Heimilisblaðið - 01.09.1950, Blaðsíða 2

130
HEIMILISBLAÐIÐ
Útgef. og ábm.: Jón Ilelgason.
Blaðið kemur út mánaðarlega,
um 280 blaðsíður á ári. Verð
árgangsins er kr. 15.00. I lausa-
8Ölu kostar hvert blað kr. 1.50.
— Gjalddagi er 14. apríl. —
Afgrciðslu annast Prentsmiðja
Jóns Helgasonar, Bcrgstaðastr.
27, sími 4200. Pósthólf 304.
Prentsmiðja Jóns Helgasonar.
Smælki
Einu sinni hélt Bernard Sliaw
fyrirlestur um uppeldi og sagði þá
tneðal annars:
— Fjöldi fólks á það elcki skilið
t\ð eiga hörn, og það ætti að taka
börnin frá slíku fólki.
Þá hrópaði einhver frammi í saln-
uin:
— Að þér skuluð dirfast að segja
þetta, þér hafið aldrei verið faðir.
— Álti ég ekki á von, sagði Shaw.
Og þó átti ég von á þvi, sent verra
er, að mér mundi brigzlað um það
að hafa aldrei verið móðir.
Stina opinberaði trúlofun sína
nteð manni, sem oft kom í eldhúsið
til hennar og var kallaður Gvendur.
En svo leið heilt ár og ekkert fleira
fréttist um trúlofunina. Þá spurði
húsmóðir Stínu hana einn góðan
veðurdag:
— Hvenær ætlið þið að gifta
ylckur, Stína ?
— O, ég held það verði aldrei,
frú ntín, sagði vinnukonan döpur
í bragði.
— Er það satt? Hvað hefur koin-
ið fyrir? '
— O, það er ekkert annað en
það, frú mín, svaraði Stína, að ég
vil ekki giftast Gvendi, þegar hann
er fullur, og hann vill ekki giftast
mér, þegar hann er ófullur.
George H. Edeal
Hvers vegna kom kórien of seiní?
AÐ skeði að kvöldlagi hinn 1.
marz, í litla, ameríska bænum
Beatrice. Séra Walter Klempel hafði
gengið út í baptistakirkjuna, til að
ganga frá því sem nauðsynlegt var
fyrir söngæfingu kórsins. Söngvar-
arnir komu að jafnaði um það hil
klukkan 19.15, og þar sem frekar
kalt var í kirkjunni, kveikti prest-
urinn upp í ofninum, og fór síðan
heim til að borða. Þegar klukkan
var 19.10, ætlaði hann að leggja af
stað til kirkjunnar með konu sinni
og dóttur, Marilyn Ruth, en þá
kom það í ljós á síðustu stundu,
að kjóll ungu stúlkunnar hafði
• óhreinkazt, svo að frú Klempel varð
að strjúka annan kjól lianda lienni.
Það var ástæðan til, að þau voru
enn heima, þegar það skeði.
Ladona Vandegrift var við nám
í 2. hekk menntaskólans. Hún sat
uppi í herbergi sínu og barðist við
erfilt dæmi úr flatarmálsfræðinni.
Hún vissi vcl, að söngæfingarnar
byrjuðu alllaf stundvíslega, og hún
var líka vön að koma tímanlega,
en hvað sem því leið ætlaði hún
að ljúka við dæmið sitt áður en
hún færi þetta kvöld.
Royena Estes var tilbúin að leggja
af stað ásaint systur sinni, Sadie.
En þegar þær ætluðu að setja
bílinn sinn í gang, gátu þær engu
„tauti við hann komið, svo að þær
hringdu til Ladonu Vandegrift og
báðu hana að taka sig með í liennar
bíl. Ladona var þá að herjast við
dæinið sitt, og hún sagði þeim, að
það gæti dregizt eitthvað að hún
kæmi.
Frú Leonard Schuster ætlaði að
fara til móður sinnar gamallar, og
lijálpa henni að undirbúa trúhoðs-
fund, svo að hún gat elcki mætt á
söngæfinguna þetta kvöld. Annars
var hún alltaf vön að mæta stund-
víslega klukkan 19.20 ineð Susan,
litlu dóttur sinni.
Herhert Kipf, litli, ástundunar-
sami rennismiðurinn, hafði ákveðið,
að leggja nú einu sinni tímanlega
af stað að heiman þetta kvöld. En
allt í einu mundi hann eftir, að
hann liafði gleymt að skrifa áríð-
andi bréf. „Það er einkennilegt, að
maður skuli geta gleymt öðru eins
og þessu“, sagði hann við sjálfan
sig um leið og hann settist niður
og fór að naga pciinastöngina.
Það var kalt þetta kvöld, 6V0
að Joyce Black, ungu hraðritunar-
stúlkuna, langaði síður en svo til
að fara út. Hún hélt því kyrru f)’rir
í hlýrri stofu sinni þangað til ó síð-
ustu stundu. Hún var í þann ve6‘
inn að leggja af stað, þegar þ°ð
skeði.
Harvey Ahl, vélamaður, varð að
vera heima og gæta drengjanna
8inna tveggja, því að kona hans
hafði farið út. Hann hafði ætlað
að taka þá með sér á söngæfing'
una, en hafði sökkt sér svo niður
í að segja þeim sögur, að hann
gleymdi alveg hvað tímanum leið-
Þegar liann leit ó klukkuna, var
þegar orðið of seint að leggja flf
stað.
tí
„Nú kem ég hálftíma of snemnia i
sagði Marilyn Paul, tónlistarkenn-
ari — og svo lagði hún sig rctt
sem snöggvast eftir kvöldmatiiiii °6
steinsofnaði. Þegar móðir hennar
valcti hana, var klukkan orðin 19.13»
svo að hún liafði aðeins tíma til
að greiða sér lauslega óður en hun
hijóp af stað.
