Heimilisblaðið - 01.09.1961, Blaðsíða 41

Hér konra Kalli og Palli með fisk, sem ])eir hafa
keypt hjá fisksalanum. En livað skyldu þeir hafa
* huga, þegar þeir fara að veiða í vatnstunnu?
Hegar hin dýrin sjá ])að, skeinmta ]>au sér dátt.
>.Hafið þið séð Kalla og Palla veiða fisk i tunnu,“
öskrar Rikki Úlfur næstum kafnaður af hlátri,
>>ég horga finim hundruð krónur, ef þeir veiða eitt-
livað í þessari tunnu.“ Samstundis dregur Kalli
færið upp og á því hangir fiskur. Mikil er undrun
Rikka Úlfs og engu minni gremja hans, þegar hon-
um verður ljóst, að hann verður að borga
hundra krónurnar. Og nú eru það Kalli og Palli,
sem eru roggnir, en aumingja Rikki stendur eftir
með fiskinn sinn. Dýr málsverður það.
s(engi Hafa Kaili og Palli saknað þess að hafa ekki
eypibað. Vanalega liafa þeir notað stóra þvotta-
a|ann og skrúhbuna, en kalt steypibað er betra,
j^gir Kalli, „Komdu og sjáðu,“ hrópar hann til
el Lla’ ”eg hef fundið UPP steypibað, og það kostar
{ 'ert, þvi það er húið til úr efni, sem við eigum
staðnum.“ „Nú verður ágætt að fá kalda sturtu,“
segir hann, þegar verkinu er lokið. „Ætlar þú ekki
líka að afklæðast, Palli?“ „Nei, ég held ég bíði
dálítið," scgir Palli. „Já, en þá opna ég fyrir“ segir
Kalli og þýtur undir kalda sturtuna. En nokkru
siðar kemur hann þjótandi i gegnum stofuna með
regnlilíf. ,Vatnið er nefnilega svo blautt, að mað-
ur verður að venjast því.“