Heimilisblaðið - 01.01.1958, Blaðsíða 36

bæði sem spilamönnum og manneskjum, og
lærði að bera virðingu fyrir þeim.
Margir af farþegunum, sem ég minntist
á, voru einmitt Kínverjar, og allir voru þeir
meistarar í Mah-jong og póker.
Kaldir og ákveðnir, fullir sjálfsstjórnar,
og ofar öllu tilbúnir að tapa og vinna, eins
og þeir væru heiðursmenn.
Að minnsta kosti einn þeirra, Wang-Foy,
var heiðursmaður. Það mun ég hvenær sem
er og hvarvetna staðfesta, ef með þarf, jafn-
vel inn í miðri Ástralíu eða Kaliforníu.
Hann var alveg eins ástríðufullur spila-
maður og ég, og allan þann tíma sem hann
var um borð, sátum við báðir, það segi ég
satt, við spilaborðið dag og nótt.
Það var varla að við létum eftir okkur
að sofa nokkur andartök eða fórnuðum
nokkrum tíma til að gleypa í okkur mat.
Ef til vill hefðum við ekki strandað á
sandrifinu við Ugra, ef ég hefði ekki verið
svona upptekinn af spilunum.
En við strönduðum einmitt þegar myrkrið
var að skella á, og þá vörpuðum við akkeri
fyrir borð og héldum kyrru fyrir.
f níu tilfellum af tíu skolar straumurinn
sandinum frá skipsskrokknum yfir nóttina,
ef maður hefur aðeins varpað einu akkeri
fyrir borð, svo við lögðum ekkert aukaerfiði
á okkur og létum okkur nægja að stramma
á akkerisfestinni með gangspilinu. Þá borð-
uðum við kvöldmat, og þegar því var lokið,
fórum við Wang-Foy aftur að spila.
Fyrst í stað spiluðum við póker — en án
lágspilanna frá tvistinum til sjöunnar og með
joker. Wang var prýðilegur blekkingameist-
ari, og um níu-leytið, þegar Pjotr, snúninga-
strákurinn minn, kom með te handa okkur,
var hann búinn að vinna flest-alla peninga
mína af mér.
Þá breyttist lánið, eins og það gerir ávallt,
ef maður hefur bara nógu mikla þolinmæði
og betlar það ekki um neitt, og um miðnætti
stóðum við mjög líkt að vígi í peningamál-
unum.
Það er að segja, á borðinu fyrir framan
okkur báða lá væn peningahrúga, að mestu
leyti gylin og Singapore-dollárar.
Um þetta leyti var kolsvarta myrkur úti,
og við fundum að skipsbotninn losnaði af
sandrifinu, og skipið byrjaði að vagga ofur-
lítið, þar sem það lá við festar.
Við vorum báðir orðnir fremur leiðir 3
að spila póker, og samkvæmt uppástungu
Wangs fórum við að spila Bakkarat eða öl u
heldur „Chemin de fer“, einskonar einfa
Bakkarat, sem ekki leyfir neina varkárni, eU
sem með hundrað prósent vissu reitir annan
spilamanninn gersamlega inn að skyrtunn1’
Brátt varð þetta spennandi, því
hafði heppnina með sér, og þar sem ég
faldaði alltaf upphæðina, sem ég lagði un
ir, þegar ég tapaði, var upphæðin eftir hvelJa
umferð svo há, að aðeins eitt tap enn he
sett mig alveg á hausinn og Wang niyu
hafa orðið tíu þúsund rúblum ríkari.
Og nú byrjaði það mest taugaæsandi sp
sem ég hefi nokkru sinni tekið þátt í a h
leiðinni.
Ég varð eitt sinn var við högg eins og Þe&
ar rekadrumbur rekst utan í skipshliðina °%
eftir á var mér og ljóst að ég hafði hey
þrusk eins og þegar menn læðast og h°rr
hljóð frá káettunni, þar sem Pjotr svaf.
Það var ekkert að heyrn minni — ^
mín höfðu nokkrum sinnum heyrt óven]u
leg og grunsamleg hljóð og sent skilabo
samvizkusamlega upp í heilamiðstöð m1113
En miðstöðin, það er að segja heilinn,
of upptekinn af spilamennskunni og ^ e
skilaboðunum sem þýðingarlausum hlut
markleysu til hliðar.
Auðvitað hafði ég ekki látið mig drey^
um að Hugusen-ræningjarnir myndu arse,j_
að ráðast á skip sem var vopnað sex v
byssum, og að einmitt þar sem við höf° ^
rekist á sandrif væri hópur þeirra á str°u^^
inni rétt hjá. Þetta var ein af þessum
viljunum, sem virðast henda mann, b®111
línis af því hvað hún virðist ólíkleg. .
En það var einmitt það sem gerzt ha
Ræningjarnir höfðu í skjóli myí'kurS*nS’
læðst upp í tvo báta og látið straum1-^
bera sig að skipinu og höfðu þannig
hljóðlaust um borð, og gátu komið val^
mönnunum að óvörum og gert þá °vl,
áður en þeir gætu komið upp nokkru hl]
og gefið aðvörunarmerki. ^
Ég sat þarna með bakið að dyrunum, 0 ^
eins og eðlilegt var sá Wang þá fyrst,
eð hann sat beint á móti mér og þurfti e
nema að líta upp, til þess að dyrna1
glugginn blöstu við honum.
og
Hvenær hann varð þess var, að allar ga
ttir
34 — HEIMILISBLAÐIÐ