Heimilisblaðið - 01.05.1956, Page 36

Palli er að æfa sig í að leika á lúður, og hávaðinn
er hræðilegur. Dýrin fyrir utan húsið eru alveg að
missa þolinmæðina og senda skjaldbökuna inn, til
þess að biðja Palla að hætta. En hann móðgast og
opnar nú alla glugga og dyr og blæs ennþá fastar
en áður, til þess að stríða dýrunum. En þegar Kalli
og Palli eru háttaðir um kvöldið, laumast fíllinn
heim til þeirra, stingur rananum inn um gluggann
og blæs svo kröftuglega í lúðurinn, að þeir rjúka
upp með andfælum. — Nú heyrið þið, hversu hr*ði-
legt þetta hljóð er, segir Júmbó, og Palli lofar að
hafa ekki eins hátt eftirleiðis.
Óþokkinn hann Mikkel refur hefur talið Kalla og
Palla trú um, að svartir kettir boði ógæfu, og þeir
verða dauðhræddir við alla svörtu kettina, sem eru
á strjái kringum húsið. En þeim dettur ráð í hug.
Þeir smíða stórt búr, láta inn í það heilmikið af
reyktri síld, og kettirnir standast ekki freistingnna
að bragða á síldinni. Þannig ná þeir Kalli og “
öllum köttunum og mála þá ýmist hvítröndótta e
hvítdeplótta. Og nú þurfa þeir Kalli og Palli ek
lengur að vera hræddir við þá.