Heimilisblaðið - 01.07.1958, Blaðsíða 20
mín, sem á svo gott, að geta beint augum
sínum að raunverulegum fjöllum. — Annar
kunningi minn er ekki alveg eins lánsamur.
Hann býr í íbúð uppi á fjórðu hæð og hefur
aðeins útsýni yfir í næstu hús. Til að bæta
úr því hengdi hann upp fyrir austurglugg-
ann í svefnherbergi sínu rúllugardínu í lit-
um. Hún sýnir tilkomumikið úthaf og freyð-
andi bylgjur — og það er það fyrsta, sem
hann rekur augim í á morgnana.
Það er einnig hægt að finna sálarfrið með
því blátt áfram að ganga inn í herbergi sitt
og loka hurðinni á eftir sér. Ég þekki fá-
tækrafulltrúa, sem býr í lítilli tveggja her-
bergja íbúð. Dag eftir dag gengur hún milli
dyra, stiga upp og stiga niður, í fátækra-
hverfunum og hlustar á endalausar harma-
tölur um neyð og vesæld. Kvöld eitt barði
ég að dyrum hjá henni til að flytja henni
skilaboð, og hún bauð mér inn. Litla her-
bergið hennar var upplýst af kertaljósi. —
„Þannig öðlast ég sálarfrið eftir erfiðan
vinnudag," sagði hún mér. „Á hverju kvöldi
læt ég þessi ljós loga í stundarfjórðung. Mér
finnst ekkert veita jafnmikinn frið og hin
unaðslegu áhrif frá birtu af logandi kerta-
ljósum."
Einnig er hægt að glæða sálarlífið með
því að gleðja aðra. Næst þegar þér þjáist
af ótta eða áhyggjum, ættuð þér að reyna
að fara í heimsókn í næsta elliheimili. Ef þér
fáið ekki leyfi til að fara inn og tala við
gamla fólkið, þá skiljið eftir góða bók eða
blómvönd. Eða skreppið til unga mannsins
í hjólastólnum hinum megin við götuna og
gefið honum einhverja smágjöf, sem hann
mun hafa mætur á.
Jafnvel matarhlé ætti að geta endurnært
sálina. Hugsið um, hve hljómlist getur haft
nærandi áhrif á sálina, þegar vandamálin
streyma að og taugarnar eru alveg að bila.
„Af matarhléi mínu nota ég tuttugu mínút-
ur til að borða, en afganginn nota ég til að
hlusta á eitthvert af verkum Brahms“, heyrði
ég einu sinni störfum hlaðinn kvenritstjóra
segja. Er hún hefur sótt sér endurnæringu
í tónlistina, hverfur hún aftur til vinnu sinn-
ar með nýjum krafti.
Það er hægt að öðlast sálarfrið með því
að fara í heitt bað. Einn af elztu helgisiðum
mannkynsins er einmitt hreinsunin, þar sem
menn þvo sig hreina af óhreinindum og illsku
lífsins. Og heit böð eru notuð sarnkvaem
nútíma-læknisráði til að lina kvalir °8
vöðvaspenning.
Um margar aðrar leiðir er að ræða. F°r
stöðukona fyrir mötuneyti var nýlega spu
að því, hvernig hún gæti alltaf verið svona
róleg og haldið jafnvægi, þar sem hun a
mötuneytisins hefði heimilis og stórs barna
hóps að gæta. „Það skal ég sannarlega seg3a
yður,“ svaraði hún. „Hafið þér séð stóra
ruggustólinn í setustofunni minni? í>a^ ®r
sama, hvað ég hef mikið að gera, ég f®r S1
degis dag hvern þangað inn, sezt góða stuU
í ruggustólinn og hvíli mig í ró og naeði.
Hugsanir okkar þurfa ekki aðeins að eiga
sér griðastað, heldur líka sálin. Munið þa ’
sem stendur í Biblíunni, það er „tign °j’
heiður, lof og hróður í helgidómi Hans-
Við getum skynjað þetta, ef við setjUIIlS
um morgunstund á leið til vinnu inn í kirkJu
og beinum hugsunum okkar frá önnum dags
ins. Við getum upplifað þetta, hvar sem er’
ef við einungis hlustum ...
En ekkert okkar kemst hjá því að upph a
fyrr eða síðar svo örvæntingarfullar stun^ir’
að okkur finnist við hvergi eiga lengur a .
hvarf, hvorki úti í náttúrunni, í einverun111
né í Biblíunni.
Hvað skal þá til bragðs taka?
Þegar ófarir dynja yfir eitthvert af skiP
um enska flotans, er þegar í stað bla
merkið: „Rólegir." Það þýðir: „Hugsið uin’
hvað er skynsamlegast að gera.“
Þegar merkið kveður við, eru aðeins
ir af áhöfninni sem gera sér fyllilega b° ’
hvers kringumstæðurnar krefjast. En þel111
verður það ljóst á þeim fáu augnablikur^
sem ríkir algjör kyrrð yfir allt skipið, e
að skipunin hefur verið gefin. Hver einst ^
ur íhugar, hvernig er komið fyrir ser
skipsfélögum sínum og breytir eftir þvl-
Þetta merki veldur í fyrstunni skelfingu
bjargar svo síðar óteljandi mannslífum-
Við ættum að læra að hegða okkur eiu^
þegar vanda ber að höndum. Fæst ok
vita þegar í stað, hvað ber að gera, þe^ ^
í óefni er komið. „Ef ég aðeins vissi, hva ^
væri skynsamlegast, ‘ ‘ kveinum við og gtey111
um, að skipunin er: Verið róleg.
Reynið að fylgja þessu ráði næst, þe»
þér verðið skelfingu lostin — sama þ°
allt virðist vera vonlaust. Grípið ekki
og
en
152 — HEIMILISBLAÐIÐ