Heimilisblaðið - 01.01.1958, Blaðsíða 28
ekki gengið út frá því með vissu, að Katrín
verði flutt um borð aðfaranótt þriðjudags.
Tveir hljóðeinangraðir klefar eru í bátnum
og svo vel faldir, að báturinn getur auð-
veldlega tekið höfn í Rouen með hana um
borð, án þess að nokkur hafi minnstu hug-
mynd um það eða verði þess var.“
Tómas tók á öllu, sem hann átti, til að
tala eins rólega og hann gat:
„Hún er ef til vill þegar komin um borð?“
,,Það er hugsanlegt, en ég tel hað ósenni-
legt. En auðvitað getur það átt sér stað.
Það liggur því í augum uppi, hvað við verð-
um að gera. 1 fyrsta lagi verðum við að
reyna að ganga úr skugga um, hvort hún er
komin um borð eða ekki. Ef við komumst
að því, að hún sé ekki komin um borð, verð-
um við að hafa gát á vistabátnum og ekki
sleppa augum af honum, fyrr en gufuskipið,
sem á að taka við farminum, er á leið út
úr höfninni.
Það varð stutt þögn.
,,Hvernig?“ sagði Marteinn stuttur i
spuna, og Mansel' hló.
„Það er ekki eins erfitt og það lítur út
fyrir,“ sagði hann. „Það er bara um að gera
að vera djarfur, án þess að vera óvarkár.“
Aftur varð stutt þögn.
Tómas vætti varirnar. „Ég hef hugsað
mikið um, hvað ég ætti að segja við yður,“
sagði hann, „þegar ég sæi yður aftur, en
það eina, sem ég get sagt, er, að ef ég gæti
einhvern tíma í framtíðinni orðið yður til’
hjálpar þurftið þér bara að gefa mér bend-
ingu, þá er ég boðinn og búinn . . . .“
Mansel lagði höndina á öxl hans.
„Kærar þakkir,“ sagði hann blátt áfram.
„Meira er ekki hægt að fara fram á. En
þér skulið ekki fá þá grillu í höfuðið, að þér
standið í einhverri þakkarskuld við mig. Ég
er þakklátur fyrir að fá að hjálpa yður og
þessari vesalings ungu stúlku. Ef ég væri
hins vegar að þessu til að afla mér peninga,
get ég sagt yður það, að ég gæti fengið
100.000 krónur fyrir að koma upp um þann
mann, sem við nefnum ekki á nafn. En ég
geri mér engar vonir um að græða peninga
á þessu tiltæki. Þetta er mitt áhugamál."
Þeir óku í stundarfjórðung. Þá hægði
Carsov á ferðinni, og þremenningarnir fóru
út úr bifreiðinni á stað einum í skóginum,
þar sem þrjár leiðir mættust.
„Ég hef þörf fyrir yður seinna, Carsov,
sagði Mansel. „Leggið bifreiðinni í skógar
þykkninu á vanalegum stað og komið r>iður
að mjóu brúnni, þar sem stíflan er í anni-
Bifreiðin ók í burtu, og Mansel
áfram beint í suður og beygði því næst 11111
á stíg til hægri.
„Nú erum við staddir," sagði hann, >>
nesi, sem liggur út í fljótið. Við Carsov
þekkjum þennan stað vel, því að við höfn111
dvalizt hér í um vikutíma við njósnir. SelU
stendur liggur vistabáturinn við festar
vestanverðu við nesið í skjóli við skóg1IlU’
sem við komum bráðlega að. Þetta eru Þ^1
upplýsingar, sem ég hef aflað mér. Nesið ®
um 10 kílómetrar að lengd, og það V1
segja, að við munum finna bátinn innaU
tveggja tíma. En það er ekki til neins a
leita hans, fyrr en tunglið er komið npí^
Strax og Carsov kemur ætla ég að sen ^
hann eftir matvælum, sem eru hérna 1 u3
grenninu, og við snæðum kvöldverð n1
við fljótið."
Undir laufi trjánna borðuðu þeir
og
Að
drukku það, sem Carsov færði þeun-
afloknum snæðingi, var tunglið komið nP
og þeir hófu leit sína að vistabátnum-
Þeir læddust meðfram fljótinu og bo
þegar farið sex kílómetra, þegar MaIlS
sem gekk á undan hinum, nam staðar
lyfti hendinni í viðvörunarskyni. »
„Það kemur bifreið gegnum skóg11111^
sagði hann. „Segið Carsov það og & ^
mér eftir.“
Hann tók til fótanna og leit við °S ^
til vinstri í áttina til skógarins. Tómas 0®
það sama og kom í þeirri andrá auga a
í fjarlægð.
Bifreið með fullum ljósum nálgað^
um, eins og hún ætlaði að æða yfir v^r
sem fjórmenningarnir fóru eftir, en Þ3^
alveg óhugsanlegt, hún varð að nema
einhvers staðar á árbakkanum. *
Tómas sá nú, að Mansel stefndi Þang0j.,
m hún mvndi að líkindum nema
sem hún myndi að líkindum nema
og hann skildi, hvers vegna Mansel
hlj°p
k°ul'
allt hvað af tók. Hann ætlaði að vera f
inn þangað og búinn að taka sér stöðu,
en bifreiðin kæmi. 3,
Þeim tókst það, en það mátti engu 111
og þeir höfðu rétt komizt í felur, þegal
26 — HEIMILISBLAÐIÐ