Heimilisblaðið - 01.09.1961, Blaðsíða 40

Kalli og Palli liafa nú fengið þá flugu í höfuðið, að
hin dýrin sofi of lengi frameftir á morgnana.
Stundvislega kl. fimm hringir vekjarakluklea Kalla
og Palla. Keikir og kátir stökkva þeir fram úr rúm-
unum og hlaupa með sín hvora hjölluna og vekja
dýrin með miklum liávaða. Einna erfiðast er að
koma lifi í Júmhó, og strúturinn er lika afleitur,
því liann felur hausinn í sandinum og lætur sem
hann lievri ekkert. En loksins tekst þó að vekJa
]>au öll. „Þau voru vist ekkert kát yfir þvi,“ segir
Palli. „Það er bara ávani“, heldur Kalli fran>>
„seinna verða ]iau okkur þakklát fyrir að haf*1
kennt ])eim að risa árla á fætur. En þegar Þeir
koma heim, leggjast þeir upp í rúmin og sofna.
Eiun morgun, þegar Kalli og Palli koma fram' i
eldhúsið til að sjóða eggin sín, sjá þeir, að það
cru horfin nokkur egg úr skálinni. „Það voru sex i
gærltvöldi, en nú er aðeins eitt.“ „Það er ekki
ég, sem lief tekið þau,“ stamar Palli. „Það veit ég
liká vel,“ þrumar Kalli. „Það er auðvitað strútur-
inn. En i þetta sinn skal hann fá ráðningu." Kalli
og Palli eru fjarska reiðir, þegar þeir leg6Ja
stað með sitt hvort prikið. En strúturinn er e
heima. Hann hefur falið hausinn í sandinunm » a“J*j
þá getum við auðvitað ekki refsað honum,
þeir sammála um, „en við verðum þó að hafa
með okkur minjagrip fyrir ómak okkar.“ Og s
kippa þeir sinni stélfjöðrinni livor úr strútnuro-