Heimilisblaðið - 01.09.1947, Page 20

Gvendur geispi og
1. Árla morguns á aðfangadag
úl fórn Láki og Gvendur.
Þeir ætluðu’ á skautum að skemmta sér,
því skæui var uppi við strendur.
5. Að því búnu hann óð i land,
öllu glaðari’ i bragði.
„Nú fer ég að éta minn jólamat",
Jónatan bróðugur sagði.
9. Láki greyið varð seinn til svar6,
sagði loksins með þjósti:
„Illa held ég þitt ómeti
ylji í frosti og gjósti“.
2. Par sau peir nratt eina voncla vök
og vildu’ ’hana óðara brúa.
Báðir eru þeir beztu menn,
barn mitt, því niáttu trúa.
6. Það heyrði Láki og leizt nú ráð
að labba á eftir og vita,
hvort garpurinn væri’ ekki gæðasál
og gæfi þeiin dálítinn bita.
10. „Bráðum fáum við betri mat,
bíðið í postulans nafni.
Það verður, uggir mig, ekkert hrat,
enginn held ég því hafni“.