Heimilisblaðið - 01.05.1961, Blaðsíða 24

CH. A. VULPIUS:
RINALDO RINALDINI
Framhaldssaéa
Nú hélt Rinaldo, enn í pílagrímsklæð-
um, til Montamara-klaustursins, þar sem
Aaurelia dvaldist, og krafðist þess að fá
að tala við abbadísina.
„Hún hefur einmitt verið yfirheyrð af
embættismanni frá Urbino,“ sagði sú, sem
gætti dyra klaustursins.
„Hvað hefur þessi guðhrædda kona gert
af sér?“ spurði Rinaldo fjálglega.
„Henni hefur að ósekju verið blandað í
verknað, sem hinn illræmdi Rinaldini hef-
ur unnið. — Annars er öllum ókunnugum
bannaður aðgangur að klaustri okkar,“
svaraði gæzlukonan og skellti aftur hurð-
inni, um leið og hún hneigði sig fallega.
Rinaldo gekk umhverfis klausturmúr-
ana og sá, að þeir voru of háir og traust-
byggðir, svo að hann gæti látið sér til
hugar koma að reyna að fara þá leiðina
inn í klaustið. Hann hélt því ferðinni
áfram.
Hann fleygði sér niður og hugleiddi að-
stæður sínar hjá kapellu einni, sem vígð
var heilagri Klöru og stóð í skjóli þriggja
hárra aspa. Hvert átti hann nú að halda?
Brátt féll hann í svefn.
Þegar hann lauk upp augunum, sá hann
annan pílagrím, sem sat beint á móti hon-
um og virtist niðursokkinn í hugsanir
sínar. Rinaldo lét á sér heyra, að hann
væri vaknaður. Hinn sneri sér þá að hon-
um og sagði:
„Getur þú sofið hérna svona rólega?“
„Hvað ætti fátækur pílagrímur að hafa
að óttast?“
„Fátækur pílagrímur hefur ekkert að
óttast, heldur sá, sem bregður kufli fátæks
pílagríms yfir sín miklu óhæfuverk."
Rinaldo stökk á fætur, leit fast í augu
pílagrímsins og hrópaði: „Er þetta þú,
Eintio?“
„Þekkirðu mig þá loksins?“
„Hvernig komst þú hingað? Hvað er a
frétta?“
„Það er algerlega búið að tvístra okkuÞ
Rinaldo. Ráðizt var á okkur úr þrem át -
um, og við háðum örvæntingarfulla bai-
áttu, réðum niðurlögum margra hraustra
manna, en vorum að lokum alveg ofurh
bornir. Það voru varla fleiri en sex sem
sluppu.“ , ?
„Guð sé oss næstur! Hvað varð af Rósu •
Er búið að bjarga Altaverde? Fékkstu ekk1
bréfið, sem ég sendi þér með Alfonso ?
„Nei. Ég veit heldur ekki, hvar Rósa
Altaverde eru ...“
„Ég sendi Alfonso með bréf til þíu
þrem dögum.“
„Þá var þegar búið að tvístra okkur-
„Altaverde situr í dýflissu í S. Leo ásam
allmörgum félögum okkar.“
„Þá verður hann að búa sig undir sa u
hjálplegan dauðdaga. Við getum ekki hja P
að honum.“
„Það er slæmt. — Hvað er hægt að geia’
Eintio?“ sagði Rinaldo og andvarpaði.
„Flýja eins langt burt og hægt er.
Eru engir af okkar mönnum hér í uana -((
„Nero og Nikolo eru farnir til RómaL(
„Ert þú sjálfur á leið þangað, Rinalde-
„Ef til vill.“ t
„Gefðu mér upp stað, þar sem ég Se
hitt þig þar. Við ætlum að fara til Ka
bríu. Þar erum við öruggari um okkur- ^
„Og ef þið verðið einnig reknir
„Þá munum við reyna að komast til b>i
ileyjar." ,
,,Ó, Eintio, er ekki bezt, að við slaun
botninn í starf okkar?“ ;
„Ekki fyrr en örlögin taka í tauniun
Öll djörfung er frá þér vikin! Þú re1
hérna um, þangað til þjónar réttvísinn^
ná tökum á þér og þá----------— ^al r
höfuð Rinaldinis! Og í þinn stað kem^
10
112
HEIMILISBLA®