Heimilisblaðið - 01.03.1958, Side 28
r
8.
DORNFORD YATES:
Vilji örlaganna
XIV. KAFLI.
„Það kann að þykja ótrúlegt,“ sagði
Mangey með hægð, ,,en ég hef aldrei séð
Formósu. En fyrir um það bil tveimur ár-
um var hún dóttur minni mjög góð. Daisy
lá veik með háan hita, og Formósa hugsaði
um hana, gekk úr rúmi fyrir hana og hjúkr-
aði henni, og sjálf svaf hún á gólfinu."
Það varð stutt þögn.
„Þér getið fallizt á tillögu mína eða ekki,“
sagði Mansel, „alveg eins og yður þóknast."
Maðurinn sat niðurlútur og talaði eins og
við sjálfan sig.
„Ja, ég hef þó engu að tapa.“ Hann lyfti
höfðinu. „Já, þá segjum við það, herra. Ég
skal gera sem þér óskið.“
Mansel kallaði yfir öxl sér:
„Komdu snöggvast nær.“
Tómas gekk nær.
„Horfðu vel á þennan mann,“ sagði Man-
sel við Mangey.
Mangey virti Tómas vandlega fyrir sér
frá hvirfli til ilja.
„Já,“ sagði hann, „ég held, að ég muni
þekkja hann aftur.“
Mansel sneri sér að Tómasi.
„Biddu Martein að koma hingað andar-
tak.“
Tómas fór upp, og Marteinn var grand-
skoðaður á sama hátt.
Marteinn fór upp aftur og Mansel stóð á
fætur.
„Þá erum við á einu máli,“ sagði hann.
„Það er betra að hefjast handa strax. Ég
vil aðeins láta yður vita, að ég hef gát á
yður. Górillan mun ekki sjá mig, en ég mun
vissulega vera til staðar og heyra það sem
talað verður, hvert einasta orð. Svo að ég
vil ráðleggja yður að gera ekki neina yfir-
sjon------
„Þér treystið ekki um of á mig,“ sagði
Mangey og stóð á fætur.
hluti þessarar spenn-
andi framhaldssögu
um ástir og baráttu
við óvægan
glæpalýð . . . .
„Hvers vegna skyldi ég líka gera Þa^'
„Nei, það er satt,“ sagði Mangey og h^
Hann var kominn í sólskinsskap, þvl a
hann sparkaði duglega í líkið um leið 0
hann gekk fram hjá því, og Mansel fy £
honum eftir með Tómas á hælum sér.
★
Það var Tómasi og Mansel hulin ráðg&^
hvers vegna eiginlega Shamer hafði ra .
Górilluna sem þann mann, sem alltaf a ^
að vera á verði og hafa vakandi auga 1X18.
öllu, því að nú steinsvaf hann í bifreiðin11^
Þegar Mangey þreif í öxl hans, kipPtlS
hann við. t
„Hvað er á seiði —“ rumdi hann. >>
þetta þú, Mangey? Hvar er Júdas?1
Svar Mangeys er ekki hægt að hafa e
en það féll í góðan jarðveg hjá Górillun11^
því að það var grunnt á því góða milli þel
Júdasar. Þorparinn flissaði, þegar n‘
gekk út úr bifreiðinni.
„En segðu mér, hvar er hann eiginle£a'
spurði hann.
„Hann gekk niður með fljótinu/ sa^-a
Mangey. Hann bað mig um að fara og se»
þér það og biðja þig að aka bifreiðinni (a
vegamótunum og bíða eftir honum Þar'
„Hvers vegna gekk hann niður með 1 1
inu?“ spurði Górillan. tj
„Til að njósna,“ sagði Mangey og spý
„Ég vona bara, að hann álpist ofan 1 e ,
hvert fúafenið. Ha, ha — bara af þvl a
gat það ekki á þriðjudaginn . . ■
72 — HEIMILISBLAÐIÐ