Móðir Marilyn, frú F. E. Paul,
sem var söngstjóri, lagði of 6e;nt
af stað, vegna þess eins, að l>un
liafði orðið að híða eftir dóttur
sinni. Hún hafði reynt að vekj®
hana livað eftir annað, en árangUrS"
laust.
Menntaskólanemendurnir LuciUe
Jones og Dorothy Wood voru na-
grannar, og þær voru vanar flð
fylgjast á söngæfingarnar. Þegar
Dorolhy kom til að sækja Lucille>
sat hún yfir útvarpinu og krafði6t
Frh. á hls. 153.
HEIMILISBLADID
39. árgangur, 9.—10. tölublað — Reykjavík, sept.—okt. 1950
H
arvey Day
I*KKKlNG EÐA BLEKKING?
J|ÖPUR YOGA, sem liélt nú
fyrir skömmu sýningar á
^frekum sínum í Stokkhólmi,
lagði krók á leið sína, er hann
^elt heimleiðis, og sýndi listir
8lrtar nokkrum vísindamönnum
°g lajknum í London.
Enda þótt þvílíkar sýning-
5r kafi farið fram öðru hvoru,
erÞ menn enn á báðum átt-
1.1.1 um, livort menn þessir
86.1 í raun og veru óvenjuleg-
1,111 hœfileikum búnir eða
ekki. Geta þeir í raun og veru
agt | )ær prófraunir á líkama
8lhn 0g sál, sem þeir halda
[ram að þeir geti? Stinga þeir
1 raun 0g veru hnífum í hold
8ltt og láta grafa sig lifandi,
^11 þess að það hafi nokkur
8jáanleg áhrif á þá til liins
verra? Er þetta kannske ein
aitstiir]enzka hjátrúin? Er
Petta „allt saman gert með
dáleiðslu“?
Ég er einn þeirra, sem
óbarft er að sannfæra. Ég hef
^eð eigin augum séð yogana
e)’8a of ótrúleg afrek af hönd-
^111 til jiess, að ég sé lengur
Þokkrum vafa. Og það sem
,,lleira er, ég hef kynnt mér
keimspekikerfi þeirra, og
^eira að segja lagt lítið eitt
Ut á hina erfiðu braut, sem
þeir hafa valið sér. Ég get
ekki sagt annað en það, sem
ég veit að er satt.
Yoga er fullkomið kerfi
lifnaðarhátta, og Hatlia Yoga,
sem lýtur að líkamanum, er
aðeins eitt atriði heimspeki-
kerfis yoganna.
Ég hef séð fakír liggja í
vatni í meira en sjö mínútur.
Þegar hann kom upp úr, var
andardráttur hans að öllu
eðlilegur. Ef óvanur maður
væri lengur en tvær mínútur
í kafi, mundi blóðæð springa
í líkama hans. A markaði sá
ég einu 6Ínni fakír, sem hékk
á fótunum neðan í gríðarstór-
um þrífæti úr tré. Undir þrí-
fætinum var kyntur eldur, og
lafði sítt og flókið hár fak-
írsins niður í hann. Þrátt fyr-
ir Jiað sviðnaði ekki eitt ein-
asta hár á höfði hans.
Sannanir þær, sem fyrir
liggja um liina dularfullu
hæfileika yoganna, hafa liaft
þau áhrif á opinbera aðila í
Indlandi, að síðastliðið sumar
stofnsetti stjórnin þar sérstaka
yogadeild við háskólann í
Bombay.
Þegar yoganeminn hefur
iðkað hugleiðingar, einheit-
ingu hugans, yogastellingar og
andardráttaræfingar árum
saman, er að því komið, að
hann geti gengið undir hina
síðustu þungu prófraun. Ein-
hverja vetrarnótt, þegar kalt
er og vindurinn þýtur í skörð-
um Himalayafjallanna, er far-
ið með hann út að vatni, til
að hann gengi undir tummo-
prófraunina. Hola er höggv-
in í ísinn, og þar sezt nem-
inn nakinn, til að ganga und-
ir prófið.
Þá er dúkpjötlu, á stærð
við sjal, difið niður í ískalt
vatn og vafið utan um liann.
Ef hann hefur getað þurrkað
þrjá slíka dúka í dögun með
liita þeim, er liann sjálfur gef-
ur frá sér, fær liann titilinn
Repa, sem þýðir „hinn bóm-
ullarklæddi“, og eftir það
klæðist hann aldrei þykkari
flík en bómullarskyrtu. Dr
Dyherenfurth liélt því fram
fyrir nokkrum árum, að þeir,
sem mikilli hæfni hefðu náð
í tummo, gætu Jiurrkað 20
dúka á líkama sínum á einni
einustu nóttu.
Prófraun þessari má snúa
við, og halda líkamanum köld-
um með sefjun. Þá sezt nem-
inn nakinn um liádegishilið
einhvern hásumardag, og geng-
ur undir panch-dhunni (fimm
elda) prófið. Fjögur geysimik-
il bál eru kynt, eitt norðan,
annað sunnan, þriðja austan
og fjórða vestan við hann,
en fimmti eldurinn er sólin.
Ef neminn kemur óskaddað-