Heimilisblaðið - 01.01.1964, Síða 14

KOFI TOMASAR FRÆNDA
eftir Harriet Beecher Stowe, endursögð í myndum
17. ÞaS varð erfið ferð, því að Ohio-fljót hafði vaxið
yfir alla bakka sína, og víða sukku hestarnir 1 forað
upp á bóga. Leiðin lá stöðugt lengra inn í skóg, unz
þau komu að mjög afskekktum bæ. En þótt liðið væri
á nótt, tók bóndinn vel á móti þeim, og Elísa fann,
að hún var komin á öruggan stað, enda sagði maðurinn
við hana: Ef einhver ætlar að fara að ryðjast hingað
inn, er mér og sjö sonum minum að mæta — og við
erum allir vopnaðir riffliun.
18. í kofa Tómasar frænda rikti harmur. Konan hans
var þykkjuþung út 1 þá menn, sem gátu leyft sér að
skilja blökkumann frá fjölskyldu hans eftir margra
ára dygga þjónustu og selt hann eins og búpening.
Hún lagði á borð það bezta, sem til var í húsinu.
19. Þá var barið að dyrum. Það var frú Shelby. Hún
virtist mjög miður sín yfir því, að orðið hafi að selja
hinn ágæta og dygga Tómas frænda, sem svo sannar-
lega var eins og elskaður og virtur frændi allra blökku-
mannanna, sem unnu þar á plantekrunnl. Hún kom
til þess að fullvissa um, að óðara er peningar væru aft-
ur fyrir hendi, yrði það þeirra fyrsta verk að endur-
heimta Tómas. Orð hennar veittu einhverja vonar-
glætu inn í litla heimilið.
20. Þá var dyrunum hrundið upp. Þar var Haley kom-
inn. Hann hneigði sig klaufalega fyrir frú Shelby og
skipaði Tómasi að koma með sér. Enn einu sinni kvaddi
Tómas ástvini sína og steig upp í vagninn, en hinir þel-
dökku verkamenn söfnuðust í kring um hann. Þegar
Haley spennti fóthlekkina um ökla hans, ráku þeir
upp reiðikurr, og frú Shelby fullvissaði kaupmanninn
um, að þetta væri óþarfi, en hann tók ekkert tillit til
þess.
14
HEIMILISBLAÐIÐ