Heimilisblaðið - 01.09.1945, Qupperneq 29
HEIMILISBLAÐIÐ
189
ftiáli, meðan hann var troða í pípu sína og kveikja
1 henni. Hann sagðist álíta, að líkið mundi aldrei reka
a ^aud, og þessi stúlka, sem Alan léti sig af einhverj-
Uln ástæðum svo miklu skipta, mundi aldrei finnast.
Allan þennan dag rannsökuðu þeir ströndina á margra
^uílna svæði, en Sandy kannaði eyjarnar suður og aust-
Ur með ströndinni. Sandy hafði fullan hug á að vinná
|il þeirra verðlauna, sem honum liöfðu verið heitin, og
lann kom við í öÍlum kofum, sem urðu á leið lians
hét hverjum þeim, sem fyndi líkið fimm hundruð
'lollurum, og með því móti var hann búinn að fá um
PrJatíu manns með í leitina um kvöldið.
Og munið það, sagði Sandy hverjum og einum,
a^ Ulestar líkur eru til, að hana reki á land einhvern
úmann næstu þrjá daga, ef hana rekur á annað borð.
1 rökkrinu um kvöldið var Alan staddur um tíu míl-
Ur frá þeim stað, er þeir höfðu hafið' leitina frá. Hann
Var einn síns liðs, því að Eriksen hafði lialdið í gagn-
®tGeða átt. En það var ekki hinn sami Alan, sem nú
_ rtui á sólarlagið. Það var engu líkar en hann væri
Fett staðinn upp úr hættulegum veikindum. Andlit lians
'ar 'narkað vonleysi og örvæntingu. Hinir liörðu drætt-
r Vl3 munnvikin, sem vitnað liöfðu um þráa og vilja-
estu, voru með öllu horfnir. Hann liraðaði för sinni
leini á leið til kofa Sandys, því að myrkrið var að
^ e ta á, og við liverja mílu, sem liann gekk, fannst
°uum ömurleikinn ná fastari tökum á sér, ömurleiki,
eiu hann vissi, að aldrei mundi yfirgefa sig framar.
aíur gamli og hjónin voru komin heim í kofann,
e8ar Alan komst þangað laust fyrir miðnætti. Hann
ar dauðþreyttur. Sjö mánaða aðgerðaleysi suður í
ek ari^juuuni hafði gert liann þollausan. Hann þurfti
þ sPyrja liin um árángur leitarinnar. Hann sá
strax á þeim. Hann sá móðurlega vorkunnsemi
umhyggju f
augum konuijnar, og hún hafði tilbúið
U^a honum heitt kaffi og kvöldverð. Sandy gaf lion-
111 skýrslu um leit sína um daginn, en Ólafur gamli
1 PÍPU sína og reyndi að spjalla glaðlega um góða
. ri*~*’ 8em hefði haldist um daginn og mundi að lík-
. haldast næsta dag. Enginn minntist einu orði
Mary Standish.
^1JU fann, að þau forðuðust að minnast á hana vegna
c US' Hann kveikti í.pípu sinni og fór að tala við Ellu
^ um fegurð fjallanna upp af Eyak River, og
fa r lU1 væri lánsöm að eiga lieimili á þessum undur
ar”ra. sta®‘ Hann sá bregða fyrir leiftri í augum lienn-
61118 °S hún væri að hugsa um eitthvað, sem hún
kveðin“, að brýna fyrir fólki gildi þeirr-
ar niatartegundar og meðferð þess.
Einnig inun það mest hafa dregið at-
hygli almennings að þessari sýningu,
að þar voru sýndar gervivörur, og látil-
ar í lé uppskriftir af þbiin.
Lætur að líkuin að inarga muni hafá
fýst að sjá gervismjörið, þar sém smjör
er nú með öllu ófáanleg vara. Fólki var
gefinn kostur á að hragða þessa gbrvi-
vöru, virtist yfirleitt að fólk fagnaði
þessari nýung og kynni vel við réttinn,
enda var það gefið nieð mjög góðu fjalla
grasakexi.
Það var mjög ánægjulegt að sjá hina
margvíslegu og failegu rétti húna til úr
íslenzkum afurðum, ekkert aðfengið,
sem sýnir að við íslendingar getum het-
ur búið að okkur, ef vel er á haldið og
alinenningur aflar sér meiri upplýsinga
á þessu sviði.
Gefur þessi sýning vonir um að þess-
ar ungu stúlkur, sem stunda og hafa
stundað nám við þennan skóla, geti kennt
íslenzkum liúsmæðraefnum liagnýtingu
á hinuin ýmsu íslenzku fæðutegundum,
sem enn eru of lítið notaðar. Má þar
til nefna síldina, sem liægt er að mat-
reiða á margan liátt, gera síldarrétti Ijúf-
fenga og fallega. Munu margir hafa kom-
izt að raun um það á þessari sýningu.
Ég liygg, að þessi sýning húsmæðra-
kennaraskólans liafi verið mjög vinsæl,
og fólk yfirleitt bíði nýrrar sýningar
með eftirvæntingu.
Aðsóknin að sýningunni sýnir að al-
mennari áhugi ríkir nú um að kynnast
framreiðslu þjóðlegra rétta, og væri það
mikil hlessun ef hin unga stofnun Hús-
mæðrakennaraskóli íslands, gæti vakið
þjóðina í þeim efnum.
Hinar ungu elskulegu námsmeyjar,
sem störfuðu við sýninguna, gefa glæst-
ar vonir um, að þarna séu réttar konur
á réttum stað. Víst er að ekki hefur
spillt fyrir vinsælduin sýningarinnar, hve
framkoina námsmeyjanna var fallcg og
alúðleg og hve fljótt og vel þær leystu
úr liinum ýmsu spurningum, sem fyrir
þær voru lagðar.
Það rnunu vera margar konur, sem
hefðu viljað hafa séð þessa sýningu, en
ekki komið því við vegna fjarlægðar og
ýmissa heimilisástæðna.
Einnig munu fæslir af sýningargest-
um liafa átt kost á að fá keypt hlöðin