Heimilisblaðið - 01.05.1950, Blaðsíða 2

74
HEIMILISBLAÐlP
Útgef. og ábm.: Jón Helgason.
Hluðið kemur út mánaðurlega,
um 280 blaðsíður á ári. Verð
árgangsins er kr. 15.00. í lausa-
sölu kostar hvert blað kr. 1.50.
— Gjalddagi er 14. apríl. —
Afgreiðslu annast Prentsmiðja
Jóns Helgasonar, Bergstaðastr.
27, sími 4200. Póstliólf 304.
Prentsmiðja Jóns Helgasonar.
íslendingar!
Muniíi
ySur
eigin
skip
SKIPAÚTGERÐ
RÍKISINS
K. I'. U. M. í PÓLLANDI
Það hefur verið ákveðið að leysa
upp kristilegan félagsskap ungra
manna í Póllandi, Jtar sem hann get-
ur ekki lengur barizt gegn and-
stöðu ríkisvaldsins. Félagsskapur
Jtessi telur 25.000 félaga, liæði menn
og konur, víðsvegar um landið og
á aðsetur í öllum stærstu borgtínum.
Virðingarvottur
Gamansaga eftir Ralph Vrban
WAU EL KEBIR er langt
inni í Libýu lijá úlfaldu-
slóðinni, er liggur í suðtir yfir
svörtu fjöllin tii Sahara. Fyrir
íiokkrum árum kom ég í
þennan arabiska bæ. Þegar ég
fór um sölutorgið, gekk rak-
arasveimi í veg fyrir niig og
sárbað mig í nafni spámanns-
ins að Játa raka mig.
Þar seni ég vissulega var
þurfandi fyrir rakstur, fylgd-
ist ég með unga manuinum
til ltúsbónda ltans, er tók á
móti mér með miklum virkt-
um. Ég var látinn setjast á
úlfaldalinakk með krosslagða
fætur og mér var fengið ítalskt
dagblað frá síðastliðnu ári og
mokkakaffi að drekka. Rak-
arasveinninn tók sér pálma-
grein í hönd og rak með
ltenni flugnagrúann á flótta
frá mér, en hann liitti ekki
aðeins flugurnar heldur einnig
geitliafur, er jarmaði lágl eins
og hann vildi hvísla einhverju
í eyra mér.
Að afloknum margs konar
lielgisiðum, tók meistarinn
loksins fram liníf, er var orð-
inn þunnur af tönn tímans
og skeggi viðskiptavinanna.
Fyrst tók hann til að brýna
hnífinn á sléttum steini, er
hann vætti með nokkrum
dropum af olíu, síðan kallaði
liann á piltinn, er veifaði stöð-
ugt pálmagreininni. Strákur
lyfti upp skikkju sinni og
beygði sig djúpt fyriT bús-
bónda sínum, er slípaði 1*»^,
inn á brúnum hrygg hans-
tók meistarinn fram
henni var svolítið sápu9Ú
atað ólireinu löðri. Auk 1J
Q\\V
var í skálinni lilutur, er ^
liverntíma í fyrndinni
að hafa verið rakkústur-
■ða
Mér var ekki farið að 'c
um sel og heið átekta d"*1 ,
kvíðandi. Ég sá ekki l l" ^
bóla á vatninu, en fúlk ' v
að gæta ýtrustu sparsein
það á þessum slóðuni. En 1
ara mínum tókst auSveld te(
að leysa jafn lítihj"1
vandamál. Með hátíðlegu
bragði liélt hann ra
kkústin1"”
cú,fi
lóðrétt fvrir framan 91r’ *
og liann væri að heiia* ^
og svo spýtD
gusan af annarri og hralt , ^
sverði
á kústinn. Það
.v gáp
þessi ólystugi vökvi a<>
u in
Andstætt rakara»
munninu1"-
n»»"
rakk»sV
ðar l,u
öll»”'
löðri.
varð ég þurr í
Segðu mér, vinur
hrópaði ég upp í 8Vlt‘) ,,;l6t
hrækir þú alltaf á
inn ég á við, l‘e&
þér þaunig gagnvart
viðskiptavinum? „ , v{!
— Allali forði mér 0» 1 gi
fór»a
mælti meistarinn • lg.
óhreinum liöndum til V* Jjlut,
Aðeins þegar þú átt 1 ^
Sidi — og svo þegar
kemur persónulega 1 "e , [
til mín. Auðvitað spý11
andlit allra annarra viðs '1