Heimilisblaðið - 01.05.1958, Blaðsíða 40

Heyrðu, Kalli, eigum við að klifra upp í tréð og ná okkur í döðlur? — Nei. Kalli hefur enga löngu11
til
eflist a'
tin-
þess að klifra upp í pálmatréð. Hann nennir ekki að leggja svo mikið á sig. — Hentu þeim niður
Kalli, segir hann þreytulega. — Ég skal skipta þeim á milli okkar! Úff! þetta er erfitt, En Palli
þrótti við að horfa á hina girnilegu ávexti. Kalli bíður niðri, og þegar tréð bognar undan þunga Palla-
ir hann í rólegheitum döðlurnar og stingur þeim upp í sig. En Aumingja Palla finnst hann illa sV1'
Palli er mikill sœtindabelgur. Hann eyðir öllum vasapeningum sínum í brjóstsykur og súkkulaði.
ur hann fengið hræðilega tannpínu. En hann vill ekki fara til tannlæknis. Kalli verður að draga ^an”ur til
sér með valdi. Þegar tannlæknirinn tekur fram töngina sína, tekst Palla að rífa sig lausan. Hann 'palli,
fótanna. — Stanzaðu, Palli! kallar tannlæknirinn, — svo að ég geti dregið úr þér tönnina. Þá ^raSa\nnin'
og um leið og hann dettur hrekkur veika tönnin út úr honum. — Þetta var furðulegt. Þarna koirl
stamar hann steinhissa. En tannlæknirinn verður að halda heim til sín við svo búið.