekizt hefur í fyrsta
að frjóvga konuegg í tilraunagl861
varpað fram þeirri hugmynd, að 1
tíðinni verði mannsfóstur alin 1 .
'i ‘V vi®"
konar klakstöðvum. Nú er slíkt t
f JrlllO
fjarlægur draumur, sem á langt 1 *
að rætast, því að mikið skortir
liægt sé að ala fóstur í tilraunag!asl» -
það getur hyrjað líf sitt í heim1111 ^
sem sjálfstæð vera. Skortir þ;,r nl’