Heimilisblaðið - 01.07.1950, Blaðsíða 15

Heimilisblaðið
115
— Hvernig stendur á því? sagði ég. Áttirðu von á mér í flag?
— 1 dag eða á morgun, svaraði liann og lokaði hurðinni
a'^ baki okkar. Það fyrsta, sem mér varð að orði, þegar ég
^eyrði fréttirnar í morgun, var, — nú kemur lierra de Ber-
auh lieim aftur. Þér afsakið börnin, yðar tign, liélt hann
‘drani og snerist í kringum mig, er ég settisl í gamla sætið
u,itt; þrífætta stólinn fyrir framan arininn. Það er kalt í
kvöld, og það hefur ekki verið kveikt upp í herberginu yðar.
Hann var á þönum fram og aftur með kápu mína og far-
ailgur, en Gil litli kom feimnislega til mín og tók að fitla
Vlð sverðshjöltu mín.
- Svo þú bjóst við mér aftur, þegar þú heyrðir fréttirnar,
^rison, sagði ég, og tók drenginn upp á hnéð.
Já, það gerði ég, vðar tign, svaraði hann, og leit niður
1 s'arta pottinn áður en hann hengdi hann upp yfir eldinn.
— Það var gott að heyra. Kannske þú vildir nú segja
tU(;r, livaða fréttir þetta voru, sagði ég þurrlega.
"— Um kardínálann, lierra de Berault.
— Nú? Og hvað um lianii?
Hann leit á mig án þess að sleppa þungum pottinum úr
höndunum.
— Hafið þér ekki lieyrt það? spurði liann undrandi.
Ekki baun. Segðu mér frá því, vinur sæll.
Hafið þér ekki lieyrt, að hans hágöfgi er fallinn í ónáð?
Ég einblíndi á hann. — Ekki hevrt það nefnt, sagði ég.
Hann setti pottinn frá sér.
Þá lilýtur vðar tign að hafa farið mjög langa ferð, sagði
Huim með fullvissu í rómnum. Þetta hefur nefnilega legið
1 loftimi í viku eða lengur, og ég liélt, að það væri ástæðan
bl jiess, að Jiér komuð aftur í dag. En livað segi ég, viku?
Ég jiori að fullyrða, að það er lieill mánuður síðan. Það
gengur manna á milli, að þetta sé drottningunni að kenna.
^að eitt er víst, að þeir liafa svipt liann öllum ráðum og
vikið embættismönnum lians frá. Það ganga fréttir um, að
horfur séu á friði við Spán nú á næstunni. Óvinir lians eru
uvarvetna að skjóta upp höfðinu, og mér er sagt, að liann
hafi séð svo fvrir, að liestar séu til taks alla leið til strand-
arinnar, svo að liann geti flúið án nokkurs fyrirvara. Það
getur svo sem verið, að liann sé þegar farinn, þótt ég viti
það ekki.
— En, lieyrðu mig nú — sagði ég, og var svo undrandi,
að ég vissi hvorki í þennan lieim né annan. En konung-
llrinn! Þú glevmir konuuginum. Kardínálinn þarf ekki annað
en lilístra, svo að liann snúist eins og skopparakringla. Og
þeir snúast svo sem allir eftir því sem liann vill, hætti ég
Vlð hörkulega.
— Já, svaraði Frison ákafur. Það er satt, yðar tign, en
honungurinn vill ekki veita honuin áheyrn. Mér er sagl,
Þegar jörðin nam
staðar ...
Frh. af hls. 108.
tjóni. Ep;ypzka myrkrið, sem er ekki
aðeins lýst í Biblíunni, heldur og
í öðrum hebreskum heimildum og
egyp/.ku fleygletri, liefur ef til vill
slafað af því, að geiinryk hafi
myrkvað sólina eða þá að þykkt
hafi orðið í lofti af ösku vegna
hinna mörgu eldgosa, sem urðu
samtímis. Einnig getur myrkrið hafa
stafað af einhverri truflun á snún-
ingi jarðarinnar, eins og þeirri,
sem Jósúa varð síðar vottur að.
Sögusagnir um langa nótl virðast
vera til hjá flestmn þjóðflokkum
jarðarinnar, svo sem Babýloníu-
mönnuni, Súdan-Negrum, Finntim og
Indíánum. Myrkrið á að hafa stað-
ið yfir allt frá þremur og upp í
níu sólarbringa. Aftur á inóti segja
Indverjar og I’ersar, auk Kínverja,
okkur frá sífelldri dagsbirtu og
sólskini i tíu sólarhringa samfleytt.
Mörg ár liðu, unz „skugga dauð-
ans“ létti að fullu og öllu. Meiri
hluta hiuna 40 ára gengu Israels-
menn „í myrkrinu“ (Es. 9).
Elztu japanskar heimildir greina
frá langvarandi, sífelldu myrkri,
og hjá ihúum Suðurliafseyjanna, t.
d. á Samóaeyjum, Hawaii, í Pól-
ynesíu og víðar, eru til sagnir um
myrkurtíma.
Sagnirnar um fellihyljina og flóð-
in, sem fylgdu uáttúriihamförum
þessum, eru líka til háðttm megiu
á hnettinum. 1 Bihlíunni er sagau
um Rauða lial'ið, sem skiptist og
hlóðst upp til heggja lianda „eins
og veggur“, svo að Israelsbörn kom-
ust yfir það. I öðrum hehreskum
heimildum er sagt nánar frá óvið-
jafnanlegum náttúruhamföruin.
„Vatnið hlóðst upp í 1600 mílna
liáan turn, og gátu allar þjóðir
lieimsins séð hann“, stendur í Midr-
ash, útleggingu Gyðinga á Gainla
Testamentinu. Við getum vel liugsað
okkur, að eitthvað þessu líkt mundi
ske, ef aðvífandi hnöttur l'æri fram
hjá jörðinni, svo nálægt, að að-
dráttaral'l hans næði tökum á höf-