Heimilisblaðið - 01.12.1958, Blaðsíða 15

Læknirinn fljúgandi
í frumskógum
Kongó
Eftir
GEORGE KENT
★
I yfir tuttugu ár hefur hann verið eini
læknirinn, sem þúsundir innfæddra í
hjarta Afríku hafa getað leitað til.
★
Litla þorpið Bulape liggur eiginlega falið
inni í hinum miklu skógum Belgísku Kongó,
aðeins nokkur hundruð kilómetra frá mið-
Laugi. Það er snoturt og hreinlegt, lítið þorp,
°S íbúar þess heilsa og kveðja með því að
klappa saman lófunum.
I Bulape er einnig bækistöð kristniboða.
■^ark Poole, 47 ára, veitir henni forstöðu
~~~ hann er hár og grannvaxinn Ameríku-
^aður, sem hefur í yfir tuttugu ár verið
eini læknir fyrir þúsundir innfæddra, sem
eiga heima í frumskóginum kringum þorpið.
^júklingar koma oft langar leiðir að fótgang-
andi til að leita hjálpar dr. Poole; oft fer
Lann einnig til þeirra, annaðhvort siglandi
eftir fljótinu í bát, sem er búinn til úr hol-
u*n trjástofni, eða akandi eftir frumstæðum
Vegum i bílgarminum sínum. í seinni tíð er
Lann þar að auki farinn að fara fljúgandi í
®igin flugvél. Hann er einasti fljúgandi lækn-
irinn í Kongó, og á síðustu þrem árunum
hefur hann farið 65.000 km leið í loftinu til
aðstoðar íbúum, sem aldrei fyrr höfðu þekkt
Ueitt til læknishjálpar.
f augum hinna innfæddu er dr. Poole hinn
Lviti verndari, sem getur gert kraftaverk. Á
Lverjum einasta degi allt árið hjálpar hann
Lundruðum sjúklinga, og oft verður hann
að vinna alla 24 tíma sólarhringsins. í hverri
viku framkvæmir hann um tíu skurðaðgerð-
ir> og margar þeirra gera fyllstu kröfur til
kunnáttu hans sem skurðlæknis. Það er
þrælavinna, sem myndi buga hvern þann
mann, sem hefði ekki eins og dr. Poole helg-
að alla tilveru sína þessu starfi.
íbúarnir í héraðinu kringum Bulape þjást
af alls konar hættulegum sjúkdómum. —
Loftslagið er svo rakt, að þeim hættir til að
fá lungnabólgu og aðra lungnasjúkdóma, og
berklaveikin leikur þar lausum hala, þar sem
þeir þjást af næringarskorti. Þeir þjást einn-
ig af blóðskorti og kynsjúkdómum. Loks eru
þar margir hitabeltissjúkdómar: svefnsýki,
og illkynjaðir húðsjúkdómar. Malaríu og
iðraorma hafa þeir allir.
Og þar við bætast allar hinar mörgu hætt-
ur í frumskóginum. Þeir innfæddu eru bitn-
ir af krókódílum, rifnir eftir klær hlébarð-
ans og særðir eftir tennur fílanna. Og þau
galdralyf, sem læknar þeirra bera í sárin
orsaka oftast heiftarlega bólgu.
I þessu sjúkdómshrjáða héraði hefur Mark
Poole reist sjúkrahús með 120 rúmum. Að-
stoðarmenn hans eru duglegur hópur inn-
fæddra, sem þar til fyrir fáum árum þekkti
ekkert til meðferðar á sjúkdómum, og sem
samkvæmt tíðarandanum voru algjörlega
sljóir fyrir mannlegum þjáningum; nú gang-
ast þeir upp i starfi sínu af eldmóði. Þeir
aðstoða við fæðingar, taka blóðsýnishorn,
taka þátt í sýklarannsóknum í rannsókna-
stofunni og gefa blóð. — Þar eru einnig
þrjár lærðar hjúkrunarkonur, þeirra á meðal
Sara, eiginkona dr. Pooles, auk aðstoðar-
manns á rannsóknarstofunni. Hver einstak-
ur tekur sinn þátt í daglegum störfum, og
enginn vinnur skemur en 12 tíma í sólar-
hring — en öll ábyrgð hvílir á dr. Poole.
Allt frá fyrsta degi var meira en nóg að
starfa í Bulape — samt gat dr. Poole ekki
látið hjá líða að hugsa um þá mörgu, sem
enga hjúkrun fengu. Ég minnist þess, einu
sinni þegar ég heimsótti hann árið 1947, að
hann stóð og' starði inn í frumskóginn.
„Þarna búa menn, sem aldrei hafa séð
lækni,“ sagði hann — „sjúkir menn, sem
þjást. Einhvern tímann ætla ég að fá mér
flugvél og fara þangað og hjálpa þeim.“
Fljúga kunni hann. Og 1951 fékk bæki-
stöð hans gefna flugvél frá kirkjusöfnuði í
Flórída. Þegar dr. Poole hafði sótt hana til
Leopoldville, höfuðborgar Kongó og sneri
aftur til Bulape, streymdu þúsundir nakinna
HEIMILISBLAÐIÐ — 227