Heimilisblaðið - 01.03.1961, Blaðsíða 7

^jótaskrift, nafnlaust og höfundar hvergi
ftið. Samt er enginn vafi á því, hver
aaim er. Það ber dagbókin greinilega með
sér.
. Þátturinn er prentaður hér orðrétt eft-
'r handritinu og orðmyndum haldið ó-
.reyttum, aðeins með örfáum undantekn-
lrikum. T. d. að orðmyndin vær í handriti
felld niður og vér sett í staðinn. í hand-
riti er vær-vier-við notað jöfnum höndum.
ekki er laust við ýmis konar ósamræmi
1 Pví fyrir utan þetta, dagsetningarnar t. d.
P»eð þrennu eða fernu móti, skammstafan-
í.r Wijög breytilegar 0. fl. en því er flest
0lip haldið hér, eins og það stendur skrif-
Aftur er lagfærð augljós vangá í fyrstu
lnu handritsins, skrifað ágúst, en á vitan-
e^a að vera september, eins og allir geta
e° af sambandinu. Að sjálfsögðu er staf-
etning færð í nútímahorf af útgef.,
ammstafanir uppfylltar með venjuleg-
111 hætti og lestrarmerki sett.
tlandritið ber með sér, að það er ekki
rúQirit dagbókarinnar heldur allt skrifað
1 sem næst samtímis sjálfsagt af hinum
Ppnunalegu dagbókarblöðum, sem höfund-
k 1Un, er þá var ungur námsmaður að
^aPna ókunna stigu, hefur eflaust skrifað
j r til gamans á sínum tíma, eins og ger-
v °S gengur um rit af þessu tagi. En
kna þess, að handritið ber greinilega vott
a tiinn alkunna íslenzka pappírsskort ald-
st^ar, sem hefur eflaust ekki verið til
izt ar * kóngsins horg, þá get ég ekki var-
heirr grunsemd, að dagbókin hafi ver-
bv.stytt allrækilega við endurritunina og
ís]1 ernkum verið haldið til haga, sem
v enzkum búandmönnum hefur löngum
6friÖ ríkast í huga í slæmu tíðarfari, það
^ að segja, hvernig veðrið hefði verið en
hefs^U s^ePPt, sem okkur nú á tímum
ðl þótt meira gaman að lesa.
ko 'l.a^sa£t hefur höfundurinn aldrei
* ^ug, Þessi dagbók hans yrði
urn tíma lesin af prentuðum blöðum,
^ a hefur orðið fullra 212 ára bið á því.
stajtr þó að þetta sé að vísu ekkert sér-
býg ' merkisrit, þá er þó ýmislegt í því
ska ^ Serhennilegt og skemmtilegt að sama
S. H.

I. N. J. !)
Anno 1748, þann 23. september (á
Vopnafirði), sem er mánudagur næstur
fyrir Mikjálsmessu, fór ég til skips. Var
(þá) svo mikið logn, (að) vér kunnum
ómögulega út af höfninni að komast.
Þ. 24. — á þriðjudag — vildum vér
hafa komizt út, en gátum ei, því strax árla
hófst upp suðvestan vindur í meira lagi.
Þ. 25. — á miðvikudag — reyndum
vér til á ný og gjörði þá barveður af krapa-
regni með miklum kulda.
Þ. 26. á fimmtudag leystum vér upp úr
höfninni. Var lítill (þ. e. dálítill) blær á
suðvestan, og sem við komum út á miðjan
fjörðinn, gjörði hafgolu, sem vér lágum
þar um kyrrt litla stund. Síðan hvessti á
suðvestan og þá rann sólin vel (því skipið
heitir Sú forgyllta sól eður Dem vergulde
soel, sem við sigldum á). Um kvöldið vor-
um við út frá Ósafjöllum2) eftir sólsetur.
Um nóttina gjörði suðaustan veður, svo við
lágum undir sjó og gekk lítið, því vindur
var oss mótdrægur.
Þ. 27. á föstudag var suðvestanvindur
allan dag, en um nóttina hvesti enn fram-
ar, svo við lágum undir sjó. Og þá hvarf
Island.
Þ. 28. á laugardag var norðvestan vind-
ur, þó temmilegur, með nokkru regni.
Þ. 29. á Michelsmessu var útnorðan
vindur með regni í meira lagi. Og þá vor-
um við komnir hundrað mílur frá íslandi.
Þ. 30. á mánudag næstan eftir Michels-
messu var norðan vindur með regni. Þá
fórum við framhjá Færeyjum. Þær voru
oft á hægri hönd (sic.)
1. október, sem var þriðjudagur, var
vestan vindur allan þann dag.
2. október, á miðvkudag, var norðvest-
an vindur með miklu regni.
3., á fimmtudag, var sami vindur, þó
hægur, sólskin. Sáum við eitt stórt skip,
og sigldi í hádegisstað, sem við héldum
mundi vilja til Hollands. Þá komum vér
millum Hetlands (Hjaltlands) og Noregs.
4. á föstudaginn. suðvestan vindur. Sá-
um vér fyrst Noreg og fundum Eyjafjarð-
arskip. Sáum vér tvö skip (önnur líkl.).
Hélt annað til Noregs, annað til suðvest-
Iíæilisblaðið
51