Heimilisblaðið - 01.03.1951, Qupperneq 13

HEIMILISBLAÐIÐ
41
'•3 slika eldavél? Hann andvarpaði.
í’að er einmitt þess vegna, sem ég
er kominn.
Þú komst til að heimsækja
Grétu, eins og aðrir ungir
nienn.
Eg kom til að heimsækja
Grétu, af því að hún er falleg, en
efr ksm líka þín vegna. Það er
Ookkuð, sem ég þarf að segja þér.
g sagði við sjálfan mig: — Pétur,
u stendur einn uppi í heiminum.
arta Fourie þarf ekki að sjá um
neinn karlmann.
Nú, og hvað sagðir þú svo?
spurði Marta og horfði tortryggnis-
le«a á hann.
' Sv» sagði ég: — Farðu í sunnu-
agafötin þín og heimsæktu Mörtu
°urie og segðu við hana: Komdu
°S vertu móðir mín, þá skal ég
erða sonur þinn. Hann þagnaði og
Juetti svo við: Komdu, og þá skal
Eaupa ágæta, nýja eldavél. Hún
*na kosta tvö þúsund krónur — og
ú getur sjálf valið hana. Ég skal
1 a leiða vatn í eldhúsið, svo að
u fáir öll nýjustu þægindin, sem
eg hef lesið um í hlöðunum.
' Og .Gréta, hvað verður um
hana?
Hún getur komið með. Það
yerður dásamlegt að hafa unga og
alle8a stúlku á heimilinu.
, . Hvað á ég að gera við mitt
ús? spurði Marta Fourie.
» hm það hef ég líka hugsað.
að er of stórt fyrir þig. Seldu það
°g kauptu hús í hænum. Það get-
Urðu leigt út og fengið peningana
Uiánaðarlega.
Jæja, þú hefur ekki hugsað
sv° lítið um mig og framtíð mína!
g E^ hef hugsað um okkur bæði.
I 8 llef hugsað um þig, sem ekki
'efur karhnann til að sjá um, og
Um
nug, sem ekki á móður til að
Vera góður við.
" Viltu ineira kaffi?
. ljðkk fyrir, svaraði hann og
^hi hollanum til hennar.
J étur, það koma margir karl-
^>enn hingað til að heimsækja
j. ^tu’ l)ví að hún er ung og
eg' eg se8r þeim, að hún
jEr i hyrr hjá móður sinni, og þá
'Fa ^e*r. En svo kemur þú hingað
8 býður mér eldavél og vatn í
húsið, og mér finnst boð þitt girni-
legt, það verð ég að segja.
— Þú kennir í brjósti um mig,
af því að ég hef engan kvenmann
til að sjá um mig. Móðurhjartað
segir til sín ... Pétur þagnaði og
snýtti sér í stóra, rauða vasaklútinn.
Ég er líka hrærður, svo hrærður,
að ég kem varla upp nokkru orði.
Maður finnur ekki móður daglega.
Nei, góðar mæður eru ekki á hverju
strái. Ég hef fundið móður, og þú
hefur fundið son. Og því lofa ég,
að engin móðir skal eignast betri
son eða betri eldavél! Nei, ég er
svo lirærður, að mér liggur við gráti.
Ég ætia að fara. Og hann stóð á
fætur og fór og skildi eftir fjólu-
ilm inhi.
Hann sté á bak hesti sínum og
reið af stað. Þessu var lokið. Sæð-
inu var sáð, og það leit út fyrir,
að það mundi bera ávöxt. Hann hló.
Og ennþá hafði hann ekki sagt eitt
einasta orð við Grétu. En það mundi
allt fara vel. Það yrði ekki erfitt
að ná stúlkunni, þegar móðir henn-
ar væri kornin heim til hans. Kjúkl-
ingarnir fylgja hænunni, hugsaði
liann. Og hann hafði náð gömlu
hænunni. Hann hafði boðið henni
ineira en nokkur annar í dalnum
— öll þau nýtízku þægindi, sem
þekkt voru í heiminum! Allir vissu,
að hann stóð við orð sín.
Um kvöldið skrifaði hann til allra
stærstu verzlana í kaupstaðnum og
hað um verðlista yfir það, er hann
óskaði að kaupa. Hann bað um
verðlista með myndum. Yiku seinna
komu fallegir verðlistar með lit-
skreyttum myndum. Hann sté aftur
á bak hesti sínum og hélt til Mörtu
Fourie.
— Hérna eru myndirnar, mamma!
Veldu þá vél, sem þér lízt bezt á.
Verðið skiptir engu máli. Og hann
beið, meðan hún sleikti fingurna og
blaðaði í heftunum.
Að lokum einblíndi hún á eina
myndina. Henni leizt vel á þessa
eldavél. Hún var skjannahvít og með
koparkatli. Hún tók eftir verðinu
— tvö þúsund og áttatíu krónur.
— Er það ekki of mikið? spurði
hún.
— Það eru miklir peningar. Það
er eins raikið og þrjátíu fjár. En
hvað hefur féð að segja í satnan-
burði við ánægju móður minnar.
Fáðu mér penna og blað og ég
skrifa þegar í stað!
— Ætlarðu að gera það?
—- Ég svík aldrei gefin loforð. Ég
kaupi hana, ef þú kemur og eldar
mat minn, hitar fyrir mig kaffi og
gefur mér baðvatn.
Þetta var vel af sér vikið, hugs-
aði hann. Það var auðséð, að hami
var maður, sein stóð við orð sín.
— Ég verð hjá þér, unz þú giftir
þig, sagði Marta.
— Hvers vegna ekki lengur?
spurði hann og leit á Grétu.
— Það er ekki gott að tvær kon-
ur séu á sama heimilinu, svaraði
hún.
Gréta hafði gengið út úr stof-
unni, og Pétur lagði hönd sína á
handlegg Mörtu: — Heldur ekki,
ef það er móðir og dóttir?
— Gréta? sagði hún.
-— Já, þegar hún er orðin eldri.
Jafnvel þótt hún væri ekki eins
falleg og hún er, mundi ég giftast
henni til þess að móðir mín yrði
kyrr. Ég er eins og barn. Ég þarf
miklu fremur á umönnun móður
að halda en konu.
MÁNUÐI seinna var eldavélin sett
upp, hús Mörtu Fourie selt og
í þess stað keypt annað hús í kaup-
staðnum, er var leigt út. Marta lag-
aði fyrstu kaffibollana í húsi Péturs
Mosters, en Gréta stökk um eins
og kiðlingur. Allan daginn, meðan
hann var úti við vinnu sína, söng
Marta honum lof, og á kvöldin söng
hann henni lof. Það var ekki hægt
að hugsa sér hamingjusamara heim-
ilislíf. Þegar hann mánuði seinna
bað um hönd Grétu, játaðist hún
honum, því hún var farin að elska
hann. Það gerði út um málið, hversu
hrifinn hann var af móður hennar.
Aðrir menn, sem höfðu elt hana á
röndum, höfðu ekki skilið móður
hennar.
Það var haldin mikil brúðkaups-
veizla og dansað í stóru hlöðunni,
þar sem sex hljóðfæraleikarar léku.
Fólk kom í alls konar farartækjum
og með tjöld með sér. I heila viku
leit jörð Péturs út eins og her væri
setztur þar að. Svo varð alit eins