Heimilisblaðið - 01.03.1958, Page 21
^élt því þannig stundarkorn. Þá gekk hún
íakleiðis til Chris.
»Ö, gerið svo vel--------“ Rödd hennar
skalf. Hún lokaði augunum, þar sem hún
næstum fast upp við hann, og tárin
ruHnu niður kinnar hennar. ,,Ó, getið þér
®kki -— viljið þér ekki — stöðva þetta?“
°dd hennar brast og hún neri saman hönd-
í örvæntingu. „Hafið þér enga með-
auftikun?“
Rödd hennar snart strengi djúpt í hjarta-
r°tuni hans. Heitur straumur fór um hann
hann kafroðnaði. Hann horfði á Dunkle
ttiætti tortryggnislegu augnaráði hans.
Uris leit aftur á stúlkuna og svipur hans
arðnaði. „Sömu meðaumkun og þeir sýndu
a&i Helfinger.“
„Þeir gerðu það ekki!“ Augu hennar urðu
v*ð 0g eldur brann í þeim. „Þeir gerðu það
6kki! Viljið þér ekki trúa mér?“
^ Þau óþægilegu áhrif, sem orð hennar
°fðu á hann, vöktu reiði hans. „Það er
ekk<
ert hægt að gera,“ sagði hann hranalega.
” að væri bezt fyrir yður að ganga inn, það
6r ekki hollt fyrir yður að horfa á þetta.“
„Eg vil ekki fara inn!“ Rödd hennar
^kkaði, stolt, og hún greip andann á lofti.
q S aetla að horfa á! Ég ætla að muna þetta!
, S siðan skal ég sjá um að Dunkle verði
ftengdur!“
^ ^°ginn í bláum augum hennar brenndi
, aen. Hún snerist á hæl og gekk aftur til
^róður sins, bein í baki. En þá fór skjálfti
i111 kana og hún fleygði sér upp að brjósti
kjökrandi. Randolph Fickett horfði yf-
axlir hennar á Chris með heiftarlegu
augUaráði.
pkris sneri sér undan og fór þangað, sem
, lr Fuller og Dunkle voru að undirbúa af-
k° Uria- Mest allt líf hans hafði verið stöðug
aratta, hann hafði séð menn dingla í gálg-
^ 1111 hann hafði séð ýmsar tegundir af
^filegum dauða og hann hafði harðnað
bað og barizt ótrauður í miskunnarlaus-
keimi. Aðferð Dunkles var sú áhrifa-
_ asfa, en hann svitnaði í lófunum, og eitt
jj artak gagntók efasemdin hann. Þá sá
hina öruggu rósemi Dunkles og varð
Ur viss í sinni sök.
a*e frændi sat á hestinum, snaran var
háls honum og fætur hans voru berir.
Fuller teymdi hestinn undir hallandi grein,
sveiflaði reipinu utan um hana og festi lausa
endann, á meðan gamli maðurinn starði
fram fyrir sig skilningslausum augum,
ósnortinn af þessum undirbúningi.
Eina hljóðið, sem nú heyrðist á heitu ber-
svæðinu var kjökurhljóð Lissu. Það smaug
í gegnum merg og bein á Chris, það fyllti
hann bráðlæti, sterkri þörf á að ljúka þessu
sem fyrst af. Hann leit aftur fyrir sig og sá
að andlit hennar var enn þrýst fast upp að
brjósti Ficketts. Bak við þau stóð Stumpy
og miðaði byssunni á þau, en augu hans
voru sem límd föst við gamla manninn undir
trénu. Hann vætti stöðugt varirnar með
tungunni.
Æðaslátturinn hamaðist í höfði Chris,
þegar Fuller skar mjóa grein af trénu og
byrjaði skipulega að tálga hana til að nota
hana fyrir svipu.
Dunkle virti þetta fyrir sér og um leið
og hann urraði óþolinmæðilega þreif hann
greinina af Fuller. „Stattu lengra frá!“ Hann
sveiflaði henni yfir höfði sér, svo að snöggt
v_________________________________>
HEIMILISBLAÐIÐ — 65