Heimilisblaðið


Heimilisblaðið - 01.01.1965, Blaðsíða 33

Heimilisblaðið - 01.01.1965, Blaðsíða 33
>.Eins og ég myndi kæra mig um að ^gga við honum?“ Hann svaraði þessu hvatskeytislega, þótt atln vissi, að það var heimskulegt: ,,Þú ^yndir heldur aldrei fá leyfi til að hagga honum, ekki einu einasta beði.“ r ^au voru komin inn í húsið, og þeim 'ar báðum léttir, er þau heyrðu símann r'agja. Sava svaraði honum. „Huyn skip- s sagði hann. Þegar Martin kom fram aftur, eftir að ara talað í símann, fannst henni hann lrða hana fyrir sér venju fremur. ,,Það ar Jan Huyn nágranni okkar, sem var ll hnngja og tjá mér, að það gleddi hann, eg skyldi vera kominn aftur. Hann vildi a einhverjar fréttir. Ég sagði honum, að s væri búinn að gifta mig og konan mín 0611 hér með mér. Ég neyddist til. . . . “ ’Há, auðvitað,“ sagði hún með hægð. Gr bykir fyrir því. Það er óþægilegt ^llr þig að þurfa alltaf að vera að skrökva. . VeS eins óþægilegt og það er fyrir mig _ a fa. Mér er farið að skiljast, að ég er ter «1 trafala." ”E]agUr;<i Sagði hann hvatlega. „Þetta Se abeins til bráðabirgða. Ég er búinn að j^sja bér það. Auk þess eru ekki margar Sef'^ *ler’ sem yfinieitt hafa áhuga á þessu. far^ ^e^Ur fer er eiginkona landsstjórans nw.ln buptu og kemur ekki heim aftur fvrst Uín sinn.“ ”Landstjórans — ?“ ^ ”Landstjórans yfir Seychell-eyjunum. jyj Uíl er líka einn af nágrönnum okkar. tíð 0g tima verður þér boðið til alls Semnhagnaðar 1 landstjórabústaðnum, en j,- betur fer ekki fyrr en landstjórafrúin mur aftur heim.“ kJ’ ru karlmenn ekki eins erfiðir hvað Petta snertir?" Oö’^Li á sinn hátt,“ svaraði hann snöggt °§ ^kveðið. eij|^aun virti hana fyrir sér andartak, mjög f eittur á svip. Jan Huyn hafði verið aði u ^ótur að hringja til hans. Svo átt- bann sig. Srier(61’ menn eru ekki erfiðir, hvað þetta w,lr- Yfir á meginlandinu er kaþólskur * Ur og systir hans, sem örugglega ^^tUSBL&iÐ myndu vilja kynnast þér, en ég býst við, að þau bíði þangað til við heimsækjum þau að fyrra bragði; þau eiga lítinn bát með utanborðsvél, sem hægt er að fara í með ströndum fram, annað ekki.“ „Það má kannski einu gilda,“ sagði Tía rólega, en fann fyrir gremju í garð Martins fyrir hina ráðríku afstöðu hans. En auð- vitað hafði hann á réttu að standa, hún vissi það, og satt að segja óskaði hún þess ekki, að hann væri öðru vísi. Hann vakti yfir sóma hennar og gætti þess, að ástand- ið þróaðist ekki í óæskilega átt. „Já, eins og sakir standa," sagði hann og kinkaði kolli. Aftur leit hann á hana, ákveðinn á svip, en sneri sér síðan undan. Já. Það gat kannski einu gilt, þótt hann yrði að búa hér með henni mánuðum sam- an, eða hversu lengi sem væri, þar til skiln- aðarmálið væri komið í kring, — en láta þó lita svo út sem þau væru hjón. Það gæti verið honum hollur reynslutími frá því að vera ungkarl — með öllum venjum þess lífs — og svo eiginmaður einn góðan veður- dag. En hvernig var hún innst inni, þessi fal- lega, unga kona? I fyrsta og síðasta lagi hlaut hún að vera mjög köld að eðlisfari. Hún beið þess, nánast tilfinningalaus, að hann, ókunnur maðurinn, tæki ákvarðan- irnar — maðurinn sem hafði peningana í höndunum, og sem þess vegna var þess verður að bíða hans. Ef þau hefðu lifað eins og nýgift hjón, hefði hún sjálfsagt ekkert haft á móti því. En nú hafði hann sagt: „Bíddu“, og þá hafði hún samþykkt það, jafnvel verið glöð yfir því. Svo var Huyn skipstjóri kominn til skjal- anna. „Jan Huyn vildi gjarnan koma og heilsa upp á þig. Ég hélt þó aftur af honum — en hann er þó vanur að koma hingað að staðaldri þegar ég er heima. Ég lagði til, að hann biði þess að koma þangað til í kvöld. Hvað segirðu um það?“ „Eins og þú vilt. Er hann vinur þinn?“ „Hann er nágranni minn. Hér á eynni kallar maður slíka menn vini.“ „Er engin — engin frú Huyn?“ „I rauninni heill tugur, býst ég við, hér og þar. Nema ekki hér á eyjunni." 33

x

Heimilisblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisblaðið
https://timarit.is/publication/431

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.