Heimilisblaðið - 01.09.1945, Síða 19

179
HEIMILISBLAÐIÐ
~~ Ég varð ekki neins var, fyrr en konan mín hljóð-
g kajtti maðurinn við. — Ég sat beint á móti lienni.
g hljóp strax út að borðstokknum, en sá ekkert nema
re>ðandi löðrið við skipsliliðina. Ég hugsa, að hún
lafi s°kkið strax.
^Ían sneri sér við. Hann þrengdi sér þegjandi gegn-
ekk æSta stJ' r Íaníii mannþyrpinguna, en hann heyrði
1 spurningar fólksins, aðeins raddir þess eins og
Jarlægan nið. Hann fann ekki til þess, að hann þyrfti
ai_ flýta sér og gekk liægt og rólega að dyrunum á
aetunni, sem Mary átti að vera í, ef konunni hefði
að'' Hann barði einu sinni að dyrum, en opn-
1 síðan. Hann heyrði enga hreyfingu inni, og hann
1Ssi áður en hann kveikti rafljósið, að káetan var
þ ailniaus. Hann hafði vitað það með sjálfum sér frá
eirrí stundu, er liann lieyrði konuna æpa. Mary Stan-
var horfin.
eft^311- h0rfði a vúmið hennar. Það var dálítið far
lf llöfuð liennar í koddanum. Lítill, krypplaður vasa-
áu!tUr la °fan á ábreiðunni. Ýjnsir smáhlutir, er hún
’ s*óðu { röð og reglu á borðinu. Svo kom hann
)(.£a a skóna hennar, sokka og kjól á rúminu. Hann
var fUllan s^óinn og liélt honum í hendi sinni. Það
1,1 skór. Fingur hans krepptust um liann, unz
^11 laS®ist saman eins og pappírsblað.
ann stóð grafkyrr með skóinn í hendinni, unz hann
lleyrði
við
vjo einllverja hreyfingu að baki sér og sneri sér
htl 8t°ð an<íspaenÍ6 Rifle skipstjóra. Andlit þessa
orð 111111118 var 8ratt eins og vax. Hvorugur þeirra mælti
be Vnruni fyrst um sinn. Skipstjórinn liorfði á
2laðan skóinn í hendi Alans.
og átarnir komust fljótt af stað, sagði hann eins
Un ailUars lll,gar. — Við stönzuðum innan mílufjórð-
v„^S, ra staðnum. Ef lnin kann að synda, er ekki öll
011 uti.
stökk ^l*U mUntii ebbi 8ynda, svaraði Alan. — Hún
°S alh*2^^1 Utij^rðis 1,1 Þess- Hún er liorfin fyrir fulll
Jj-jj31111 'arð undrandi yfir því, live rödd hans var
hans ')t, rnleg. Rifle skipstjóri liorfði á þriitnar æðar
bafð’ 011111 handarbökum. Á liinni löngu ævi sinni
g0r 1 ann verið áhorfandi að mörgum átakanlegum
k01n rat Urðuin’ svo að liann var mörgu vanur, en þó
skýrð' 11<irnnarSlanipi 1 augu hans við orð Alans. Alan
nóttin 10UUm 1 fáum orðum frá því, sem skeð hafði
áð'ur, án allra málalenginga. Skipstjórinn lagði
stórlega á þckkingu manna a þeim nær-
ingarefnum, er til þess þyrfti. Hins veg-
ar er hér um svo einstæðan og merkart
atburð að ræða, að vel þykir hlýða að
stgja frá lioniim nökkru gerr.
Það éru allmörg ár liðiri, siðan þessar
tilraunir hófust. Voru í fyrstu notuð tií
þeirra kanínuegg, og tókst loks að frjóvgu
eitt þeirra. Var það síðan flutt í leg
kanínu, er fæddi heilbrigða unga, þeg-
ar fylling tímans var komin. Hins veg-
ar er stórum erfiðara að frjóvga konu-
egg, enda liðu sex ár, þangað til það
tókst í fyrsta sinn. Lágu þá að baki
margar misheppnaðar tilraunir, svo sem
að líkum lætur.
Fyrsta eggið, sem heppnaðist að
frjóvga, var úr nær fertugri konu, fjög-
urra barna móður. Hún hafði verið skor-
in upp vegna móðurlífssjúkdóms tíu
dögum eftir tíðir. Þá var eggið, sem
varla er sjáanlegt nteð berum augum,
tekið úr eggjakerfinu og látið í upplausn,
er var sem líkust því umhverfi, sent
eggið hafði verið í, að allri cfnasatn-
setningu. Var það látið liggja í blóð-
vatni konunnar sjálfrar í heilan sól-
arhring, unz það hafði náð fulluni
þroska, en þá var það látið í lög, sent
í voru milljónir af sæðisfrumum. Að
því loknu var það látið í blóðvatn ann-
arrar konu. Mátti sjá í smásjá, að sum-
ar sæðisfrumurnar höfðu læst anga sína
í eggið og grafið sig í gegnum yzta hýði
þess, en með þeint hætti fer frjóvgun
eggjanna fram. Enn var þó ekki sýnt,
hvort tilraunin heppnaðist. Hún gat ckki
borið árangur nema að einni frumu að
minnsta kosti tækist að komast inn í
eggið. En alltaf uxu líkurnar til þess,
að nú myndi loks nást æskilegur ár-
angur. Læknarnir biðu fullir eftirvænt-
ingar. Var liið mikla og langvinna til-
raunastarf þeirra loks að bera ávöxt?
Eftir fvo sólarhringa var ckki um að
villast. Frumuskipting hafði átt sér stað
í egginu, og það var fyrsta merki þess,
að þar væri nýtt líf tekið að þróast.
Eggið hafði verið aðeins ein fruma, en
nú var það orðið að tveimur. Sigurinn
virtist unninn. En svo kom snöggur aft-
urkippur í þessa nýju lífveru. Eggið
leystist sundur og ónýttist.
Síðan liefur þessum tilraunum verið
haldið áfrain af kappi, og sá árangur
náðst, að egg hefur skipt sér í þrjár