Heimilisblaðið


Heimilisblaðið - 01.09.1947, Blaðsíða 12

Heimilisblaðið - 01.09.1947, Blaðsíða 12
168 HEIMILISBLAÐIP — Frú Jones, nágrannakona yðar, kemur hingað bráðum, sagði hann. Ég hef beðið bana að gera hérna hreint og hjúkra konu yðar um tíma. Þér skuluð ekkert skeyta um peningana. Við getum atliugað um borgun- ina í næsta skinti. Þegar bann fór, skildi bann eftir eitt af morgunblöðunum, (hann var vanur að verja 45 aurum daglega til að kaupa smáblöð og skildi þau svo eftir hjá fátækustu sjúkling- unum sínum). Það voru nú engar feitar fyr- irsagnir í blaðinu. Hann las þar, að frú Laus- downe væri búin að fú rænu og liði vel eftir atvikum. Svo las liann í næsta dálki eftir- farandi auglýsingu: „100 pund í verðlaun!‘‘ Það var frú Lausdowne, sem liét þeim. „Hundrað sterlingspund verða greidd þeim, er getur gefið upplýsingar, sem verða til þess, að handtekinn verði sá maður eða þeir menn, sem stal eða stálu, (auk annarra skrautgripa og þess háttar) blágrænum skarabæ (steinn, sem er skorinn út eins og bjalla, fluguteg- und) frá frú Lausdowne“. Auglýsingin töfraði hann. Hann var sam- stundis búinn að ráða við sig, hvað hann skyldi gera. Það var ekki liægt að lieita verðlaunum fyrir að skila skarabæ-skraut- gripnum aftur. Það leyfa lögin ekki. En þessi auglýsing bar vott um það, að af einhverj- um orsökum, — bverjum vissi liann auðvit- að ekki, — mat frú Lausdowne skarabæ- skrautgripinn enn meira en gimsteinana og mundi láta þann fá fundarlaun, sem færði benni liann. Með óþreyju beið hann þess, að frú Jones kæmi, og þegar eftir komu hennar læddist hann út úr húsinu. Eirðarlaus gekk hann fram og aftur á pallinum á Walerloo-stöð- inni og beið eftir járnbrautarlestinni. Það var því nær komið miðdegi, þegar kom til Maxton Court. Fyrstu frásagnirnar um árásina böfðu verið mikið orðum aukn- ar. Honum var fylgt inn til frú J_,ausdowne í viðhafnarberbergi hennar, þar sem hún lá á legubekk. Hún hafði ekki lilotið nein meiðsl af árásinni að undanteknum skrámum í and- litinu og svo hafði hún mikinn höfuðverk. Ég hef fallizt ú að taka á móti yður, sagði hún, af því að þér senduð boð — — Róbert rétti fram bendina. — Ég gekk fram bjá þeitn stað, þar sem ráðist var á yður í gær, sagði liann rólega’ nálægt Bonds Lane. Ég fann þennan 6tel'x í grasinu. Það vill ef til vill svo vel tih afÍ það sé skarabæ-steinninn, setn yðar náð — Hún rak hrifin upp dálítið ltljóð, þreif steininn frá honum og bar ltann upp á nl0tl birtunni. Já — já. Það þykir mér vænt um, sagði hani>- En ég er hræddur um, að ég geti ekki gellt neinar upplýsingar um þræltnennin, setn re ust á yður. Hún leit snöggt á hann. — Verðlaunin — byrjaði ltún bikandi- — Ég er bláfátækur maður, sagði han11 og roðnaði um leið. En ef ekki væri an»a að en það, mundi ég ekki einu sinni iata mér koma til liugar að minna á verðlaiin'11' Mér tnundi hafa verið það sannarlegt gie , feni, að geta skilað yður eign yðar. En e» á æskuskeiði — hún er mjög veik- a konu - Hún er — — Frú Lausdowne tók fram í fyrir hon11'11 með því að lyfta upp hcndinni. — Bankaávísunarbókin mín liggur á ski borðinu hjá yður. Viljið þér gera svo 'e að rétta mér hana? — Ég skammast mín, sagði hann á ineð^ hún var að taka lítinn sjálfblekung wpP «, gullveski, sem hékk við belti liennar. r er sonur auðugs manns. Uppeldi mitt ‘ þannig, að ég var ekki látinn starfa ne Ég kvongaðist ungri leikkonu gegn vilja ur míns------- — Ég lief lofað verölaunum, sagði h01 Þér þurfið ekki að afsaka yður. — Ég reyndi að leika í leikriti, liélt iiall.j samt sem áður áfram. En ég er ónýtuf alls. Svo veiktist Ester. Við erum skul Ur^ Læknirinn liefur lagt fyrir, að liún " Hurðinni á bak við hann var lokið upP Frú Lausdowne leit upp og lét ávísunar ina falla niður. — Líttu á, Henry! if Hái, gráhærði maðurinn, sem koiniun inn, leit fyrst undrandi á Róbert og þvl 1,1 á skarabæ-steininn í bendi konu sinnar- r.jjiH — Þessi maður kom með hann. Hann liann í nánd við Bonds Lane. — Fann hann! endurtók sir Hel1 - Hvenær?

x

Heimilisblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisblaðið
https://timarit.is/publication/431

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.